Anunciaron tormenta (Javier Vázquez, 2020) Xa van cinco edicións do festival Novos Cinemas, e catro anos desde a creación da sección Latexos, un espazo na programación reservado para un tempo máis pausado, orientado á escoita. As obras que deron forma a Latexos desde o seu inicio reverberan na sala para, tras agudizar o oído, “facer latexar rápido o corazón”, invocando a Chris Marker e o seu Sans Soleil. Isto materializouse en todas as edicións nun cine fresco, con autoras e autores novos que asumían a pulsión amateur, con primeiras longametraxes e coa intención... 

Luis López Carrasco (© Alicia Seoane – DUPLEX Cinema) Luis López Carrasco realizou a que sen dúbida foi a película española de 2020: El año del descubrimiento (para algúns, como eu, simplemente, a película do ano). Documental que parte dun feito como a queima do Parlamento murciano en 1992 tras unha vaga de folgas e manifestacións, motivadas por despedimentos masivos en importantes empresas da rexión, para acabar expandíndose en múltiples direccións e erixirse en complexo retrato da realidade española de, tranquilamente, os últimos setenta anos da nosa... 

Mogul Mowgli (Bassam Tariq, 2020) O Festival REC, que se celebra en Tarragona baixo a batuta de Xavier García Puerto, decidiu substituír nesta edición o seu xurado da prensa por un de cineclubes, unha novidade coa que pretendían prestar atención a uns colectivos que cada vez desempeñan un papel máis fundamental na industria cinematográfica. Grazas a este cambio de criterio (que oxalá empece a implantarse tamén en Galicia), puiden achegarme a terras catalás como representante da FECIGA e descubrir un evento cunha liña editorial centrada na estrea de óperas primas... 

Chungking Express (Wong Kar-wai, 1994) En contraste coa ambigüidade —identitaria e espacial— das películas de Wong Kar-wai ambientadas no Hong Kong dos anos sesenta (que tratamos na primeira parte deste monográfico), os filmes que se sitúan na década dos noventa fano desde unha nova perspectiva, amosando xa unha identidade hongkonesa distinguíbel en personaxes máis activas e de forte vencello local. Deste xeito, agora serán constantes os planos de situación de edificios característicos, rúas coñecidas, multitudes e habitantes estranxeiros, presentando unha paisaxe... 

As Tears Go By (Wong Kar-wai, 1988) Coincidindo co 20 aniversario de In the Mood for Love, e con motivo da restauración e reestrea de sete dos seus filmes máis emblemáticos, nun contexto de produción masiva de remakes cinematográficos que buscan o beneficio na comercialización da nostalxia, cómpre falarmos da filmografía dun dos directores que mellor e máis puramente traballa a materia de aquilo que constitúe o pasado, nun exercicio de dominio do tempo pretérito para tratar de preservar así a súa memoria.  Wong Kar-wai comeza a súa carreira no Hong Kong do último...