Arturo Losada

Artigos de Arturo Losada:

    Procesos #20 – Miguel Mariño

     “O CINE, NOS MUSEOS, É O IRMÁN PEQUENO” Miguel Mariño (A Coruña, 1977) é un explorador. Anda polo cinema á busca de novos camiños, vieiros polos que nunca camiñara, para ver ata onde é quen de chegar. Entrou no mundo do cinema como produtor, pero non tardou en desenvolver os seus propios proxectos. En 2008 gañou un “inmerecido” Mestre Mateo á mellor obra experimental... Ler máis

    Procesos #23 – Hugo Amoedo

    “O único que vale é a acción” Hugo Amoedo (Redondela, 1987) semella non terlle medo a nada, agás a ficar quieto. É graduado en Xornalismo pola Complutense, pero tivo só un tímido contacto co mundo das redaccións. En 2010 marchou vivir aos Países Baixos e poderíase dicir que comezou a facer cine por amor, froito da súa relación coa estremeña María Pérez. Dende... Ler máis

    Procesos #22 – NUMAX, afastando a derrota

     Dende este 18 de marzo, o centro de Santiago volve ter unha sala de cinema. Concretamente, unha sala de cinema independente, en versión orixinal e xestionada por unha cooperativa cultural sen ánimo de lucro, que tamén funciona como librería e laboratorio de deseño e creación audiovisual. No número 9 da rúa Concepción Arenal, cunha proxección de Nubes pasaxeiras subtitulada... Ler máis

    PUENTES, IDEAS A AMBOS LADOS DEL ATLÁNTICO

    El programa Puentes impulsado por la EAVE, fomenta la coproducción de largometrajes entre Europa y Latinoamérica, con dos talleres presenciales al año En 2009, la EAVE (European Audiovisual Entrepreneurs), una organización destinada a fomentar la cooperación, el trabajo en red y la formación entre productores cinematográficos de Europa y otras regiones del mundo, puso en... Ler máis

    “DIRIXIR É COMO TOCAR UN INSTRUMENTO. OU PRACTICAS, OU ESQUÉCELO”. ENTREVISTA CON FRANCISCO RAÑAL

    Paco Rañal (Ferrol, 1967) é un licenciado en Física que deixou unha fonda pegada no audiovisual galego dos anos noventa. Cando o vídeo xa chegara pero ao dixital aínda non se lle esperaba, sorprendeu coa súa curtametraxe de debut, Coruña imposible (1995), unha peza escheriana e surrealista rodada cun premio da Escola de Imaxe e Son da cidade. Gañou tantos premios e pasou... Ler máis

    “É ALUCINANTE COMO PODEN ANESTESIARSE AS LEMBRANZAS”

     Pablo Cayuela e Xan Gómez Viñas forman parte, dende hai anos, do Cineclube de Compostela, unha iniciativa cultural de referencia en Santiago, que ofrece periodicamente unha boa ración de filmes nunha modesta sala. En 2012, ambos os dous estrearon Fóra, un filme documental que reflicte a historia do Hospital Psiquiátrico de Conxo, a partir de tres momentos emblemáticos:... Ler máis

    Xacio Baño: “A vida é moito máis”

      Xacio Baño (Xove, 1983) chegou ao cinema “case por accidente”, segundo as súas propias palabras. Debutou en 2009 coa curta Quentefrío, “unha trasnada”, e deixou a súa pegada no audiovisual galego con tres proxectos máis, Relación de acordes (2009), Estereoscopía (2011) e, sobre todo, Anacos (2012), exhibido en máis de trinta festivais, o último o de Clermont-Ferrand,... Ler máis

    “SEMPRE TRABALLO CON MATERIAL ENCONTRADO, CO MEU PROPIO MATERIAL ENCONTRADO”

     Alberte Pagán (O Carballiño, 1965) é un francotirador do cinema. Grava case por compulsión, botando man do que ten preto, ata o punto de que a súa propia casa en Porto do Son é o escenario máis habitual nos seus filmes. E con eses pequenos anacos do cotián constrúe o seu discurso cinematográfico, barallando imaxes ás que xa lles outorga entidade propia no momento... Ler máis

    PELA DEL ÁLAMO: “SEMPRE EMPEZO A CASA POLO TELLADO”

      Pela del Álamo (Madrid, 1979) cheira historias na súa contorna próxima, absórbeas e devólveas convertidas en relato cinematográfico, nun proceso no que sempre deixa algo de si mesmo. En distintos labores, participou nas rodaxes de películas como Galatasaray-Depor, de Hannes Stohr, ou Somne de Isidro Ortiz. A súa primeira experiencia como director chegou en 2004, co documental... Ler máis

    Procesos #5 – CSO Palavea

    AS ATOCHAS, BREVE HISTORIA DO PROXECTO QUE NUNCA REMATA O Centro Social Okupado da Casa das Atochas foi fillo dun grupo moi heteroxéneo de persoas, unidos por intereses comúns. Fronte a eles, estaba o problema da vivenda, a falta de lugares de reunión para a cidadanía, e as políticas urbanísticas baseadas só no enriquecemento, nunca cidade como A Coruña, onde existen 20.000... Ler máis