JEONJU 2013: FILMES COREANOS (1/2)

Xunto co coñecido Jeonju Digital Project, do que xa falamos na nosa anterior crónica, o festival asiático propón outra iniciativa para promover os novos talentos: Short! Short! Short! Ademais, conta con varias seccións de cinema patrio, entre elas Korea Cinemascape, da que tamén falamos nesta segunda crónica, de tres en total, sobre a pasada edición do certame.

Short! Short! Short!

É un set de tres curtametraxes producidas e distribuídas polo JIFF que comezou a realizarse en 2007 e consiste en tres curtametraxes realizadas por tres directores baixo unha mesma temática, cuxos resultados son estreados no JIFF. Con todo, este ano a consigna ampliouse e no canto de elixir unha temática seleccionouse a un mesmo autor: o recoñecido escritor Kim Young-ha (traducido a máis de 10 idiomas incluídos o inglés e castelán) cuxa primeira novela, “Teño dereito a destruírme a min mesmo” foi un éxito entre público e crítica pola súa controvertida temática: unha prerrogativa sobre o suicidio, tan usual en Corea como tabú. Kim traballou como crítico de cinema e guionista e nesta edición do JIFF estreouse, ademais destas tres curtametraxes, unha longametraxe sobre os seus contos.

A primeira curtametraxe, Emergency Exit, foi realizado polo provocativo Lee Sang-woo, director de Barbie (premio a mellor director no Festival de Xixón 2012) e da triloxía Mother is a Whore, Father is a Dog, I am a Trash (en preparación). Coa súa habitual estética de impacto e cunha excelente dirección de actores, esta curtametraxe segue as liñas argumentativas e estilísticas deste director. Tamén se sitúa na parte escura da sociedade coreana e outra vez representa a impotencia da actual xeración a través de violencia e sexo.

A segunda curta da serie é a visualmente impresionante The Body, dirixido polos irmáns Park Jin-sung e Park Jin-seok e baseado en The Visitor, conto que narra o mesmo feito real que Memories of Murder, o clásico de Bong Joon-ho.

A escena inicial en branco e negro trae a escena un dos aspectos que máis nos atraen do cinema coreano: a representación da beleza da morte (lembremos a primeira escena de Poetry: unha vila fermosa no medio da montaña, un río que se intúe cálido e idílico e un cadáver que nada nesas augas que arrastran vida e morte).

Neste caso vemos un cadáver nunha praia, filmado en cámara lenta e un mar calmo que non acusa recibo deste corpo acariñado polo vento.

Transparéntase a estrutura dun conto máis que dun guión para unha película, pero ao ser unha curtametraxe de 24 minutos hai un equilibrio que se mantén.

A terceira curtametraxe é Waltzing on Thunder baseada no conto O pararraios e dirixida por Lee Jin-woo, un director que foi bastante recoñecido nos festivais onde presentou as súas curtametraxes (Edimburgo, Buenos Aires Independent Film Festival e edicións previas do JIFF). Esta curta, protagonizada por unha parella de actores moi populares na televisión coreana, é unha absurda e bizarra historia de dúas persoas que se coñecen nun club para persoas ás que lles caeu un raio e sobreviviron.

A opinión xeral foi que esta edición de Short! Short! Short! foi impecable, xa que se logrou o case imposible equilibrio de facer tres pezas valiosas tanto por si mesmas como parte dunha mesma película.

KOREA CINEMASCAPE

Esta sección presenta varias dimensións do cinema coreano actual, desde películas mainstream (éxitos en despacho de billetes como New World ou Fist of Glory) a producións independentes que tiveron boa repercusión en festivais (como Juvenile Offender). Aquí as críticas de grande parte dos títulos seleccionados:

NEW WORLD de Park Hoon-jung, é a película máis comercial presentada neste festival, que bateu marcas nos cinemas fai apenas un par de meses. Protagonizada por Choi Min-sik Lee Jung-jae e o hiperactivo Hwang Jung-min, é un excelente thriller que renova a boa calidade que este xénero ten en Corea.

JUVENILE OFFENDER é unha película de 2012 que foi presentada en varios festivais. O protagonista, Seo Young-joo, gañou en 2012 o premio a mellor actor no Tokyo International Film Festival (Xapón) e Cinemanila International Film Festival (Filipinas). É a segunda película do director Kang Yi-kwan. A primeira foi Sakwa, en 2005, coa que gañou o premio especial do xurado en Tokio tamén. Juvenile offender tivo bastante repercusión nos festivais por onde circulou e moito apoio da prensa.

É unha visión interesante sobre os outsiders da sociedade coreana, neste caso un adolescente sen familia que cae varias veces en correccional. A película vai sobre as consecuencias de tomar malas decisións e da repetición de historias, coma se tivésemos gravado no noso ADN os erros que os nosos pais cometeron, aínda sen sabelo que os estamos repetindo.

BURN, RELEASE, EXPLODE, THE INVINCIBLE Kim Soo-hyun

Esta mediometraxe de 53 minutos é unha das xoias deste JIFF. Terceira película do director de So Cute e de Life is Peachy, mantén o seu orixinal e imprevisible discurso narrativo. É a historia real dunha dubbing actress (actriz de voz), un retrato poético sobre a linguaxe feminina e as tensións e esixencia que sofre a actriz nun medio que primeiro admira a profundidade e sensualidade da súa voz e despois demándalle “que soe máis a muller”.

A película comeza coa actriz perdida, no que parece un episodio psicótico, no medio da urbe. A seguinte escena é ela gravando publicidades, dobrando películas, como unha persoa totalmente integrada á sociedade. Todo o filme é un ir e vir entre o seu comportamento dentro da sociedade e o que realmente pasa polo seu interior. A escena final é dunha beleza arrasadora: vémola perdida, novamente. Esta vez a xente non a observa entretida, xogándoa, afastándose, senón que un mozo achégase e ofrécelle unha bebida. Daquela un grupo de músicos que interpretan instrumentos tradicionais comezan a tocar ao seu ao redor, convidándoa a bailar e integrándoa, a través desta música tradicional coreana nun intento de espertar nela ou lembrarlle a parte bela, non só a opresiva, da cultura que nos determina. A película parece un intento de diálogo entre as forzas destrutoras e creadoras dunha mesma cultura. Non mostra a orixe da opresión senón as consecuencias e presenta, á súa vez, unha posible saída. Sen xulgar nin redimir senón tratando de atopar unha vía de integración no que pode ser unha cultura tan opresiva como liberadora.

TOTAL MESSED FAMILY No Zin-soo

Película baseada noutro dos contos de Kim young-ha, o escritor de Short! Short! short! É unha comedia sobre unha familia totalmente disfuncional que deconstrúe todos os elementos que se consideran inamovibles na familia coreana como institución. Seguramente terá un éxito moderado no despacho de billetes. É unha boa comedia, áxil e con bos puntos pero un blockbuster ao fin.

SHIBATA & NAGAO Yang Ik-june

O último traballo de Yang Ik-june (Breathless) foi filmando en Xapón e fala dunha parella que non sabemos se está a piques de separarse ou xa o fixo. A través de situacións moi cotiás vaise transparentando o tipo de relación que manteñen e a súa maneira de comunicarse. É tan intimista que por momentos parece demasiado reservada.

Comments are closed.