PLAY-DOC 2015: ESPAZOS FALADOS E PAREDES INVISÍBEIS
Dúas tendencias aparecen na última edición do Festival Play-Doc como síntomas dun escenario cambiante. Onde o ano pasado atopábamos filmes marcados por un forte compoñente contemplativo –Costa da Morte (Lois Patiño, 2013), Manakamana (Stephanie Spray & Pacho Vélez, 2013) ou mesmo Szapito (Bodgan Dziworski, 1984)– nesta edición xorden pola contra dúas tendencias diferentes como constantes: a voz como unidade espacial e o derrube sistemático da cuarta parede.... Ler máis
GREY GARDENS, de Ellen Hovde, Albert Maysles, David Maysles & Muffie Meyer
Albert y David Maysles abandonaron definitivamente las convenciones del direct cinema en Grey Gardens (1975), una película que anticipó un tipo de documental que, años después, acabaría degenerando en los actuales reality shows. En esta obra, los dos hermanos pasaron de la simple observación de los hechos a la participación en ellos, de grabar imágenes espontáneas y naturales a intervenir en el interior de las escenas, compartiendo protagonismo con dos mujeres que sabían... Ler máis
PLAY-DOC 2013: RETORNO AO FOGAR
No Play-Doc de 2012 houbo unha temática común nas películas a concurso. Eran películas viaxeiras, onde o director ía na busca de algo que non tiña moi claro. Dunha busca estética no caso de Ben Rivers, na busca dun rexistro social, incluso antropolóxico en Yatasto, Viktor Kossakovsky buscaba o paraíso perdido, Mirage de Srdan Keca filmaba o futuro ameazante do capitalismo nas novas torres que se levantaban no deserto de Dubái, e Xurxo Chirro apropiábase do material... Ler máis
