Invincible, de Vincent René-Lortie
Talvez unha das cuestións máis interesantes que se nos expoñen nesta sesión, marcada pola forza das historias persoais, é o grao de proximidade que cada unha das películas establece cos seus personaxes. Hai en todas elas unha gran presenza que enche a pantalla e que constitúe o centro de gravidade da obra: Marc, Cecilia, Booker, Eden; e, con todo, a cámara conxuga as distancias de forma moi diferente en cada un dos casos. Os rostros... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 48 · Etiquetado como 2023, Anansi, Andrea Zapata-Girau, Aude N’Guessan Forget, Chantal Akerman, Civic, Cívico, curtametraxes, distancia, Dwayne Leblanc, FICBUEU, Invencible, Invincible, News From Home, proximidade, rostros, Ruovesi, sección oficial, Vincent René-Lortie
Hanging Out Yonkers, de Chantal Akerman
Esta peza foi elaborada durante o Seminario de crítica e programación de cinema restaurado, que organizamos en colaboración co Play-Doc 2023 (29–30 de abril, Tui).
A cidade fronteiriza de Tui, atravesada por movementos perpetuos — o correr do río Miño cara ao Atlántico, o fluxo de peregrinos cara a Santiago —, parece o lugar idóneo para repensar unha historia do cinema. Aí celébrase cada ano o Play-Doc, cuxa programación... Ler máis
Filed under NÚMERO 48, OBRADOIRO · Etiquetado como Aravindan Govindan, Chantal Akerman, cine restaurado, cinema restaurado, crítica, Dar qorbat, Film Heritage Foundation, Hanging out yonkers, Jeanne Dielman, Kummatty, Lonxe de casa, Lucarnia, Luigi di Gianni, News From Home, play-doc, Play-Doc 2023, programación, retrospectivas, seminario, Shivendra Singh Dungarpur, Sight & Sound, Sohrab Shahid Saless, tui, Vivien Buchhorn
Pretender efectuar con plena satisfacción unha visita rápida a un festival xigantesco como o de San Sebastián, incluso cando as xornadas alí son varias e as proxeccións acontecen por decenas, supón para calquera cinéfilo unha ardua tarefa. Abordar de forma parcial unha programación de seu impoñente ten como consecuencia o descarte inevitable de moitas das súas mellores propostas, aínda que tamén aporta unha maior finura na elección: o labor de peneirar a programación,... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 39 · Etiquetado como Alexandre Desplat, Amanece que no es poco, Ana Schulz, apuntes, Apuntes para una película de atracos, ash is purest white, Belmonte, Benjamin Naishtat, Bi Gan, cannes, carlos vermut, Categoría A, Celia Rico Clavellino, Chantal Akerman, claire denis, concha de oro, cristian mungiu, Cristóbal Fernández, dardenne, Eco, El apóstata, El reino, Enrique López Lavigne, Entre dos aguas, Familia sumergida, Federico Veiroj, Fernando Franco, festival, Flako, godard, Hélène Louvart, High Life, hirokazu kore-eda, Hiroshi Okuyama, histoire(s) du cinema, Historia del Miedo, Isaki Lacuesta, Jacques Audiard, jaime rosales, Jesus, Jia Zhang-ke, José Luis Cuerda, jose luis rebordinos, juliette binoche, kaili blues, Koldo Almandoz, kursaal, La niña santa, Le livre d’image, León Siminiani, Long Day’s Journey Into Night, Lucrecia Martel, Manta Ray, Mapa, María Alché, Mercedes Morán, Mudar la piel, Nadie sabe, naomi kawase, noir, Nuestra hermana pequeña, Nuev@s Directores, Oreina (Ciervo), palma de oro, pasolini, Perlas, petra, Phuttiphong Aroonpheng, Premio Donostia, Quién te cantará, Rapa das Bestas, rodrigo sorogoyen, Rojo, san sebastián, Santiago Racaj, sección oficial, shara, shoplifters, Sîpo Phantasma, Still Walking, tarkovsky, The Sisters Brothers, Tiempo después, trote, Un profeta, venecia, Viaje al cuarto de una madre, visión, western, Xacio Baño, Zabaltegi-Tabakalera, Zinemaldia, Zinemira
Fotografía: Aigi Boga
Sempre pensei que un festival de cinema debería funcionar como un preciso instrumento de detección. Un sismógrafo, quizais un sónar, preparado para detectar aquelas obras que levan no seu interior as cuestións sociais do seu tempo. Nese sentido, a edición de 2018 de Curtocircuíto aproxímase a este ideal, pois o seu equipo soubo converter a súa sección RADAR nun espazo para filmes que destilan un sutil malestar, unha sensación de insatisfacción... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 39 · Etiquetado como Alberto Martín Menacho, baudelaire, Chantal Akerman, cidade, colapso, corpo, crítica social, curtametraxes, curtocircuíto, Don Hertzfeldt, espera, fauve, fuxida, jakub radej, Jeanne Dielman, las cruces, las fuerzas, mi amado las montañas, nicolas boone, paola buontempo, proch, reka buksi, santiago de compostela, sociedade, solar walk, world of tomorrow, xaula
Foto: Christine LB
Podes ler a primeira parte desta crónica aquí.
4. Vangardas
Por outro lado, e como xa é costume, na competición análoga de Vangardas apostouse por recopilar filmes que pretenden facer da forma a súa principal arma de resistencia. A selección volveu a amosar as súas múltiples posibilidades albergando desde Between Relating and Use (Nazli Dinçel), unha das pezas máis pulidas dese continuo sobre a relación cinema-corpo que é a filmografía da directora... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 38 · Etiquetado como Adrián Canoura, Aleksandr Shein, Antoinette Zwirchmayr, Between Relating and Use, Boris Yukhananov, Caerán lóstregos do ceo, Chantal Akerman, claire denis, Daniel Jacoby, Dei, Die straße, Endless Nights, Field Niggas Tonino de Bernardi, filmadrid, Io sono Valentina Nappi, jonas mekas, José María Nunes, Karl Grüne, Khalik Allah, Kôju Wakanatsu, Monica Stambrini, Mountain Plain Mountain, Nazidanie, Nazli Dinçel, Noche de vino tinto, Noite vazia, Nuit de chien, pedro costa, Queen Kong, Raquel Chalfi, Rosalía de Castro, Simon Liu, Star Ferry, Toute une nuit, Valentina Nappi, vangardas, vendredi soir, Violated Angels, Walter Hugo Khouri, Werner Schroeter, What I Remember, Yu Araki
Xisela Franco (Vigo, 1978) é un dos referentes do cinema galego máis experimental. As súas obras, que combinan técnicas do cinema observacional máis puro ata a proxección sobre espazos ou corpos reais, teñen xirado por todo o mundo. Porén, Xisela é unha artista interdisciplinar que combina o cinema coas actividades docentes, entre as que destaca o proxecto de Mestrado 35.ESAV que, desafortunadamente, está actualmente nun impasse.
Aproveitando a súa videoexposición... Ler máis
Filed under MOVIOLA, NÚMERO 38 · Etiquetado como (s8) mostra de cinema periférico, 35.esav, Agnès Varda, autofilmacion, autorretrato de 1 minuto, bill viola, buñuel, cámara, canadá, Chantal Akerman, chris marker, cinema documental, CInema Experimental, cinema galego, cruz piñon, Erice, Etnografía, exposición, godard, guerin, Intimidade, Jean Rouch, Louie Malle, marco, maternidade, Maya Deren, museo marco, Proxección, robert frank, saura, sculpture, Sokurov, via lactea, Vigo, werner herzog, William Wellman, Xisela Franco
Esta peza foi elaborada durante o obradoiro do Seminario de Crítica Feminista que organizamos en Play-Doc, Festival Internacional de Documentais de Tui 2018
No ano 1975 a realizadora belga Chantal Akerman logrou o impensable: que o invisible resultase esencial. Jeanne Dielman marcou un antes e un despois na historia do cinema, ofrecendo unha representación absolutamente revolucionaria da rutina cotiá e o traballo doméstico a través da ollada feminina. Máis de 40 anos despois,... Ler máis
Filed under MOVIOLA, NÚMERO 38, OBRADOIRO · Etiquetado como audiovisual, Chantal Akerman, cotiá, cotidiano, creadoras, crítica, diana toucedo, Encuentro, Espectadora, fascinación, feminista, festival, Jeanne Dielman, mirada femenina, mujer, niveles de presencia, obradoiro, play-doc, rutina, seminario, trabajo doméstico, Trinta Lumes, vídeo-ensayo
Este texto é a versión escrita do relatorio presentado pola autora no Seminario de Crítica Feminista que organizamos en Play-Doc, Festival Internacional de Documentais de Tui 2018
No seu artigo “The Crisis of Naming in Feminist Film Criticism”, publicado en Jump Cut en 1978, Ruby Rich recuperaba os principais eventos e publicacións da crítica cinematográfica feminista da década, así como as estreas dos primeiros filmes feministas segundo a consideración desta... Ler máis
Filed under NÚMERO 38, PANORÁMICA · Etiquetado como Agnès Varda, Alexandra Juhasz, Amy Jolly, Born in Flames, Canon, Carolee Scheemann, Chantal Akerman, Christine Geragthy, claire johnston, Contra-Cine, Contra-Cinema, crítica, Crítica Feminista, Cultura Subalterna, Dorothy Arzner, Elena Oroz, espectador, Espectadora, estudios culturales, Estudios de Recepción, Estudos Culturais, Estudos de Recepción, feminismo, From Reverence to Rape, Ida Lupino, Ien Ang, Issues in Feminist Film Criticism, Jeanne Dielman, Jim Klein, Josef von Sternberg, Julia Reichert, Jump Cut, Kathryn Bigelow, laura mulvey, Linda Williams, Lizzie Borden, Lo personal es político: feminismo y documental. Una compilación de ensayos sobre documental y feminismo, Marjorie Rosen, Marlene Dietrich, Mary Anne Doane, mascarada, me too, Miles Mogulescu, Mirada, Molly Haskell, Morocco, Ollada, Patricia Erens, Patricia Mellencamp, Patty Jenkins, Peter Wollen, placer escópico, placer visual, play-doc, Play-Doc 2018, pracer escópico, pracer visual, Re-vision: Essays in Femisnist Film Criticism, recepcion, Riddles of the Sphinx, Ruby Rich, Seminario de Crítica Feminista, Sophie Mayer, Teresa de Lauretis, Union Maids, Venus Popcorn, Visual Pleasure and Narrative Cinema, Watching Dallas. Soap Opera and the Melodramatic Imagination, Women of Vision, Women’s Cinema as Counter-Cinema
Un dos textos máis fermosos que puiden ler este ano sobre a crítica de cinema é a transcripción do discurso que Roland Barthes adicoulle a Antonioni durante a homenaxe realizada ao cineasta na cidade de Bolonia. Nel, Barthes sinalaba as características que fan a un cineasta moderno e, en consecuencia, enumeraba tres virtudes que caracterizan a un verdadeiro artista: “a vixilancia, a sabedoría e a máis paradóxica de todas, a fraxilidade”. Aínda que o discurso ía dirixido... Ler máis
Filed under NÚMERO 37, PANTALLAS · Etiquetado como alemaña, amor, borges, Chantal Akerman, cinema coreano, corea, deleuze, distancia, espazo, ficción, fraxilidade, gus van sant, hong sang-soo, o mellor de 2017, on the beach at night alone, pedro costa, praia, realidade, romance, sensibilidade, separación, tempo
Apenas trinta minutos antes da Carta Branca que o Festival Curtocircuíto lle encomendou a Chema Prado (Rábade, 1952) os amigos de NUMAX cédenme o espazo do laboratorio audiovisual para falar co que estivo ao fronte da Filmoteca Española casi 30 anos. Ao pouco de comezar, o ritmo acelerado das súas palabras, coma se non quixera deixar nada sen dicir, dan boa conta de que ante min non está unha das persoas máis reputadas do panorama audiovisual español senon unha verdadeira... Ler máis
Filed under NÚMERO 37, PANORÁMICA · Etiquetado como austeridade, cgai, Chantal Akerman, chema prado, conservacion cine, curtocircuíto, desmantelamento cultural, exhibición, filmoteca española, icaa, iván zulueta, jacques rivette, manoel de oliveira, numax, poltiica, recortes, robert frank
