Terra Mater, de Kantarama Gahigiri (2023)
Formas dun cine militante
Atopamos, na competición internacional do Curtas Vila do Conde 2023, varias películas que se sitúan nas marxes da ficción para abordar de forma directa unha serie de temas de carácter político. A súa afinidade non xorde tanto desas formas híbridas ou imprecisas, senón dun espírito militante que explora activamente maneiras de concretarse na materia cinematográfica.
Entre elas está Fala da terra (Benjamin... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 48 · Etiquetado como 2023, And so it Came about: a Tale of Consequential Dormancy, arquivo, Barbara Wagner, Benjamin de Burca, Bloom, Charlotte Pryce, cine militante, cinema político, Contadores, curtas vila do conde, Erotics of the Kitchen, Exotic Words Drifted, Fala da terra, Flyby Kathy, Helena Girón, Home Revised, Inês Pedrosa e Melo, Irati Gorostidi, John M. Stahl, Juliana Julieta, Kantarama Gahigiri, Kleber Mendonça Filho, Leave Her to Heaven, Natalie Cubides-Brady, Nour Ouayda, Pedro Bastos, portugal, Punish and Discipline, radu jude, Retratos Fantasmas, Samuel M. Delgado, Sandro Aguilar, Terra Mater, The Marshal’s Two Executions, The Secret Garden, The Veiled City
A recente transformación da sociedade turca baséase na loita entre varias forzas e intereses. O discurso e a práctica política de Turquía caracterízanse pola polarización, o antagonismo, a normalización da violencia e os nacionalismos étnicos (turcos e kurdos). Ao mesmo tempo este período foi testigo da proliferación de organizacións políticas en contra da militarización, os nacionalismos e contra tódolos tipos de discriminación. O goberno foi desafiado por novos... Ler máis
Filed under NÚMERO 28, PANORÁMICA · Etiquetado como Cine Turco, cinema político, Deniz Gamze Ergüven, Eylem Kaftan, género, identidad, Istanbul, memoria, mujer, New Turkish Cinema, Nostalgia, Nuri Bilge Ceylan, Pasado, patriarcado, Turquía, Yesim Ustaoglu, Zeki Demirkubuz
A 9ª edición do Festival Punto de Vista estreaba nova sede, Baluarte, e novo director artístico, o xornalista e cineasta Oskar Alegría. O cambio de espazo non mudou a xeografía do certame, xa que a situación das salas na cidade era practicamente a mesma, mais si que significou gañar en acústica (grazas ás paredes de madeira) e perder en imaxe (por culpa dunhas pantallas cheas de engurras, puntos e raias), aínda que ao final o verdadeiro problema foi de comodidade:... Ler máis
Filed under NÚMERO 24, ZOOM IN · Etiquetado como Abjasia, abkhazia, Adam Gutch, Agfacolor, andrei tarkovski, Antoine Boutet, Apolíneo, arte, Autobiografía, Awajús, before we go, Cartas, china, Chris Gude, Chu-li Shewring, ciencia ficción, Cine en Primera Persona, Cine Epistolar, cinema documental, Cinema en Primeira Persoa, Cinema Epistolar, cinema político, Cleptomania, Contraplano, Correspondencia, Correspondencia Fílmica, cortometrajes, curtametraxes, Danniel Danniel, Desplazados, Desprazados, Diego Gutiérrez, Disidencia, Dispositivo, documental, Documental Militante, Documental Poético, documental político, documentario, Documentário Militante, Documentário Poético, Documentário Político, Echo Chamber, Eric Baudelaire, Estado Islámico, estudios culturales, Estudos Culturais, Exilio, Fernando Vílchez, Festival Punto de Vista, Festival Punto de Vista 2015, fid marseille, Filtro, formato, found footage, género, Ghana, guerra, Guerra Civil Siria, Guillermo Moncayo, Huang He, huellas, independencia, Inmersión, Islas, Jessica Bardsley, Joan Antúnez, jorge leon, josetxo cerdán, Katowice, Kerstin Schroedinger, Le complexe de la salamandre, Le Corbusier, letters to max, Lettres du voyant, Louis Henderson, mads mikkelsen, Mambo Cool, Mareike Bernien, Masao Adachi, Máster de Documental Creativo, Max Gvinja, Medellín, Mezcla de Son, Mezcla de Sonido, Mohammad Ali Atassi, Montaje de Sonido, Montaxe de Son, morte, muerte, No-Ficción, non ficción, Oskar Alegria, our terrible country, OUT, Patrick Neu, pdv, PdV 2015, política, Política Hidráulica, Porto / Post / Doc, Post-Colonial, Presente, punto de vista, Punto de Vista 2015, Rainbow’s Gravity, Semangat, Serge Steyer, Sinécdoque, siria, Sólo te puedo mostrar el color, stalker, Stéphane Manchematin, Subjetividad, Subxectividade, Sud eau nord déplacer, Superjednostka, Temporalidad, temporalidade, Teoría da Paisaxe, Teoría del Paisaje, Teresa Czepiec, The Blazing World, Tíbet, Transcendencia, Trascendencia, Unidad de Habitación, Unidade de Habitación, Universitat Autónoma de Barcelona, Vidrio, Vidro, Working to Beat the Devil, xénero, Yangtsé, Yassim Haj Saleh, Ziad Homsi
Vídeo-entrevista que imita a escena máis longa de Vida Extra, de Ramiro Ledo. Un único plano fixo ao redor dunha mesa, no que existe asincronía nas voces e invertido para dificultar a identificación de quen fala.
__________
Mudar de Imaxe / Imaxes de Mudanza
En Changer d’image – Lettre à la bien-aimée (1982), unha curtometraxe de Jean-Luc Godard sobre a súa pasaxe por Mozambique como asesor do goberno de Samora Machel no proceso de creación da televisión... Ler máis
Filed under MOVIOLA, NÚMERO 17 · Etiquetado como Cine Galego, cinema documental, Cinema Documentário, cinema galego, cinema político, Contemporaneidad, Crisis Político-Económica, Die Ästhetik des Widerstands, Disxunción, Disyunción, documental, documentario, Formas de Representación, Loita de Clases, lucha de clases, Meta-Representación, novo cinema galego, O Proceso de Artaud, Peter Weiss, Ramiro Ledo, Temporalidad, Vida Extra
Alberte Pagán (O Carballiño, 1965) é un francotirador do cinema. Grava case por compulsión, botando man do que ten preto, ata o punto de que a súa propia casa en Porto do Son é o escenario máis habitual nos seus filmes. E con eses pequenos anacos do cotián constrúe o seu discurso cinematográfico, barallando imaxes ás que xa lles outorga entidade propia no momento que saen da súa cámara. O seu nome fíxose coñecido en 2006, cando “por causas alleas” gañou... Ler máis
Filed under MOVIOLA, NÚMERO 09 · Etiquetado como a pedra do lobo, activismo, alberte pagan, andy warhol, cinema político, documental, eclipse, experimental, james joyce, Román Gubern
Pero no momento que falla o modelo de autenticidade na produción artística, revolucionouse toda a función social da arte. O seu fundamento non aparece no ritual, senón nunha praxe diferente: a saber, o seu fundamento aparece na política1.
Walter Benjamin
Que función pode ter hoxe en día o cinema político nunha sociedade na que a política e os políticos están en descrédito? Por que calquera relación do cinema e a política ponse baixo sospeita? Fíxose extensiva a... Ler máis
Filed under NÚMERO 05, PANORÁMICA · Etiquetado como Abbas Kiarostami, aki kaurismaki, balints kovacs, brecht, cinema político, CUPC, deleuze, domin choi, dusan makavejev, dziga vertov, estetización, fernando solanas, film socialisme, hal foster, Harun Farocki, ideoloxía, intervención, jean-luc godard, klein, levinas, lisandro alonso, Luis Buñuel, marco ferreri, marker, marxista, octavio gettino, partido, pasolini, pedro costa, propaganda, ranciere, resonancia, revolución, serge daney, sharon lockhart, SLON, sweet movie, sylvain george, walter benjamin
Henri Langlois distinguiu a Joris Ivens en 1957 como “o máis grande dos montadores e o máis grande documentalista vivo” (1). Dúas décadas máis tarde Ephraim Katz foi máis aló e sinalouno como “o documentalista máis importante da súa época” (2). A pesar destes eloxios, o propio Ivens definíase simplemente como “un cineasta activista seguindo o movemento revolucionario e servindo a quenes loitan pola súa liberdade e dignidade” (3). Ou, na súa versión máis... Ler máis
Filed under FOUND FOOTAGE, NÚMERO 02 · Etiquetado como cinema de vangardia, cinema político, de brug, documental, documental político, dziga vertov, El acorazado Potemkin, Georges Sadoul, Henri Langlois, joris ivens, regen, sergei eisenstein, Vsévolod Pudovkin, walter ruttman
