Scarlet, de Pietro Marcello

A desorde do estético O director Pietro Marcello aposta por mostrarnos a beleza dun atardecer constante na súa obra Scarlet (2022), referenciando ideas da obra literaria de Alexander Grin, Scarlet Sails (1923), pese a non poder falar dunha adaptación directa. Unha historia de posguerra entregada ao amor en todas as súas formas: bonito, frustrante e político. Un amor que fía entre as dúas personaxes principais: Raphäel (Raphaël Thierry), un home que loitou na Primeira... Ler máis

NOVOS CINEMAS 2016: DA AUTOINDULXENCIA (DOS PERSONAXES) Á AUTOESIXENCIA (DOS PROGRAMADORES)

A primeira edición dun festival é, nestes tempos de retalladas austeritarias, un acto de afouteza, e máis aínda se ese festival se constrúe a partir dun concepto forte e significativo, como acontece con Novos Cinemas, o Festival Internacional de Cinema de Pontevedra. A idea dos seus programadores, Suso Novás e Ángel Santos, é tan sinxela como efectiva: crear un festival dedicado a aqueles cineastas que só teñen unha ou dúas longametraxes na súa traxectoria, dándolle... Ler máis

SEFF 2015: ESTUDAR AS RELACIÓNS HUMANAS

19 filmes encheron os Cines Nervión durante a segunda semana de Novembro na 12ª edición do Festival de Cine Europeo de Sevilla. Yorgos Lanthimos, Sergio Oskman ou a ópera prima de Louis Garrel fixeron vibrar ao público do SEFF nunha sección oficial cargada de bo cine. Sen aparente relación entre elas, semella que esta edición o festival decidiu programar películas que estudaran, dunha ou outra forma, as relacións humanas a través de dúas escenarios: a familia e o... Ler máis