Arquivo. Viaxe. Familia. O arquivo das viaxes familiares. As viaxes do arquivo familiar. A familia de viaxe no arquivo. Os arquivos das familias viaxeiras. As viaxes familiares a través do arquivo. Tres conceptos, múltiples combinacións: imaxes e ideas que saltan dun filme a outro nunha fervenza de luz, como unha desas cachoeiras hipnóticas que tanto filmaba o protagonista do título gañador da competición do Play-Doc 2019: Humberto Mauro (André di Mauro, 2018), un filme... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 40 · Etiquetado como A Story from Africa, A Volta ao Mundo Quando Tinhas 30 Anos, André di Mauro, andrés duque, archivo, arquivo, Autoficción, Autoparodia, Aya Koretzky, Billy Woodberry, Calipalula, Camila José Donoso, Carelia, Carelia: Internacional con Monumento, Cine Brasileño, Cine de No-Ficción, Cineastas Pioneros, Cinema Brasileiro, Cinema de Non-Ficción, cinema documental, colonialismo, Cuamato, diario, Diario de Viaje, Diario de Viaxe, documental, documentario, Duelo, Elegía, Elexía, familia, festival, Festival Play-Doc, Festival Play-Doc 2019, Gastón Solnicki, Hans Hurch, Humberto Mauro, identidad, Identidade, Introduzione all'oscuro, Loito, luto, memoria, memoria histórica, No-Ficción, non ficción, Nona. Si me mojan yo los quemo, play-doc, Play-Doc 2019, Poscolonial, retrato, Retrato Familiar, Travelogue, Velloso de Castro, Viaje, viaxe, Yury Dmitriev
Mergullarse cada ano na competición nacional de Vila do Conde, acompañada de sesións paralelas de cinema luso – cunha delas dende hai un tempo producida co apoio do festival – permite tomarlle o pulso a unha cinematografía que, coa rica herdanza de António Reis, Margarida Cordeiro, Pedro Costa ou Paulo Rocha – por citar só uns poucos evocados en 2018 – e cunha capacidade inmensa de producir novo talento, preséntase como unha das máis relevantes do mundo no que... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 38 · Etiquetado como acoso escolar, agouro, camane, cinema portugués, coca-cola, curtas vila do conde, david pinho vicente, dispersion, dron, Eugène Green, fado, fernando pessoa, internet, lisboa, literatura, memoria histórica, miguel fonseca, nevoeiro, o som e a furia, onde o verao vai, sara f, terratreme
Cómpre eloxiar a extraordinaria coherencia coa que os programadores do Doc Lisboa establecen ligazóns entre as diferentes seccións do festival: este ano, dunha banda, había varios filmes espello, que trataban os mesmos temas dende distintas perspectivas –como a morte, en 方綉英 (Mrs. Fang, Wang Bing, 2017) e End of Life (John Bruce & Pawel Wojtasik, 2017); ou o racismo, en Did You Wonder Who Fired the Gun? (Travis Wilkerson, 2017) e Purge this Land (Lee Anne Schmitt,... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 37 · Etiquetado como À Tarde, Anabela Moreira, António e Catarina, BARULHO ECLIPSE, Beiras, Catarina Botelho, Cine de No-Ficción, cine portugues, Cinema de Non-Ficción, cinema documental, cinema portugués, colonialismo, control, crise, Crisis, Cristina Haneș, Deportación, Desterro, Destierro, Diário das Beiras, Diogo Pereira, Discurso Poscolonial, Dispositivo, doc lisboa, Doc Lisboa 2017, documental, Documental Musical, Documental Observacional, documentario, Dom Fradique, Ejercicio de Estilo, espacio, Espacio Vivido, Espadim, espazo, Espazo Vivido, Exercicio de Estilo, Fala Popular, festival, Foretes, Gentrificación, Gran Recesión, Grande Recesión, Habla Popular, I Don’t Belong Here, Ico Costa, Inês Oliveira, João Braz, João Canijo, Lugar de Fala, Lugar del Discurso, Margaux Dauby, memoria, memoria histórica, Minimalismo, música, Nathalie Mansoux, No-Ficción, non ficción, Notas de Campo, O Canto do Ossobó, observacional, paisaje, Paisajismo, paisaxe, paisaxismo, Paulo Abreu, Pedro Florêncio, performativo, Poscolonialismo, Recesión, São Tomé e Príncipe, Silas Tiny, Terramoturismo, trauma, Travelogue, Turismo, Vira Chudnenko, Voz, Xentrificación
Segunda parte dunha crónica que comeza aquí
A pegada do pasado no presente do territorio, ou a forma na que o presente convive coa acumulación de pasados, sobre todo cando estes foron traumáticos, estaba na orixe de varios filmes presentados na competición internacional, como Ismyrne (Joana Hadjithomas & Khalil Joreige, 2016), Atlante 1783 (Maria Giovanna Cicciari, 2016), The Sea is History (Louis Henderson, 2016) ou Mata Atlântica (Nicolas Klotz & Elisabeth Perceval,... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 32 · Etiquetado como 16 mm, 95 and 6 to Go, A Noi ci dicono, A Road, Alexander Montov, arte, Artistas, Atlante 1783, Azayz, Byron Waite, calabria, Cartas, Cine de lo Real, Cine de No-Ficción, Cinema de Non-Ficción, Cinema do Real, cinema documental, Constantin Brancusi, Correspondencia, correspondencias, Daichi Sugimoto, Derek Walcott, Desplazamientos, Diálogos, doc lisboa, Doc Lisboa 2016, documental, documentario, elisabeth perceval, Erasers, Esclavitud, escravitude, Esmirna, espacio, Espacios Intermitentes, espazo, Espazos Intermitentes, Etel Adnan, Félix Rehm, festival, Festival Doc Lisboa, Festival Doc Lisboa 2016, formato, Ilias El Faris, Ismyrne, Izmir, joana hadjithomas, Jorge de Sena, khalil joreige, Kimi Takesue, La Siesta del Tigre, Laura Huertas Millán, Louis Henderson, Ludovica Tortora de Falco, lugar, Maria Giovanna Cicciari, mata atlantica, Maximiliano Schonfeld, memoria, memoria histórica, nicolas klotz, No-Ficción, non ficción, observacional, paisaje, paisaxe, Pasărea în văzduh, performativo, poesía, Poeta, Poetas, Poscolonial, Poscolonialismo, Reflexivo, Retrato Familiar, Rita Azevedo Gomes, Sol Negro, Sophia de Mello Breyner Andresen, super 8, Terremoto, territorio, THE BIRD AND US, The Sea is History, trauma, Un ami de Sibérie, Yuki Kawamura
A primeira edición dun festival é, nestes tempos de retalladas austeritarias, un acto de afouteza, e máis aínda se ese festival se constrúe a partir dun concepto forte e significativo, como acontece con Novos Cinemas, o Festival Internacional de Cinema de Pontevedra. A idea dos seus programadores, Suso Novás e Ángel Santos, é tan sinxela como efectiva: crear un festival dedicado a aqueles cineastas que só teñen unha ou dúas longametraxes na súa traxectoria, dándolle... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 31 · Etiquetado como adolescencia, adolescentes, Airley Queirós, amistad, amizade, ángel santos, Ángela Osorio e Santiago Lorenzo, Asociación Cultural Converxencias da Crítica Cinematográfica, Baden Baden, Bi Gan, Branco Sai Preto Fica, CEICINE, Ceilândia, Cinema Etnográfico, comunidad, comunidade, dead slow ahead, Desorientación Vital, Desplazados, Desprazados, Espectral, Espectros, etnografía experimental, Etnografía Sensorial, festival de locarno, Festival de Locarno 2015, Festival Novos Cinema 2016, Festival Novos Cinemas, Imaginación, Imaxinación, In the Crosswind, Javier Trigales, João Nicolau, john from, Kaili, kaili blues, Les deux amis, locarno, Locarno 2015, Loito, louis garrel, luto, Martti Helde, mauro herce, memoria, memoria histórica, Novos Cinemas, Novos Cinemas 2016, plano-secuencia, Rachel Lang, Risttuules, Salomé Richard, Short Stay, Siembra, Suso Novás, Ted Fend
Nós non vimos ren en Berlín, en 1945. Non estabamos aló. Non naceramos sequera. Mais si que vimos Die Mörder sind unter uns (Wolfgang Staudte, 1946), Berlin Express (Jacques Tourneur, 1948) e Germania anno zero (Roberto Rossellini, 1948), entroutros trümmerfilm, filmes das ruínas rodados en pleno entullo da posguerra. Vimos a súa reconstrución, nada compracente, en Die Ehe der Maria Braun (Rainer Werner Fassbinder, 1979) e Europa (Lars von Trier, 1991). Vimos como volvía... Ler máis
Filed under NÚMERO 28, PANTALLAS · Etiquetado como amor, Berlin 1945, Campos de Exterminio, Christian Petzold, cine alemán, Cinema Alemán, Donostia, Donostia 2014, Donostia Zinemaldia, Donostia Zinemaldia 2014, Festival de Donostia, Festival de Donostia de 2014, festival de san sebastián, Festival de San Sebastián de 2014, Harun Farocki, Holocausto Judío, Holocausto Xudeu, Kurt Weill, Lo Mejor de 2015, memoria, memoria histórica, Nina Hoss, O Mellor de 2015, Pareja, Parella, Phoenix, reconstrucción, representación, Ronald Zehrfeld, san sebastián, San Sebastián 2014, Segunda Guerra Mundial, Shoah, Speak Low, Stunde Null, Supervivientes do Holocausto, Supervivintes do Holocausto, Sus ojos se cerraron y el mundo sigue andando, trauma, Trümmerfilm, Vertigo
Na escuridade da noite, un vehículo viaxa sen rumbo polas rúas de São Paulo. Acompañando o desconcertante percorrido, imos escoitando un programa radiofónico no que o condutor fai un repaso por un gran número de cancións reivindicativas, das que acompañaron os diversos procesos revolucionarios xurdidos no continente latinoamericano no século pasado. Nun momento dado, un home se cruza no percorrido do vehículo, desafiando coa ollada ao condutor do mesmo, e, polo tanto,... Ler máis
Filed under NÚMERO 25, PANTALLAS · Etiquetado como Avanti Popolo, Cine Latinoamericano, Cinema Brasileiro, Cinema Brasileño, Cinema Latinoamericano, Desaparecidos, dictadura, Dictadura Brasileña, ditadura, Ditadura Brasileira, familia, memoria, memoria histórica, Michael Wahrmann, super 8, trauma, Trauma Colectivo, Trauma Familiar, Trauma Histórico, Trauma Nacional
Desque os Khmers Vermellos tomaron o control de Cambodia o 17 de abril de 1975, a vida do director Rithy Panh estivo marcada polo pasado e a actualidade do seu país natal. Documentalista tenaz, certeiro e renovador, Panh desenvolveu ao longo dos seus máis de vinte anos de traxectoria profesional unha ollada inquisitiva cara ao trauma e a súa posíbel representación fronte á cámara. Debedor do exhaustivo traballo de Claude Lanzmann en Shoah (1985), o interese do cambodiano... Ler máis
Filed under NÚMERO 21, PANTALLAS · Etiquetado como animación, Autobiografía, Cambodia, Camboya, Cine Camboyano, Cine de Animación, Cinema Cambodiano, Cinema de Animación, cinema documental, documentario, Genocidio, Jemeres Rojos, Khmers Vermellos, l'image manquante, memoria histórica, rithy panh, S21 la machine de mort Khmère rouge, trauma, Víctimas, Xenocidio
Masacre. Ficción. Catarse
“This is not fake! This is not fake!”. Unha voz traspasa a pantalla mentres o espectador contempla unha primeira escena desconcertante que máis ben semella inspirada nun anuncio publicitario kitsch ou nunha epopea de Bollywood: unhas bailarinas de estilo balinés danzan baixo unha onírica fervenza acompañando os arrítmicos movementos dun ancián cunha túnica negra e un home travestido embutido nun traxe de abelorios azul eléctrico. O fake... Ler máis
Filed under NÚMERO 17, PANTALLAS · Etiquetado como Anticomunismo, Anwar Congo, Christine Cynn, cinema documental, Comunismo, documental, Documental de Denuncia, Documental Performativo, documental político, documentario, Genocidio, Golpe de Estado 1965 Indonesia, Indonesia, Joshua Oppenheimer, memoria, memoria histórica, metacinematografico, representación, Represión, The Act of Killing, violencia
O arquivista Rick Prelinger queixábase hai uns anos no seu blog Black Oystercatcher da submisión da maioría de documentários históricos ao enfoque imposto polo modo performativo, onde calquera acontecemento debe abordarse sempre dende a perspectiva dalgún personaxe en concreto, establecendo un arco narrativo baseado na resolución dalgún problema: “O que está a ocorrer”, escribe Prelinger, “é que o cinema está a ser empregado para construír historias que enfatizan... Ler máis
Filed under NÚMERO 18, PANTALLAS · Etiquetado como Alejandro Alvarado, archivo, arquivo, Búsqueda, cinema documental, cinema español, Concha Barquero, Desparación, documental, Documental Performativo, documentario, Documentário Performativo, emigración, Guerra Civil, josetxo cerdán, memoria, memoria histórica, Miseria, misterio, Modo Performativo, No-Ficción, non ficción, Pepe el Andaluz, Pepe Jódar, Posguerra, Procura, Retrato Familiar, Rick Prelinger, Travelogue
