Le este artigo na súa versión orixinal en portugués.
TRANSFORMERS: THE PREMAKE (a desktop documentary) (Kevin B. Lee, 2014)
Ao longo deste artigo intentarei reflexionar sobre as posibilidades do vídeo-ensaio na súa relación co cinema found footage e de apropiación de imaxes, tanto nas estratexias formais como, sobre todo, nas intencións poéticas e metafóricas. En particular, centrareime na relación cos obxectos fílmicos dende o punto de vista romántico da ruína... Ler máis
Filed under NÚMERO 40, ZOOM IN · Etiquetado como ¡Que Viva Mexico!, análisis fílmica, análisis subjetivo, apropiación, Catherine Grant, Chuck Tyron, collage, Compilación, Cristina Álvarez López y Adrian Martin, Eduardo Navas, eisenstein, escena imaginada, found footage, From the Journals of Jean Seberg, guy debord, imágenes descubiertas, Intertextualidad, Jonathan Gray, Kevin B. Lee, laura mulvey, mark rappaport, Recycled Images, Reescritura, remezcla, Remix, Richard L. Edwards, Rock Hudson’s Home Movies, ruina, Subjetividad, super-cut, the simpsons, vídeo-ensayo, walter benjamin, William C. Wees, yuxtaposición
Non imos entrar en se os xurados deste SEFF 2013 elixiron o mellor filme de cada sección. Do que si estamos certos é de que escolleron títulos moi representativos. Se L’inconnu du lac (Alain Guiraudie, 2013) era un exemplo perfecto desa narrativa atmosférica da que xa demos conta, os galardóns a La jungla interior (Juan Barrero, 2013) e Costa da Morte (Lois Patiño, 2013) como mellores ficción e documental respectivamente, da sección Las Nuevas Olas, volven dar na... Ler máis
Filed under NÚMERO 18, ZOOM IN · Etiquetado como 16 mm, alberto gracia, andrés duque, antonin peretjatko, Autorretrato, bastilla, Cine Europeo, Costa da Morte, diario filmado, documental, el futuro, elecciones, eleccións, Eloy Domínguez Serén, emigración, familia, ficción, fiesta, galicia, grand central, hollande, identidad, Identidade, jeunes cineastes français, juan barrero, justine triet, la bataille de solferino, la fille du 14 juillet, la jungla interior, laetitia dotsch, las nuevas olas, lenguaje, linguaxe, lois patiño, luis lópez carrasco, minimal, mítico, mobil, movil, narrativa atmosférica, nouvelle vague, novo cinema galego, novos cineastas franceses, nuclear, nuevos cineastas franceses, o quinto evanxeo de gaspar hauser, otro cine español, Paisajismo, paisaxismo, paternidad, pettring, rebecca zlotowski, Reescritura, republica, Romanticismo, ross mcelwee, sarkozy, seff, sevilla, sociedad, sociedade, sufragio, sufraxio, transición, triángulo amoroso, vikingland, vincent macaigne, xurxo chirro
1.
Cando a crítica se refire a Far from Heaven (Todd Haynes, 2002), os comentarios adoitan versar sobre a súa posta en escena militantemente postmoderna, que mimetiza e recontextualiza (con ou sen ironía, habería que discutilo) o estilo visual dos melodramas dos anos cincuenta, particularmente os de Douglas Sirk. É certo que Todd Haynes posúe un verdadeiro talento xogando aos pastiches: rabiosas paletas cromáticas imitando o technicolor, técnicas e movementos de cámara... Ler máis
Filed under NÚMERO 16, ZOOM IN · Etiquetado como All that Heaven Allows, Caligrafía, Dennis Quaid, Douglas Sirk, Drag, Estratexia Albertine, Far from Heaven, Gregg Araki, gus van sant, Homosexualidad, Homosexualidade, Identidad Gay, Identidade Gai, Imaginario Homosexual, Imaxinario Homosexual, Jane Wyman, Julianne Moore, Melodrama, Mímese, Mímesis, Mirada Marica, New Queer Cinema, Ollada Marica, Outing, Pastiche, Postmodernidad, Postmodernidade, Reescritura, Rock Hudson, Roman à Clef, Saída do Armario, Segregación Racial, Stonewall, Subcultura Gai, Subcultura Gay, Subtexto, Swish, Temática Homosexual, Todd Haynes
Un ollo ben aberto mira fixamente ao espectador: é o ollo fendido de Un chien andalou (Luis Buñuel, 1929), o ollo da cámara en Человек с киноаппаратом (Dziga Vertov, 1929), o ollo morto que abría Vertigo (Alfred Hitchcock, 1958) ou o ollo conxelado -e a punto tamén de morrer- que pechaba Vai~E~Vem (João César Monteiro, 2003). Se hai unha imaxe que se repite regularmente ao longo do cinema moderno, sen dúbida é esta: a ollada agredida, exaltada, hiperconsciente,... Ler máis
Filed under NÚMERO 15, PANORÁMICA · Etiquetado como Ann Savage, apropiación, Autobiografía, Autoficción, Autorretrato, Brand Upon the Brain!, Caligrafía, Camp, cinefilia, Cinema Mudo, Cinema Postmoderno, Cinema Silente, Cowards Bend the Knee, Expresionismo, Film-Noir, Guy Maddin, Melodrama, memoria, Mímese, Mitoloxía, my winnipeg, Pastiche, Postmodernidade, Reescritura, Revisión Secundaria, surrealismo, The Heart of the World, Winnipeg
Os préstamos, alusións, citas, plaxios ou chiscaledas hiperconscientes a outras imaxes son xa unha constante do audiovisual contemporáneo, sexa este postmoderno ou hipermoderno (deixémoslle esa leria a xente como Fredric Jameson e Gilles Lipovetsky). Pode ocorrer en calquera intre, na intimidade da sala de cinema ou do salón doméstico, mergullados nun filme ou vendo de esguello un anuncio publicitario: unha imaxe, esa imaxe, estoupa na nosa memoria e de súpeto a recoñecemos.... Ler máis
Filed under NÚMERO 15, PANORÁMICA · Etiquetado como 8 1/2, apropiación, Blancanieves, Caligrafía, Cinema Postmoderno, Dont Look Back, federico fellini, Gilles Lipovetsky, Hip Hop, I'm Not There, Inglourious Basterds, Intertextualidade, jacques tati, Jean Serroy, Kill Bill, Nashville, playtime, Postmodernidade, quentin tarantino, Reescritura, Robert Altman, Sampler Visual, Sergio Leone, Todd Haynes
Reescrituras e apropiacións
A cuestión das filiacións no cinema contemporáneo aparece como un problema fundamental, centro de tódolos debates. Moitos cineastas procuran os seus modelos de referencia en figuras do pasado tentando reactualizalas ou reescribíndoas: Olivier Assayas tentábao co serial Les Vampires (Louis Feuillade, 1915) en Irma Vep (Olivier Assayas, 1996), o xaponés Nobuhiro Suwa facía o propio con Hiroshima mon amour (Alain Resnais, 1959) en H Story (Nobuhiro... Ler máis
Filed under NÚMERO 15, PANORÁMICA · Etiquetado como apropiación, Autenticidade, Caligrafía, Cinema Mudo, Cinema Postmoderno, Cinema Silente, David Foster Wallace, Diedrich Diederichsen, Eloy Fernández Porta, Guy Maddin, Homo-Sampler, Intertextualidade, Ironía, james benning, jose luis molinuevo, Mash-Up, palimpsesto, Pantasmas, Parodia, Pastiche, peter hutton, Posfascismo, Postmodernidade, Primitivismo, quentin tarantino, Reciclaxe, Reescritura, Remakes, Retro, Retromanía, Sampler Visual, Simon Reynolds
Na ansia de ver nacer novas imaxes da vella factura fermosa do cinema silente, acudía impenitentemente ás salas. Agora a La Antena (Esteban Sapir, 2007), logo a The Artist (Michel Hazanavicius, 2011), aínda sen convencerme da imposibilidade, sentábame a ver Blancanieves (Pablo Berger, 2012), e mesmo despois Tabu (Miguel Gomes, 2012). E filme tras filme saía sen atopar nin a densidade nin a solidez rexa daqueloutras imaxes. E pensaba, como considerar que a (retro)técnica... Ler máis
Filed under NÚMERO 15, PANORÁMICA · Etiquetado como aki kaurismaki, Blancanieves, Brand Upon the Brain!, Caligrafía, Cinema Mudo, Cinema Postmoderno, Cinema Silente, Dracula. Pages from a Virgin's Diary, Esteban Sapir, Guy Maddin, Juha, La Antena, michel hazanavicius, Miguel Gomes, my winnipeg, Pablo Berger, Pastiche, peter forgacs, Portret, Postmodernidade, Reescritura, sergei loznitsa, Tabu, the artist, The Maelstrom: A Family Chronicle, The Saddest Music in the World
