Sons of Denmark (Ulaa Salim) © IFFR
“Celebremos o medio máis emocional que existe, as imaxes, os sons e as historias que apreciamos: o cinema. Cando nos sintamos confundidos, angustiados ou intimidados, tomemos un momento de silencio e volvamos a conectar coa nosa humanidade e as nosas emocións”. Estas foron as palabras de Bero Beyer, director do Festival Internacional de Cine de Róterdam, durante a gala de apertura da 48ª edición do encontro holandés, que se celebrou... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 40 · Etiquetado como 10.000, Aleksey Popogrebskiy, Another Year, Bero Beyer, cai chengjie, Camila José Donoso, Carlos Marques-Marcet, cine iniciático, conexión, Els dies que vindran, emociones, Ena Sendijarevic, FeelIFFR, Festival Internacional de Cine de Róterdam, Gabriel e Maurelio Martins, Grigory Dobrygin, how i ended this summer, IFFR 2019, Johannes Nyholm, Koko-di Koko-da, No coração do mundo, Nona. If They Soak Me I'll Burn Them, Present. Perfect, Road Movie, Sheena667, Shengze Zhu, Sons of Denmark, streamers, Take me somewhere nice, The Giant, the widowed witch, Tierra Firme, tiger competition, Ulaa Salim, Visions du Reel
“I wonder how many people I’ve looked at all my life and never seen.”
― John Steinbeck, The Winter of Our Discontent
Seguindo o ronsel de grandes nomes do cinema mundial como Teddy Williams, Sergei Loznitsa ou Jørgen Leth, a 15º edición do Festival Internacional Curtocircuíto, que se celebra en Santiago de Compostela do 29 de setembro ao 7 de outubro, adica unha das súas retrospectivas ao realizador italiano Roberto Minervini (Fermo, 1970). Coñecido principalmente... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 39 · Etiquetado como A Ciambra, Akerman, america profunda, armas, cannes, comunidad, crónica social, crudeza, curtocircuíto, didactismo, Diego Romero Suárez-Llanos, división racial, documental, donald trump, drogas, empatía, estados unidos, estudio antropológico, ficción, film iniciático, fronteras líquidas, Hibridación, hiperrealista, humanista, integrismo religioso, Jeanne Dielman, Jonas Carpignano, jorgen leth, León de Oro, lindes, Lousiana, Low Tide, Mardi Gras, margenes, marginales, Mediterranea, naturalismo, nueva orleans, observación, Orizzonti, pobreza, político, Pornomiseria, racismo, retrospectiva, Road Movie, Roberto Minervini, sección oficial, sergei loznitsa, Stop the Pounding Heart, Sur, teddy williams, Texas, The Other Side, The Passage, Trilogía de Texas, un certain regard, venecia, veteranos, violencia, What You Gonna Do When the World's on Fire?, white trash
No ano 1996, David Trueba debutou na dirección con La buena vida. Aquela oportuna visión da adolescencia, melancólica e tenra, exaltaba sen ningún reparo os universos de Truffaut ou Malle no medio dunha época máis ben gris do cinema español, coma se o autor pretendese reivindicar para a caduca comedia do seu país unha sensibilidade doutras latitudes e tempos. A realidade é que os anos foron pasando por ese cine e o menor dos oito irmáns Trueba, case sempre máis agudo... Ler máis
Filed under NÚMERO 38, PANTALLAS · Etiquetado como ¿Qué fue de Jorge Sanz?, 1996, adolescencia, amistad, antoine doinel, Before Midnight, cantautora, Casi 40, cinema español, David Trueba, Fernando Ramallo, infancia, Jorge Sanz, La buena vida, Lucía Jiménez, Malle, reivindicación, Richard Linklater, Road Movie, truffaut, Vivir es fácil con los ojos cerrados
Jaime Rosales, unha das participacións españolas na Quincena dos Realizadores, sorprendeu cando dixo que ía filmar Petra (2018), unha sorte de traxedia grega posta ao día que contaría no elenco con Alex Brendemühl, con quen xa traballara na súa ópera prima, Las horas del día (2003), e con Bárbara Lennie como protagonista. Dende esa película inicial, tamén estreada en Cannes, o barcelonés tense caracterizado por desenvolver historias de corte social, ás veces con... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 37 · Etiquetado como Àlex Brendemühl, america profunda, anos 50, arte, barbara lennie, Biopic, cannes, carey mulligan, edward hopper, jaime rosales, jake gyllenhall, kino, Kirill Serebrennikov, leto, montana, música, musical, paul dano, petra, pintura, Quincena dos realizadores, retrato, Road Movie, sección oficial, semana da critica, shawky, traxedia, yodemmine
O Doc Lisboa está ateigado de pistas para espectadores atentos, chiscadelas camufladas que salvan ao público da rutina e da fatiga. Son pequenos detalles, rastros que percorren toda a súa programación: revelacións repentinas, rimas inesperadas, sumas que dan máis do que a aritmética presaxiaba. “No fim há um mapa possível”, di o propio catálogo, nunha declaración de intencións esborranchada con letras tortas, case ilexíbeis, que aparece na páxina 41, para quen... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 32 · Etiquetado como 300 Miles, Aleppo, baltimore, calabria, Cine Antibélico, Cine Bélico, Cinema Antibélico, Cinema Bélico, cinema documental, Comicidad, conflicto, Conflicto Sirio, Desencanto, Deslocações, Desorientación, Desplazamientos, Desprazamentos, doc lisboa, Doc Lisboa 2016, documental, documentario, Ejército Libre Sirio, emigración, Emigrantes, Endemoñados, Endiablados, Exército Libre Sirio, exorcismo, Exorcista, Federica di Giacomo, festival, Festival Doc Lisboa, Festival Doc Lisboa 2016, fogar, Geografía, guerra, Guerra Civil, Guerra Civil Siria, hogar, humor, investigación, Investigación Periodística, Investigación Xornalística, Liberami, Mapa Conceptual, Mapas, movemento, Movimiento, Mutaciones, Mutacións, No-Ficción, non ficción, Orwa Al Mokdad, periodismo, Pierre-François Sauter, programación, Rat Film, Ratas, Raticida, Road Movie, segregacion, siria, Theo Anthony, Viaje, viaxe, Xeografía, xornalismo
Non deixa de abraiarme o alto creto co que conta Alexander Payne entre a crítica especializada, que a miúdo o trata con toda a deferencia dun grand auteur cando eu coido que aínda non superou o estadio de (moi eficaz e solvente, iso si) artesán. Parte do problema que teño con el vén de que as súas fitas, que a priori semellan do máis interesante da colleita norteamericana do seu ano (filmes de consenso que gustan ao público e acaparan premios), acaban chegando menos... Ler máis
Filed under NÚMERO 24, PANTALLAS · Etiquetado como About Schmidt, alexander payne, B/N, blanco y negro, Bob Nelson, Bob Odenkirk, Branco e Negro, Bruce Dern, cannes, Cannes 2013, Cine Estadounidense, Cinema Estadounidense, election, Festival de Cannes, Festival de Cannes 2013, June Squibb, Midwest, Nebraska, paisaje, paisaxe, redención, Road Movie, Sideways, The Descendants, Will Forte, Zeitgeist
Ler este artigo na súa versión orixinal en portugués
Algunhas das primeiras imaxes do cinema foron do mundo natural en movemento, escenas de rúa e vistas de temas topográficos. Nese sentido, o cinema podería ser interpretado neses primeiros tempos case como un subproduto da industria turística ou do rexistro xeográfico. A asociación entre filme e paisaxe resulta daquela evidente. Unha posíbel definición de paisaxe sería a proposta por John Brinkerhoff Jackson: “unha... Ler máis
Filed under NÚMERO 23, PANORÁMICA · Etiquetado como Alain Tanner, Andrei Tarkovsky, beau travail, capitalismo, Carlos Reygadas, Cine Global, Cine Moderno, Cine Narrativo, Cine Negro, Cinema Global, Cinema Moderno, Cinema Narrativo, Cinema Negro, claire denis, colonialismo, Comedia Romántica, Dans la ville blanche, Emeric Pressburger, Encadre, Encuadre, espacio, espazo, estetica, ficción, Figura, Film-Noir, Fondo, género, Geografía, Herz Aus Glas, I Know Where I’m Going, Jia Zhang-ke, Joseph Losey, La Ciénaga, Lucrecia Martel, michael powell, michelangelo antonioni, Modernidad, modernidade, Nicholas Ray, On Dangerous Ground, Padre Padrone, paisaje, Paisaje Sonoro, Paisajismo, paisaxe, Paisaxe Sonora, paisaxismo, PAOLO & VITTORIO TAVIANI, Peter Weir, Picnic at Hanging Rock, política, Post Tenebras Lux, Road Movie, Still Life, territorio, The Criminal, Theo Angelopoulos, Topofilia, Travelogue, Visión Táctil, werner herzog, western, wim wenders, World Cinema, xénero, Xeografía
ALL BY MYSELF
Música campesina é un filme que ten algo de amargo e irónico en toda a súa metraxe, e que desprende ese sentimento xa no propio título. Tradución mal feita polos ianquis de ‘country music’ para publicitar a Johnny Cash e compañía en Chile, en realidade fai referencia á tradición folclórica do país sudamericano.
O seu protagonista, Fernando Tazo, perdido non se sabe moi ben por que en Nashville, debe presentarse sempre cun “como el té”1... Ler máis
Filed under CINEUROPA 2011, FIC XIXÓN 2011, NÚMERO 06 · Etiquetado como alberto fuguet, alejandro tazo, coaching, country music, entrepeneur, ernest hemingway, hunter s. thompson, identidad, jack kerouac, johnny cash, musica campesina, nacion, pablo cerda, Road Movie, self-made man
Mathieu Amalric é un artista escindido: actor e director, francés e internacional, persoa e personaxe. A súa presenza en filmes de Arnaud Desplechin (Un conte de Noël, 2008; Rois et reine, 2004; Comme je me suis disputé… (ma vie sexuelle), 1996), Nicholas Klotz (La question humaine, 2007), Olivier Assayas (Fin août, début septembre, 1998) e mesmo Alain Resenais (Les herbes folles, 2009) situouno como o actor francés máis relevante da súa xeración, mentres que... Ler máis
Filed under NÚMERO 03, PANTALLAS · Etiquetado como Alain Resenais, Backstage Movie, cannes, cinema francés, Mathieu Amalric, Nicholas Klotz, olivier assayas, Road Movie, Steven Spielberg, Tournée
