CANNES 2018 EP. 12: MERECIDÍSIMA PALMA AOS SHOPLIFTERS DE KORE-EDA
Ao final a Palma foi para Shoplifters (Hirokazu Kore-eda, 2018). Alegrámonos moito porque era das nosas películas preferidas dunha edición de Cannes que deu moita calidade. Trata o tema de sempre, a familia, mais faino cunha sensibilidade que só se compara cos mellores traballos da súa obra, como Caminando (2008). Por fin ten a Palma, ben a merecía. A gran sorpresa da noite foi escoitar a Cate Blanchett dicir que ían entregar unha Palma de Ouro especial e, dende ese momento,... Ler máis
UN LUSTRO DE CINEMA
Vaites, manda truco: preguntamos aos nosos colaboradores cal é o mellor filme do lustro e van e elixen Boyhood (Richard Linklater, 2014), un título deste ano, antes mesmo de que publiquemos a escolma do mellor do ano. Porén, Boyhood é un filme tanto de 2014 como de 2010, ou mesmo de 2005, posto que Richard Linklater botou doce anos filmando a vida de Mason / Ellar Coltrane. Dende esta perspectiva, Boyhood ben pode ser o mellor filme do lustro, do século, do milenio! Hipérboles... Ler máis
CAMINHOS DO CINEMA PORTUGUÊS: COIMBRA, CAPITAL DO CINEMA LUSO
Nunha chuviosa de novembro daba comezo o XX Festival Cinema Caminhos Português en Coimbra. A principal cidade da rexión norte de Portugal, coñecida como a segunda Salamanca pola súa tradición universitaria. Un evento cinematográfico que cumpre vinte edicións logo dun parón de dous anos na súa organización. En palabras do seu director Vítor Ferreira, na gala de inauguración, “os camiños fanse camiñando” e “Coimbra volvía ser a capital do cinema portugués”.... Ler máis
A CRÍTICA COMO XERADORA DE TENDENCIAS. O CASO DO ‘OUTRO’ CINEMA ESPAÑOL
Jara Yáñez durante a súa intervención no seminario ‘A Crítica Intermedia’, celebrado dentro do Festival Play-Doc 2014, onde expuxo por primeira vez o contido deste texto. FOTO: Tamara de la Fuente. Até que punto é posíbel conservar a independencia precisa para que o crítico non se converta nun mero transmisor de intereses comerciais ou, se acaso, en prisioneiro do seu propio horror vacui ante a posibilidade de ficar desprazado do aparello institucional, dos... Ler máis
