A segunda grande tendencia do Doc Lisboa 2013 (primeira crónica aquí) foi o diario filmado. O vencedor desta edición, Joaquim Pinto e a súa E Agora? Lembra-me (2013) estaba na boca de todos, para ben ou para mal, pois esta longa do mítico deseñador de son, ante todo, non deixa indiferente. Ao longo de algo máis de dúas horas e media, Pinto analiza todos os costados da súa experiencia co sida, e como iso impacta na súa vida persoal, especialmente na relación de parella.... Ler máis
Filed under NÚMERO 18, ZOOM IN · Etiquetado como a campanha do creoula, alan berliner, Alzheimer, andre valentin almeida, aventura, bill morrison, brigadas rojas, brigadas vermellas, canibalismo, cervantes, cine portugues, cinema portugués, contemplación, danny lyon, diario, doc lisboa, documental, documentario, e agora lembra-me, ed van der elsken, edwin honig, emigración, exploración, federico rossin, First Cousin Once Removed, found footage, François Truffaut, Frederick Wiseman, fuxida, harvard sensory ethnography lab, heart beats, Holocausto, huida, illas salvaxes, inmigración, islas salvajes, joaquim pinto, just ancient loops, la maison de la radio, le chagrin et la pitié, luso, man ray, marcel ophuls, Marco Martins, memoria, Metraje encontrado, metraxe atopada, mítico, montaxe, morte, moving stills, muerte, música, nazi, nicolas philibert, ocupación, Pacho Velez, Pedro Neves Marques, pessoa, pippo delbono, portugal, religión, Relixión, robert frank, salazar, salome lamas, sangue, sida, Stephanie Spray, táctil, terra, theatrus orbis terrarum, tierra, transcendente, trascedente, Twenty-One Twelve The Day The World Didn't End, último cinema portugués, un voyageur, Where to Sit at the Dinner Table
IDENTIFICACIÓN DUN FILME
INTRO. João Canijo é un dos cineastas máis importantes da actual xeración do cinema portugués, á par de autores como Pedro Costa, Teresa Villaverde ou João Pedro Rodrigues. Os seus primeiros filmes datan da década dos 80 (Três Menos Eu, 1987; “Filha da Mãe”, 1989) e representaran, neses tempos, unha sinal dunha renovación xeracional do cinema feito en Portugal. Entanto, despois dun interregno de varios anos (momento no que ten un traballo... Ler máis
Filed under NÚMERO 06, PANTALLAS · Etiquetado como Aristóteles, cinema portugués, Ganhar a Vida, João Canijo, João Pedro Rodrigues, John Cassavettes, Mãe Há Só Uma, Mal Nascida, Noite Escura, pedro costa, san sebastián, Sangue do meu sangue, Sapatos Pretos, Teresa Villaverde, Toronto, Trabalho de Actor, Trabalho de Actriz, último cinema portugués
SERÁN CINZA, MAIS TERÁ SENTIDO
Calquera visitante que pasara por Lisboa na segunda metade de abril podía levar unha inmellorábel impresión sobre o estado de saúde do cinema portugués. Bastaría para iso con botarlle unha ollada á carteleira diaria que publican os xornais e comprobar de primeira man a presenza modesta mais digna de encomio de filmes con excepcional acollida crítica coma Tabu de Miguel Gomes (dobremente premiado na Berlinale), É na Terra não é na Lua de... Ler máis
Filed under INDIE LISBOA, NÚMERO 11, PANORÁMICA · Etiquetado como André Valentim Almeida, Arena, Cama de gato, Catarina Ruivo, Cerro negro, cinema portugués, É na Terra não é na Lua, Em Segunda Mão, Gonçalo Tocha, Indie Lisboa, indielisboa, Jean Cocteau, Jesus por um día, João Canijo, João Pedro Rodrigues, joao rui guerra da mata, João Salaviza, Júlio Alves, manoel de oliveira, Miguel Gomes, O que arde cura, pedro costa, Pedro Hestnes, Pocas Pascoal, Por aquí tudo bem, Rafa, Sangue do meu sangue, Tabu, último cinema portugués
Na primeira década deste século, o cinema portugués reinventouse coa aparición de varios novos autores. Este novo descubrimento dun novo cinema saldouse con varias modificacións tanto nos modos de produción como nas escollas temáticas e cinematográficas. Visualmente, o cinema portugués foi, lentamente, transformándose e o panorama actual é, en moitos aspectos, distinto daquilo que era coñecido como cinema portugués.
Con todo, non deixa de ser necesario recuar á... Ler máis
Filed under NÚMERO 01, PANORÁMICA · Etiquetado como Catarina Ruivo, Geração Curtas, João Pedro Rodrigues, Jorge Cramez, Marco Martins, Miguel Gomes, Raquel Freire, Sandro Aguilar, Tiago Guedes/Frederico Serra, último cinema portugués
