Aqueronte, de Manuel Muñoz Rivas
Empezamos a viaxe cunha néboa densa que esvaece os contornos das cousas. Vemos apenas unhas árbores altas, mexidas polo vento, mentres un ruído de auga e de cadeas vai debuxando a escena máis aló da imaxe: desprazámonos sobre un barco que se adentra no río. O título da película, Aqueronte (Manuel Muñoz Rivas), alude ao río que as almas dos mortos cruzaban na barca de Caronte.
As resonancias do mito operan sobre a base da cotiandade... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 48 · Etiquetado como 2023, 45th Parallel, Airhostess-737, Amanda Forbis, Aqueronte, Azafata-737, curtametraxes, Daphne, FICBUEU, fronteiras, Lawrence Abu Hamdan, límites, manuel muñoz rivas, Mommy, O mariñeiro voador, Paralelo 45, sección oficial, Thanasis Neofotistos, The flying sailor, Tonia Mishiali, Wendy Tilby, xavier dolan
Esta peza foi elaborada no Seminario de Crítica Experimental do (S8) Mostra de Cinema Periférico
Nunha sorte de conmemoración dos seus 20 anos de carreira como cineasta nos que deu a luz outros tantos proxectos audiovisuais, María Ruido tráenos unha reflexión sobre a maternidade. Unha reflexión feminista que pon sobre a mesa a figura da mala nai, desa nai que se permite non querer ser nai e desa nai que se arrepinte delo, e como esta aceptación da maternidade fóra dos... Ler máis
Filed under NÚMERO 38, OBRADOIRO · Etiquetado como (s8) mostra de cinema periférico, Aleksandr Sokurov, apropiación, embarazo, feminismo, Ingmar Bergman, la memoria interior, lars von trier, María Ruido, mat, mat i syn, mater amatisima, maternidade, matriarcado, Medea, Mommy, muller, nai, patriarcado, persona, pier paolo pasolini, Vsévolod Pudovkin, xavier dolan
Un ano máis, e van 3 décadas, Cineuropa encheu a Rúa Nova de Santiago de Compostela de colas infinitas agardando o pase da nova de Xavier Dolan e conversas sobre os referentes bíblicos de O Ornitologo (João Pedro Rodrigues, 2016). Máis de 300 títulos nun certame imposible de abarcar na súa totalidade ao que, este ano, uniuse a sala de cinema NUMAX, que xa é a referencia do cinema en Santiago. Entre os títulos, coñecidos referentes (Eugene Green, Whit Stilman, François... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 32 · Etiquetado como albert serra, bertrand tavernier, cinema galego, cineuropa, crisis persoal, estetica, familia, João Pedro Rodrigues, juste la fin du monde, la mort de louis xiv, las furias, malgre la nuit, maría y los demás, miguel del arco, mimosas, moda, nely reguera, nicolas winding refn, o ornitologo, oliver laxe, santiago, the neon demon, xavier dolan
Apañar un avión, chegar a outra cidade, e encontrar cousas e persoas que están alén do noso cotián. Para iso viaxamos, para saír de nós mesmos e para encontrarnos a nós mesmos. Viaxamos cando imos a un festival de cinema, e viaxamos tamén cada vez que entramos nunha sala de cinema. Viaxamos para seguir en movemento, para sentir o movemento. Se cadra por iso hai determinadas imaxes que nos fascinan. Imaxes que nos levan alén do seu relato, da súa lectura literal, como... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 32 · Etiquetado como Alain Guiraudie, american honey, andrea arnold, arte, atlas, bruno dumont, cannes, clase, Damien Bonnard, donald trump, Ernelláék Farkaséknál, espiritualidade, Eugène Green, familia, festival, festival de cine europeo de sevilla, Festival de Cine Europeo de Sevilla 2016, Giraldillo de Oro, Glamour Trash, Guðmundur Arnar Guðmundsson, Heartstone, hispter, Hjartasteinn, Identidade, It’s Not the Time of My Life, jane austen, juste la fin du monde, kate beckinsale, Kristen Stewart, le fils de joseph, Liña Clara, Línea Clara, Loita de Clases, love & friendship, lucha de clases, ma loute, Marion Cotillard, marrocos, mimosas, muro de berlin, oliver laxe, olivier assayas, Parodia, personal shopper, punk, Relixión, rester vertical, Riley Keough, safari, Sasha Lane, sátira, seff, SEFF 2016, Shia LaBeouf, Slapstick, slasher, sufismo, Szabolcs Hadju, Tomasz Wasilewski, ulrich seidl, united states of love, Viaje, viaxe, Victor Ezenfis, violencia, whit stillman, xavier dolan, Zjednoczone stany milosci
A última xornada do festival de Cannes estivo marcada pola recuperación dos filmes de sección oficial en varias salas do Palais, e dende logo, pola gala de clausura na que se deu a coñecer o palmarés. Antes de entrar nel, repetir iso de que a elección dos galardoados é sempre a decisión persoal dunhas poucas persoas, e non ter por que coincidir coas tendencias que se intúan nas críticas lidas e escoitadas estes días pasados da man dos profesionais que asistimos a este... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 30 · Etiquetado como american honey, andrea arnold, asghar farhadi, brillante mendoza, cannes, daniel blake, donald trump, drama social, estilo, fipresci, juste la fin du monde, ken loach, Kristen Stewart, Maren Ade, marosa, olivier assayas, Palma de Ouro, palmarés, personal shopper, terror, the salesman, Toni erdmann, white trash, xavier dolan, xénero
O relato vai, volve, muta, non hai xeito de tiralo da cabeza: temos a estrutura narrativa marcada a lume no pensamento, na nosa propia linguaxe. Cada vez que tentamos artellar dúas frases, dúas ideas ou mesmo dúas imaxes creamos ligazóns que, sumadas, van cara algures. Pasada a fase heroica modernista, na que os artistas exploraron os límites do discurso e da linguaxe (pensai en Beckett, pensai na dificultade de entender as súas obras e na fascinación que producen), a... Ler máis
Filed under NÚMERO 24, PANORÁMICA · Etiquetado como 2010-2014, A torinói ló, Abdellatif Kechiche, andrea arnold, Béla Tarr, bertrand bonello, bildungsroman, Bir zamanlar Anadolu’da, boyhood, Causalidad, causalidade, Cine del Vacío, Cine Etnográfico, Cine Posnarrativo, Cinema do Baleiro, Cinema Etnográfico, Cinema Posnarrativo, coherencia, Convenciones, Convencións, cotián, cotidiano, dilatación, disponibilidad, disponibilidade, emily brontë, Emoción, emociones, emocións, Enigmas, espectáculo da vida, espectáculo de la vida, excepcionalidad, excepcionalidade, filmes de episodios, flash-forward, fracaso, Frances Ha, harmony korine, Heathcliff, hiperreal, Hiperrealismo, inmadurez, Inside Llewyn Davis, intensidad, intensidade, irreversibilidad, irreversibilidade, Jan Ole Gerster, Joel & Ethan Coen, l'apollonide, L’Apollonide (Souvenirs de la maison close), La Vie d'Adele, leviathan, Lo Mejor del Lustro, lucien castaing-taylor, Misterios, momentos fugaces, momentos fuxidíos, Mommy, montaje caleidoscópico, montaxe calidoscópica, Noah Baumbach, Nuri Bilge Ceylan, O Mellor do Lustro, Oh Boy, películas de episodios, real, Relato, Relato de Aprendizaje, Relato de Aprendizaxe, relato sensorial, Relatos Frustrados, Retorno al Relato, Retorno ao Relato, Richard Linklater, Sensorial, Simulacro, simultaneidad, simultanidade, spring breakers, tempo mental, Temporalidad, temporalidade, temporalidades, Terence Malick, the tree of life, tiempo mental, verena paravel, vida, wuthering heights, xavier dolan
Seis horas de autobús por carreteiras que semellan montañas rusas resultan demasiado para o meu estómago. Nin que Xixón fosen os Cárpatos. Eu, como bo cinéfilo, fun sempre máis de tren. Está a piques de comezar a sesión de Dark Horse, de Todd Solondz, no Teatro Jovellanos, e apuro os minutos para ver na pantalla dun bar como marcha o resultado das eleccións. Co 83% escrutado, o PP leva 187 escanos. Se Mariano quere, o ano que vén virei en AVE.
Por que pagar voluntariamente... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, FIC XIXÓN 2011, NÚMERO 06 · Etiquetado como angelia nedialkova, arnaud desplechin, ave, dark horse, fic xixon, jeremie erkaim, konstantin bojanov, la guerre est declaree, low life, olivier assayas, ovanes torosian, semaine de la critique, todd solondz, valerie donzelli, xavier dolan
