PLAY-DOC 2019: ‘O CINEMA É CACHOEIRA’

Arquivo. Viaxe. Familia. O arquivo das viaxes familiares. As viaxes do arquivo familiar. A familia de viaxe no arquivo. Os arquivos das familias viaxeiras. As viaxes familiares a través do arquivo. Tres conceptos, múltiples combinacións: imaxes e ideas que saltan dun filme a outro nunha fervenza de luz, como unha desas cachoeiras hipnóticas que tanto filmaba o protagonista do título gañador da competición do Play-Doc 2019: Humberto Mauro (André di Mauro, 2018), un filme... Ler máis

CLERMONT 2019: LABO(RATORIO) DIVERSO E REFRESCANTE (1/2)

Un ano máis, o festival de curtas de Clermont-Ferrand permitiunos coñecer na súa sección Labo as últimas tendencias do cine máis próximo á vangarda e á experimentación. Nunha selección ecléctica, na que colle todo o que se saia dos camiños narrativos tradicionais, atopámonos nesta edición cunha alta presenza de cine do real, na que advertimos a vontade de reflexionar sobre a creación e recepción das imaxes, alén de rexistrar a realidade mesma, unha tendencia... Ler máis

PLAY-DOC 2018: UN ANO BIPOLAR

A decisión do xurado de distinguir, ex aequo, os filmes The Waldheim Waltz (Ruth Beckermann, 2018) e Lamaland (Teil I) (Pablo Sigg, 2018) espertou máis dun comentario retranqueiro entre o público que seguía, copa en man, a solemne entrega de premios da última edición de Play-Doc. Houbo quen opinou que, postos a repartir, ben podía ser un premio ex aequo entre os cinco filmes a concurso. Tamén houbo quen fantaseou coa posibilidade de que os gañadores partisen a pedra... Ler máis

GOING SOUTH, de Dominic Gagnon (I)

Esta peza foi elaborada durante o obradoiro do Seminario de Crítica Feminista que organizamos en Play-Doc, Festival Internacional de Documentais de Tui 2018 Non o queres ver (e non vas poder evitalo) O director canadense Dominic Gagnon quere facer unha crítica á sociedade de masas en Going South (2018), o seu ultimo filme: á globalización, ao uso da tecnoloxía como ferramenta para suplir as carencias emocionais dun mundo enfermo; unha crítica á estupidez humana en ultima... Ler máis

GOING SOUTH, de Dominic Gagnon (II)

Esta peza foi elaborada durante o obradoiro do Seminario de Crítica Feminista que organizamos en Play-Doc, Festival Internacional de Documentais de Tui 2018 Ojalá fuese solo cine Foi o que afirmou unha das poñentes do obradoiro de crítica feminista que decorreu carón da 14 edición do Play-Doc. Como se o cinema, ou a cultura en xeral, puidese, en algún caso, independizarse da diferenza sexual. Tampouco no caso de Going South (2018), a última película de Dominic Gagnon... Ler máis

DOC LISBOA 2017: DESCOLONIZAR A NOSA OLLADA

Nunca chegamos a ningures ceibes de prexuízos: temos a mente colonizada por discursos alleos, impostos, que damos por supostos. Non sabemos ren, mais temos opinións para todo. De onde xurdiron? Cómpre desconfiar desas ideas: conta máis inmediatas, máis sospeitosas. Mellor a dúbida que a certeza, a curiosidade que a seguridade, como ben sabe a equipa de programación do Doc Lisboa, encabezada polos seus directores Cintia Gil e Davide Oberto. Por iso, a competición internacional... Ler máis

O ARQUIVO AUDIOVISUAL DA DEPUTACIÓN DE PONTEVEDRA

Coñecín aos responsábeis da revista A Cuarta Parede hai tres meses, no seminario sobre crítica audiovisual celebrado na última edición do Play-Doc. Falamos daquela da posibilidade de escribir sobre o traballo que vimos facendo na Sección de Fondos Audiovisuais do Arquivo da Deputación de Pontevedra, polo que este artigo pretende dar conta das nosas actividades e servir de declaración de intencións sobre o que aspiramos a ser. Cómpre, con todo, comezar con algunhas... Ler máis

CINEMA REVOLUCIONARIO MOZAMBICANO: O VISÍBEL, O INVISÍBEL E O TRANSLÚCIDO

Ler este artigo na sua versión orixinal en portugués …existía un desfase entre o “tempo pedagóxico” [sic] da FRELIMO… e o “tempo performático” [sic] do pobo, condicionado pola persistencia de formas culturais profundamente arraigadas. José Luís Cabaço (1) I A historia do cinema mozambicano é inseparábel de dous episodios centrais da historia do País: a Guerra de Liberación (1964-1974) e a Revolución (1975-1987). O cinema, medio visual dominante... Ler máis

PUNTO DE VISTA 2017: A FAMILIA BEN, GRAZAS

O retrato familiar foi un dos xéneros máis presentes na sección oficial desta última edición do festival navarro. The Host (Miranda Pennell, 2015), Gran Premio Punto de Vista deste ano, fala, sen ir máis lonxe, da explotación británica do petróleo iraniano a partir da experiencia persoal da súa directora, que viviu parte da súa infancia no Irán dos anos cincuenta e sesenta como filla dun alto executivo da compañía British Petroleum (BP). O filme, composto case exclusivamente... Ler máis

LAS NUEVAS OLAS 2016: MALOS TEMPOS PARA A LIBERDADE

Pode que fose o efecto Trump, que nos caeu no medio do festival, condicionando a lectura dos filmes. Pode que fose iso, ou simplemente que os cineastas do presente opinan que o temos moi chungo. O caso é que a selección de Las Nuevas Olas do Festival de Cinema Europeo de Sevilla en 2016 deixounos moi mal corpo. Non porque as propostas elixidas pola equipa de José Luis Cienfuegos non fosen estimulantes –aí non perderon un ápice da súa procura de novos camiños para o cinema–... Ler máis