Público e crítica tiñan moitos motivos para estar á vontade no último Curtas Vila do Conde: o reencontro cos amigos, o gol do Éder, o sol do verán ou as copas na noite. Neste sentido, a experiencia do festival estivo á altura das expectativas, mais o nivel dalgunha sección, nomeadamente da competición nacional, ficou un bocado por debaixo doutros anos. O problema, como xa argumentaron os meus colegas Luís Mendoça e Jorge Mourinha nas súas respectivas crónicas para... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 31 · Etiquetado como A Brief History of Princess X, A Casa ou Máquina de Habitar, A Gloria de Fazer Cinema em Portugal, À Noite Fazem-se Amigos, Alain Giraudi, Ana Maria Gomes, Anabela Moreira, André Santos, animación, António Lindo António, Austericidio, Austeritarismo, boda, Caligrafía, Carlos Amaral, Catarina Romano, Cidade Pequena, cine portugues, Cine Transnacional, cinema portugués, Cinema Transnacional, Constantin Brancusi, Costa da Morte, Crisis Económica, curtas vila do conde, Curtas Vila do Conde 2016, Diáspora, Diáspora Portuguesa, Diogo Costa Amarante, Distopía, Eduardo Brito, Endogamia, Epígonos, Etnoficción, Etnografía, Faits et Dits de Nasreddin, Feitos e Ditos de Nasreddin II, festival, Festival de Cine, Festival de Cinema, FICCIÓN DOCUMENTAL, Fiesta Forever, Fórmulas, found footage, gabriel abrantes, Genealogía, Gonçalo Almeida, Herederos, identidad, Identidade, industria, industria cinematográfica, João Canijo, João César Monteiro, João Nicolau, João Pedro Rodrigues, João Salaviza, Jorge Jácome, L'inconnu du lac, Leonor Noivo, Linaje, Liñaxe, London Film School, Lúcia Prancha, Lugares Comunes, manoel de oliveira, Manuel Mozos, Marco Leão, metáfora, Metraje de Archivo, Metraje encontrado, Miguel Gomes, Modelos, Nasreddin, O Dia do Meu Casamento, o som e a furia, Pedro, Penúmbria, Pierre-Marie Goulet, Por Diabos, Princess X, puesta en escena, Referentes, Rei Sevastião, Rita Barbosa, Ruinas, Sebastianismo, Sebastião O Fantasma, Setembro, Severed Garden, Teresa Villaverde, thriller, tiago rosa-rosso, Trás-os-Montes, Voda, Xenealoxía, Zootrópio
Última parte da crónica de Clermont 2015. Vén de aquí e aquí.
__________
A sección Labo é a que recolle no festival clermontino as propostas que buscan unha maior experimentación coa linguaxe cinematográfica. Coma nos outros casos, hai un equilibrio entre a ficción, a animación e o documental, sendo este último máis protagonista que nos demais programas do certame. O que nos chamou a atención foi a diversidade formal de Labo, e a consistencia do conxunto en torno... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 24, ZOOM IN · Etiquetado como animación, beach week, Caligrafía, canal +, chunni lin, cinema, clermont, clermont-ferrand, corto, Cortometraje, curta, curtametraxe, david raboy, documental, experimental, ficción, labo, Pooya Razi, sieben mal, stephen irwin, Susann Maria Hempel, the noise, the obvious child, Xacio Baño, yen yen
A priori, a sinatura de Giuseppe Tornatore tería que ser un aval para La migliore offerta (2013), sobre todo cando este filme chega á carteleira en plena seca estival. Antes e despois da súa estrea mencionouse unha e outra vez o bo sabor de boca que deixara, hai xa un cuarto de século, Nuovo Cinema Paradiso (Giuseppe Tornatore, 1988); un sabor, que, para algúns rezumaba demasiado azucre, mais que daquela consagrou a Tornatore como unha nova promesa do cinema europeo. Tras... Ler máis
Filed under NÚMERO 16, PANTALLAS · Etiquetado como Caligrafía, Cine Italiano, CINEMA ITALIANO, Donald Sutherland, ennio morricone, Geoffrey Rush, Giuseppe Tornatore, golpe de efecto, Jim Sturgess, La migliore offerta, mercantilización da arte, mercantilización del arte, mestura de xéneros, mezcla de géneros, Sylvia Hoeks, thriller
1.
Cando a crítica se refire a Far from Heaven (Todd Haynes, 2002), os comentarios adoitan versar sobre a súa posta en escena militantemente postmoderna, que mimetiza e recontextualiza (con ou sen ironía, habería que discutilo) o estilo visual dos melodramas dos anos cincuenta, particularmente os de Douglas Sirk. É certo que Todd Haynes posúe un verdadeiro talento xogando aos pastiches: rabiosas paletas cromáticas imitando o technicolor, técnicas e movementos de cámara... Ler máis
Filed under NÚMERO 16, ZOOM IN · Etiquetado como All that Heaven Allows, Caligrafía, Dennis Quaid, Douglas Sirk, Drag, Estratexia Albertine, Far from Heaven, Gregg Araki, gus van sant, Homosexualidad, Homosexualidade, Identidad Gay, Identidade Gai, Imaginario Homosexual, Imaxinario Homosexual, Jane Wyman, Julianne Moore, Melodrama, Mímese, Mímesis, Mirada Marica, New Queer Cinema, Ollada Marica, Outing, Pastiche, Postmodernidad, Postmodernidade, Reescritura, Rock Hudson, Roman à Clef, Saída do Armario, Segregación Racial, Stonewall, Subcultura Gai, Subcultura Gay, Subtexto, Swish, Temática Homosexual, Todd Haynes
Un ollo ben aberto mira fixamente ao espectador: é o ollo fendido de Un chien andalou (Luis Buñuel, 1929), o ollo da cámara en Человек с киноаппаратом (Dziga Vertov, 1929), o ollo morto que abría Vertigo (Alfred Hitchcock, 1958) ou o ollo conxelado -e a punto tamén de morrer- que pechaba Vai~E~Vem (João César Monteiro, 2003). Se hai unha imaxe que se repite regularmente ao longo do cinema moderno, sen dúbida é esta: a ollada agredida, exaltada, hiperconsciente,... Ler máis
Filed under NÚMERO 15, PANORÁMICA · Etiquetado como Ann Savage, apropiación, Autobiografía, Autoficción, Autorretrato, Brand Upon the Brain!, Caligrafía, Camp, cinefilia, Cinema Mudo, Cinema Postmoderno, Cinema Silente, Cowards Bend the Knee, Expresionismo, Film-Noir, Guy Maddin, Melodrama, memoria, Mímese, Mitoloxía, my winnipeg, Pastiche, Postmodernidade, Reescritura, Revisión Secundaria, surrealismo, The Heart of the World, Winnipeg
Os préstamos, alusións, citas, plaxios ou chiscaledas hiperconscientes a outras imaxes son xa unha constante do audiovisual contemporáneo, sexa este postmoderno ou hipermoderno (deixémoslle esa leria a xente como Fredric Jameson e Gilles Lipovetsky). Pode ocorrer en calquera intre, na intimidade da sala de cinema ou do salón doméstico, mergullados nun filme ou vendo de esguello un anuncio publicitario: unha imaxe, esa imaxe, estoupa na nosa memoria e de súpeto a recoñecemos.... Ler máis
Filed under NÚMERO 15, PANORÁMICA · Etiquetado como 8 1/2, apropiación, Blancanieves, Caligrafía, Cinema Postmoderno, Dont Look Back, federico fellini, Gilles Lipovetsky, Hip Hop, I'm Not There, Inglourious Basterds, Intertextualidade, jacques tati, Jean Serroy, Kill Bill, Nashville, playtime, Postmodernidade, quentin tarantino, Reescritura, Robert Altman, Sampler Visual, Sergio Leone, Todd Haynes
Reescrituras e apropiacións
A cuestión das filiacións no cinema contemporáneo aparece como un problema fundamental, centro de tódolos debates. Moitos cineastas procuran os seus modelos de referencia en figuras do pasado tentando reactualizalas ou reescribíndoas: Olivier Assayas tentábao co serial Les Vampires (Louis Feuillade, 1915) en Irma Vep (Olivier Assayas, 1996), o xaponés Nobuhiro Suwa facía o propio con Hiroshima mon amour (Alain Resnais, 1959) en H Story (Nobuhiro... Ler máis
Filed under NÚMERO 15, PANORÁMICA · Etiquetado como apropiación, Autenticidade, Caligrafía, Cinema Mudo, Cinema Postmoderno, Cinema Silente, David Foster Wallace, Diedrich Diederichsen, Eloy Fernández Porta, Guy Maddin, Homo-Sampler, Intertextualidade, Ironía, james benning, jose luis molinuevo, Mash-Up, palimpsesto, Pantasmas, Parodia, Pastiche, peter hutton, Posfascismo, Postmodernidade, Primitivismo, quentin tarantino, Reciclaxe, Reescritura, Remakes, Retro, Retromanía, Sampler Visual, Simon Reynolds
Na ansia de ver nacer novas imaxes da vella factura fermosa do cinema silente, acudía impenitentemente ás salas. Agora a La Antena (Esteban Sapir, 2007), logo a The Artist (Michel Hazanavicius, 2011), aínda sen convencerme da imposibilidade, sentábame a ver Blancanieves (Pablo Berger, 2012), e mesmo despois Tabu (Miguel Gomes, 2012). E filme tras filme saía sen atopar nin a densidade nin a solidez rexa daqueloutras imaxes. E pensaba, como considerar que a (retro)técnica... Ler máis
Filed under NÚMERO 15, PANORÁMICA · Etiquetado como aki kaurismaki, Blancanieves, Brand Upon the Brain!, Caligrafía, Cinema Mudo, Cinema Postmoderno, Cinema Silente, Dracula. Pages from a Virgin's Diary, Esteban Sapir, Guy Maddin, Juha, La Antena, michel hazanavicius, Miguel Gomes, my winnipeg, Pablo Berger, Pastiche, peter forgacs, Portret, Postmodernidade, Reescritura, sergei loznitsa, Tabu, the artist, The Maelstrom: A Family Chronicle, The Saddest Music in the World