18.ª Mostra Internacional de Cinema Etnográfico: Seccións Oficiais

Porte de Clichy, de Sébastien Marziniak Un ano máis, acompañamos ao Museo do Pobo Galego na celebración da MICE (Mostra Internacional de Cinema Etnográfico), cuxa décimo oitava edición transcorreu en Santiago de Compostela entre o 15 e o 21 de marzo de 2023. Como acostuma facer na súa vontade de expandir a experiencia dos asistentes, a mostra ofreceu este ano unha sección organizada en colaboración co MDOC (Festival Internacional de Documentário de Melgaço), así como... Ler máis

Curtocircuíto 2022: Planeta GZ

Proxecto X (Sol Mussa, 2022) Santiago de Compostela volveu celebrar, como cada outono, a súa cita anual co cinema independente e de vangarda. O Festival Curtocircuíto regresou aos teatros da capital con numerosas actividades relacionadas co audiovisual que non só se limita ao formato monocanal proxectable, senón que inclúe na súa programación mostras performativas como a danza ou o live-cinema, un variado cartel de artistas musicais e DJ sets, ademais de encontros, mesas... Ler máis

A Anticrítica do Play-Doc 2022

Catro rapaces dun máster preséntanse en Tui para formarse nunhas xornadas sobre podcast, organizadas en relación co festival Play-Doc. “Malo será que nos manden facer algo sobre cine, ou?”. Non lles quedou outra que renderse ante a sétima arte e editar un produto en audio sobre as tres únicas curtas que se atreveron a ver. Sentíndolo polos afectados, estes catro iletrados da gran pantalla non quedaron sen dar a súa opinión. Autores: Alba Barreiro Núñez Andrés... Ler máis

Play-Doc 2022: O soño dunha tarde de maio

 Un día en Tui dá para moito. Case trinta graos de temperatura ambiente no exterior e outros tantos de temperatura emocional nun lugar fresco e escuro no que as nosas vidas se converten en cine ou viceversa, dán para moito máis.  E quen recibe? Pois aqueles que coma nós, adictos á emoción, decidíronse a participar no seminario de creación de podcasts, desexosos de recibir o don da elocuencia cando queren comunicar a paixón polo cine a outros seres similares. Este... Ler máis

Play-Doc 2021: Dun tempo e dunha terra

Esquirlas (Natalia Garayalde, 2020) O Play-Doc, festival internacional de cinema documental de Tui, celebrou entre os pasados 22 e 26 de setembro a súa decimo sétima edición. Ademais de ofrecer a oportunidade de asistir por primeira vez en España a retrospectivas de históricos cineastas do xénero, como Manfred Kirchheimer ou Bette Gordon, presentou, como vén sendo habitual, unha coidada selección de filmes na súa sección oficial, composta nesta ocasión por tan só cinco... Ler máis

A carón dos mortos: Un posible achegamento a Arima

Todas as personaxes de Arima (Jaione Camborda, 2019) andan á procura de algo.  Camborda amósanos a faciana dunha vila pequena preto da montaña; os tellados, o ambiente húmido. Un berro racha coa melodía da escena: “Olivia!”. Unha nai, Elena, chama pola súa filla, que se perdeu. É Julia quen dá con Olivia, e xuntas agardan a que chegue a nai. Julia andaba a vagar pola vila e, despois do encontro, continúa o seu camiño ata que decide entrar nunha casa abandonada.... Ler máis

Heidi Hassan e Patricia Pérez: “Detrás do noso cinema agóchase unha batalla por deter o tempo”

Heidi Hassan e Patricia Pérez, cineastas cubanas, acaban de estrear en salas o seu último traballo, A Media Voz, un documental con formato de correspondencia audiovisual no que abordan a emigración, o desarraigo e os soños frustrados a partir da súa propia experiencia persoal. Neste contexto pandémico, falamos con elas a través dun medio bastante máis inmediato, o teléfono. No voso documental traballades con materiais audiovisuais moi diversos, algúns gravados ex profeso,... Ler máis

DESDE SEMPRE XONXA E URXA ATÉ HOXE. HAI POLISEMIA NAS PAISAXES DO NOSO CINEMA?

Sempre Xonxa (Chano Piñeiro, 1989) A diversidade da paisaxe fronte á intención reducionista A mirada a Galicia debe ser polisémica e plural. E debe estar, porque o está, ligada á paisaxe. Con todo, o problema vén no intento de definir o propio termo paisaxe desde un ángulo limitado. Nunha fase de produción e consumo de imaxes estereotipadas, onde o urbano e o rural conviven nunha reducida simplificación dos seus significados, a paisaxe parece restrinxirse a un rol icónico... Ler máis

Trinta Lumes, de Diana Toucedo

Non poucas películas, en ocasións as mellores, parecen edificadas de forma máis consciente ou inconsciente a partir dunha soa imaxe, dando a entender que o misterio dun momento singular pode albergar no seu fondo toda unha estrutura fílmica desenvolta durante longos anos. Trinta lumes, ópera prima da experimentada montadora e curtametraxista Diana Toucedo, arrinca amosando unha batida nocturna no medio do bosque. Nese momento non sabemos nada da devandita procura alén dun... Ler máis

Diana Toucedo: “Quería que a cámara fose unha personaxe máis, que vivise desde dentro a historia”

A directora Diana Toucedo presentou a súa primeira longa, Trinta Lumes, no Play-Doc 2018. Despois da boa acollida en diversos festivais de importancia coma o Festival de Málaga e a Berlinale, Play-Doc sumábase ás citas onde o filme de Toucedo saía con boas críticas. Falamos coa directora sobre o proceso de creación, as influencias culturais e máis. Xa tes traxectoria gravando en Galicia. Como xorde a idea de gravar no Courel? Levaba dez anos en Barcelona e alí aprendín... Ler máis