Nós non vimos ren en Berlín, en 1945. Non estabamos aló. Non naceramos sequera. Mais si que vimos Die Mörder sind unter uns (Wolfgang Staudte, 1946), Berlin Express (Jacques Tourneur, 1948) e Germania anno zero (Roberto Rossellini, 1948), entroutros trümmerfilm, filmes das ruínas rodados en pleno entullo da posguerra. Vimos a súa reconstrución, nada compracente, en Die Ehe der Maria Braun (Rainer Werner Fassbinder, 1979) e Europa (Lars von Trier, 1991). Vimos como volvía... Ler máis
Filed under NÚMERO 28, PANTALLAS · Etiquetado como amor, Berlin 1945, Campos de Exterminio, Christian Petzold, cine alemán, Cinema Alemán, Donostia, Donostia 2014, Donostia Zinemaldia, Donostia Zinemaldia 2014, Festival de Donostia, Festival de Donostia de 2014, festival de san sebastián, Festival de San Sebastián de 2014, Harun Farocki, Holocausto Judío, Holocausto Xudeu, Kurt Weill, Lo Mejor de 2015, memoria, memoria histórica, Nina Hoss, O Mellor de 2015, Pareja, Parella, Phoenix, reconstrucción, representación, Ronald Zehrfeld, san sebastián, San Sebastián 2014, Segunda Guerra Mundial, Shoah, Speak Low, Stunde Null, Supervivientes do Holocausto, Supervivintes do Holocausto, Sus ojos se cerraron y el mundo sigue andando, trauma, Trümmerfilm, Vertigo
Ultimamente, as circunstancias xeopolíticas e as tendencias mediáticas ditan que toca falar de Venezuela, e non de Colombia. A pena é que se fala moito pero se di pouco; o debate fica en meras charabiscas e titulares sobre se a poboación non ten papel hixiénico ou se a Maduro se lle aparece un paxariño, mais sen chegar a analizar o chavismo e a súa herdanza en profundidade. E tamén amola que a maioría das opinións que consumamos sexan en realidade visións dende aquí... Ler máis
Filed under NÚMERO 20, PANTALLAS · Etiquetado como Chavismo, Cine Latinoamericano, Cine Social, Cine Venezolano, Cinema Latinoamericano, Cinema Social, Cinema Venezuelano, concha de oro, Donostia, Donostia Zinemaldia, Donostia Zinemaldia 2013, Festival de Donostia, Festival de Donostia 2013, Homosexualidad, Homosexualidade, Mariana Rondón, Neno Marica, Niño Mariquita, Pelo Malo, Samantha Castillo, Samuel Lange, Venezuela
As cousas son así: non hai comezo nin solución, estamos con Ana e sufrimos con Ana. Na primeira escena, o personaxe ten un ataque de ansiedade e o público debe ficar canda ela, malia que preferiríamos non estar alí, non compartir esa experiencia. Por sorte, La herida (Fernando Franco, 2013) non é un filme sádico: nunca ocorre nada extremo, ningún punto de inflexión, non hai crueldade, ao revés, hai case empatía cara a protagonista. Como ela, os espectadores quereríamos... Ler máis
Filed under NÚMERO 17, PANTALLAS · Etiquetado como Cine Minimalista, Cine Social, cinema español, Cinema Minimalista, Cinema Social, Donostia 2013, Donostia Zinemaldia, Donostia Zinemaldia 2013, Estética del Vacío, Estética do Baleiro, Fernando Franco, Festival de Donostia, Festival de Donostia 2013, festival de san sebastián, Festival de San Sebastián 2013, La Herida, Marian Álvarez, Minimalismo, San Sebastián 2013, TLP, Transtorno Límite de Personalidad
