AMOUR, de Michael Haneke
O cinema, visto na sala escura, é unha experiencia. Isto é, o filme promove unha identificación emocional co espectador a través da manipulación narrativa ou estilística. Por exemplo, a música ou un acontecemento catártico no melodrama establecen unha relación sentimental coa audiencia. De certa forma, manipúlana, utilizando a suspensión da incredulidade e a identificación cos personaxes para xogar co espectador. Esa semella ser tamén a axenda do cineasta Michael... Ler máis
