Los indeseables, de Ladj Ly
Nada é doado Poucas cousas neste mundo son sinxelas. Todo ten varias capas ou matices sobre os que poder reflexionar se se pon o empeño suficiente. Amor, amizade, pobreza, familia e, nunha escala moito menos transcendental, o cine. Cada película pode ser interpretada de maneiras moi distintas segundo os ollos que a miren. Este é o caso de Los indeseables, dirixida e coescrita polo francés Ladj Ly. Aforrarei tempo ás persoas que lean esta crítica: esta cinta trata sobre... Ler máis
Scarlet, de Pietro Marcello
A desorde do estético O director Pietro Marcello aposta por mostrarnos a beleza dun atardecer constante na súa obra Scarlet (2022), referenciando ideas da obra literaria de Alexander Grin, Scarlet Sails (1923), pese a non poder falar dunha adaptación directa. Unha historia de posguerra entregada ao amor en todas as súas formas: bonito, frustrante e político. Un amor que fía entre as dúas personaxes principais: Raphäel (Raphaël Thierry), un home que loitou na Primeira... Ler máis
El acontecimiento, de Audrey Diwan
© Caramel Films Os ollos azuis e enormes de Anne (Anamaria Vartolomei) analizan cada xesto, cada acción. Os seus ollos permanecen mentres ela avanza a toda velocidade, cargando de xeito oculto coa súa desesperación. Detense só un momento, a respirar e mollar a cara, para despois continuar. Semella que nos apela coa súa mirada, atravesando a pantalla, e que nos pide axuda, sabendo que non podemos darlla. El acontecimiento sitúase na Francia dos anos 60 e conta a historia... Ler máis
NOS DÉFAITES, de Jean-Gabriel Périot
PEDAGOXÍA FÍLMICA REVOLUCIONARIA Hai quen pensamos que algo non vai ben na Quinta República Francesa. Un réxime un pouco caduco cun taboleiro político que treme decotío: un día son os chalecos amarelos, outro a cíclica insurrección de banlieu, ou o baile de apoios a novos ou renovados partidos en cada elección (véxase agora os Verdes, antes Macron, por momentos a Fronte – perdón, Agrupación – Nacional de Marine Le Pen). Con todo, os franceses aínda poden presumir... Ler máis
SINÓNIMOS, de Nadav Lapid
Ser francés Sinónimos é unha película diversa e irregular como un diario persoal. Durante dúas horas sucédense as anécdotas sen que cheguen a desenvolver unha trama aparente. Teñen, con todo, un centro de gravidade. O actor Tom Mercier, que debuta de maneira asombrosa nesta película, paséase co seu abrigo prestado polas rúas de París. Conta as súas historias de Israel a unha parella de mozos burgueses parisienses, traballa como axente de seguridade na embaixada israelí,... Ler máis
120 BATTEMENTS PAR MINUTE, de Robin Campillo
París, principios dos noventa. Un grupo de activistas de Act-Up, asociación internacional que loita pola visibilización do VIH e a súa erradicación, reúnese nas aulas dunha facultade e, entre acalorados debates e saídas nocturnas, sucédense as accións reivindicativas, radicais e transgresoras, poñendo contra as cordas ás autoridades e ás grandes farmacéuticas para empurralas a atopar unha solución asequible e universal á súa enfermidade. Francia levaba xa unha... Ler máis
PHILIPPE MANGEOT: “SIGO CONVENCIDO DE QUE AÍNDA É POSIBLE CREAR CONCIENCIA NO MUNDO”
Despois dun triunfante percorrido por numeroso festivais internacionais, que comezou coa súa estrea na última edición de Cannes, chega ás nosas pantallas 120 battements par minute (2017), do francés Robin Campillo. A película, ambientada nos anos 90, está baseada nas accións reais levadas a cabo polo grupo Act Up, organización en defensa do colectivo LGTBI, durante os anos máis duros da crise da SIDA en Francia. Tivemos a sorte de conversar co guionista Philippe Mangeot... Ler máis
SEFF 2017: LAS NUEVAS OLAS (2)
A sección Las Nuevas Olas do Festival de Cine Europeo de Sevilla é un dos principais motivos que colocan a este certame como un dos máis enérxicos e audaces do panorama internacional. Nesta segunda (e última) parte da nosa crónica intentaremos conectar algúns dos filmes nos que percibimos certas similitudes conceptuais. En moitas das obras presentes este ano puidemos observar que o ‘cambio’, nas súas diversas manifestacións, adoita ser o motivo que desencadea a narrativa.... Ler máis
LA MORT DE LOUIS XIV, de Albert Serra
“Nos meus filmes gústame deixar aos espectadores con ganas de menos”. Con esta frase o sempre ‘rebelde’ Albert Serra (Banyoles, 1975) describía a duración e o ritmo do seu último filme, La mort de Louis XIV (2016). E é que a última cinta do director catalán efectivamente regodéase nunha rutina mortuoria que esperta no vidente bostezos e continuas miradas ao reloxo. Porén, esta pausada forma de contar a morte dun dos símbolos das monarquías históricas non é... Ler máis
VINCENT MACAIGNE: “CANDO ACTÚO O MEU RITMO CARDÍACO ESTÁ EN CONEXIÓN CO DA PELÍCULA”
En 2013 Cannes acolleu a todo un novo conxunto de cineastas franceses que parecían falar con códigos moi persoais e un certo ton de sátira social do contexto histórico no que lles tocou vivir á súa xeración, a dos trinta e pico. Estas películas eran La bataille de Solférino (Justine Triet, 2013), La fille du 14 juillet (Antonin Peretjatko, 2013) e máis tarde ese ano, en Locarno, Tonnerre (Guillaume Brac, 2013). As tres, ademais de ser íntimos retratos xeracionais con... Ler máis