SHOPLIFTERS, de Hirokazu Koreeda
A TRANSMISIÓN FRONTE AOS LAZOS DE SANGUE O último de Koreeda, 万引き家族 (Un asunto de familia, 2018), sitúanos moi rapidamente nun núcleo familiar algo distinto ao das acomodadas películas recentes do nipón. O fácil sería dicir que bebe do neorrealismo italiano, pois estamos a falar dun grupo que vive de pequenos furtos para sobrevivir e de traballos esporádicos, mais penso que estariamos equivocados, pois a historia do xaponés ten un ton que se irmanda máis... Ler máis
SAN SEBASTIÁN 2018: APUNTES PARA UNHA CRÓNICA
Pretender efectuar con plena satisfacción unha visita rápida a un festival xigantesco como o de San Sebastián, incluso cando as xornadas alí son varias e as proxeccións acontecen por decenas, supón para calquera cinéfilo unha ardua tarefa. Abordar de forma parcial unha programación de seu impoñente ten como consecuencia o descarte inevitable de moitas das súas mellores propostas, aínda que tamén aporta unha maior finura na elección: o labor de peneirar a programación,... Ler máis
CANNES 2018 EP. 6: O SUAVE GUSTO DO SAKE I & II
Shoplifters (Hirokazu Kore-eda, 2018) Iamos con certa cautela á proxección de Shoplifters (Hirokazu Kore-eda, 2018) polo aparente retroceso das últimas obras do nipón. Mais o último do autor de Caminando (2018) volve precisamente a esa senda punzante e escrita con elegancia que botabamos de menos. Dende a primeira escena sitúanos nun singular domicilio, formado por membros que non comparten lazos sanguíneos mais que, a causa da situación de desamparo na que se atopan,... Ler máis
LE FILS DE L’AUTRE, de Lorraine Lèvy
23 de xaneiro de 1991. Unha data que marcará para sempre as vidas das familias protagonistas desta historia. Dúas familias separadas por unha fronteira case infranqueable, mais unidas por un vínculo moito máis forte. Joseph (Jules Sitruk) é xudeu e quere ser músico, Yacine (Mehdi Dehbi) é musulmán e soña con estudar medicina e construír un hospital na súa terra natal. Lorraine Lèvy pon de relevo o conflito palestino-israelí a través da historia de dous rapaces nados... Ler máis
MUROS INVISÍBEIS / TRAUMAS INDIVIDUALMENTE COLECTIVOS NO CINEMA DE HIROKAZU KORE-EDA
Disque a vida está construída de tal xeito que ninguén pode vivila só. Por iso, non abonda con que as flores teñan pistilos e estames. Precisan que un insecto ou o vento leve o pole dun estame até o pistilo. A vida contén a súa propia ausencia, o seu propio baleiro, que só pode encher o outro. O mundo é a suma dos demais. Con todo, non sabemos, e tampouco nos contan que remataremos por completarnos. Seguimos coa nosa vida solitaria, ignorando aos demais con indiferenza. Ás... Ler máis
Número 20
Moitos grandes filmes tentan transmitir coas súas imaxes as sensacións asociadas a experiencias físicas ou psicolóxicas, funcionando así como mediadores entre o artificio do cinema e a realidade do público. Nos últimos anos, unha serie de títulos afondaron nesta tendencia ao propor diferentes variacións sobre a representación de traumas colectivos e individuais, históricos e psicolóxicos, moitas veces asociados con algunha doenza mental. Emporiso, dende A Cuarta Parede... Ler máis
そして父になる (LIKE FATHER, LIKE SON), de Hirokazu Kore-eda
Até 2013, Hirokazu Kore-eda viviu á marxe do gran público xaponés. O seu cinema moveuse na fronteira, nos circuítos alternativos e, sobre todo, en Occidente e nos seus máis prestixiosos festivais cinematográficos. Se facemos unha breve revisión dos datos que os seus últimos filmes lograron en Xapón, descubrimos con asombro que as cifras son irrisorias: 歩いても 歩いても (Still Walking, 2008) obtivo 167.047 dólares, 空気人形 (Air Doll, 2009) 847.373, 奇跡... Ler máis
