The Assistant, de Kitty Green
Dun xeito frío, case xeado, sobrio e austero, The Assistant presenta de xeito impecable e ata marabilloso unha historia tan real, angustiosa e de actualidade que é imposible non sentirse identificada con cada minuto de metraxe. Introducións no mundo laboral, inxenuidade, machismo, abusos, a cara oculta de Hollywood, o movemento MeToo… Nada se menciona, pero todo está absolutamente presente. Jane (Julia Garner) é unha moza recentemente graduada que aspira a convertese en... Ler máis
ONCE UPON A TIME IN… HOLLYWOOD, de Quentin Tarantino
Modernidade sensorial É complicado facer a touro pasado un texto sobre unha película da que correron ríos de tinta no seu pase en Cannes en maio e máis tarde na súa estrea en territorio nacional. Tres visionados completos e moitísimas lecturas posibles sobre a cinta que me deixan a sensación de non ter conseguido nin rascar a superficie dunha obra tan inabarcable. Pregunto a compañeiros con criterio sobre desde onde abordarían a miña película favorita de 2019 e a que... Ler máis
WILL FERRELL E O MAINSTREAM ENTRÓPICO
A comedia mainstream do Século XXI é un terreo árido e repetitivo. Só algunhas figuras como as de Ben Stiller, Seth Rogen, Sacha Baron Cohen e Judd Apatow fan avanzar ao xénero, reflexionan sobre el mesmo ou propoñen unha nova mirada. Atopámonos nunha conxuntura onde a experimentación radical no xénero parece recaer unicamente sobre o medio televisivo e en autores como Louis CK, Ricky Gervais, Larry David, Donald Glover, Dan Harmon ou Sacha Baron Cohen (outra vez). Estes... Ler máis
BRUCE WEBER: A SUBLIMACIÓN DA MASCULINIDADE E ALGO MÁIS
O foco que Play-Doc lle dedica a Bruce Weber permítenos agora repasar a filmografía dun cineasta ocasional que está considerado coma un dos máis grandes fotógrafos de moda dos últimos trinta anos. Se ben tratar das súas instantáneas non resulta aquí o noso principal obxectivo e o volume de obra é inabarcable, as imaxes estáticas e en movemento que o norteamericano produce son indisociables as unhas das outras, polo que un pouco de contexto non sobrará. Weber iniciou... Ler máis
CANNES 2018 EP. 8: CHEWBACCA VISTE DE GALA NUNHA BOA XORNADA PARA O CINEMA DE XÉNERO
Erguémonos esta mañá cunha boa dose de cinema de xénero da man de David Robert Mitchell, o autor de It Follows (2014), que presentou na Croisette Under the Silver Lake (2018). Filme de claro aire cool e coa vontade de sorprender, preséntanos un mozo obsesionado coa cultura pop que vive nun bloque de apartamentos en Los Angeles e que semella pasar os seus días inmerso nas distintas doses desa cultura que consume ávido e espiando ás veciñas cuns prismáticos dende a súa... Ler máis
ARRIVAL, de Denis Villeneuve
Despois de ducias de blockbusters protagonizados por policías, avogados ou médicos, profesións en teoría moito máis cinemáticas, chega a rara ocasión en que o colectivo que capitanea un dos filmes da tempada hollywoodiense é o de tradutores e filológos. Máis aló do moito que se viralizou no Galitwitter a secuencia da orixe do portugués, a priori calquera espectador con mínimas nocións de lingüística gozará cunha película cuxa premisa mestura a hipótese de Sapir-Whorf... Ler máis
CAFÉ SOCIETY, de Woody Allen
O cinema de Woody Allen leva nos últimos anos caracterizándose por unha continua revisión. Recordemos que Match Point (2005) non era senón unha volta con transfundo londiniense á trama e conflitos de Delitos y faltas (1989), ou que Si la cosa funciona (2009) contaba cun argumento moi similar ao de Poderosa Afrodita (1995) coa vea cómica de Larry David. O seu último filme, Café Society, toma prestado de Días de radio (1987) a súa coidada ambientación histórica e chiscadelas... Ler máis
CURTAS 2016: POLÍTICAS DE REPRESENTACIÓN
‘From the Diary of a Wedding Photographer’, premio principal en Curtas 2016. Como cada ano, o Curtas Vila do Conde estreou en Portugal unha variada selección de filmes de baixa duración, que recollen todas as tendencias do cinema contemporáneo máis audaz. Ante tal reto, construír unha competencia internacional diversa e coherente non é unha tarefa sinxela, pero unha vez máis, lográrono. E fixérono ao redor dunha pregunta que parecía ficar suspendida en todas... Ler máis
HITCHCOCK EN TRUFFAUT
Se, de súpeto, o cinema tivera que ser sen banda sonora e volver, de novo, a ser unha arte muda, entón, moitos directores veríanse destinados ao desemprego. Pero, entre todos os supervivintes estaría Alfred Hitchcock, e todo o mundo decataríase, ao fin, de que el é o mellor director de cine do mundo. (François Truffaut) A confesada admiración do director francés François Truffaut polo xenio británico Alfred Hitchcock deu como resultado un dos volumes imprescindibles... Ler máis
CURTAS 2015: A FORZA DA FICCIÓN
Non son tempos para a contención. Podería ser outro titular. Hai dez, quince ou vinte anos, películas como Los lunes al sol (Fernando León de Aranoa, 2002) ou Sweet Sixteen (Ken Loach, 2002) parecían vehicular o sentimento combativo dunha época na que a clase obreira semellaba ser a outra. Concepto pasado de moda, dicían moitos, o certo é que a imperante clase media miraba para os parados e as familias disfuncionais case coma un obxecto de estudo antropolóxico. O cinema... Ler máis
