Este artigo é a continuación doutra crónica que publicamos hai uns días, separada debido á súa extensión, e que podes consultar aquí.
OBSERVAR: O TRAZO DA CÁMARA
As institucións psiquiátricas son un obxecto de estudo común na historia do cinema. Aí temos as totémicas Titicut Follies (Frederick Wiseman, 1967) ou San Clemente (Raymond Depardon & Sophie Ristelhueber, 1982) que, aínda a día de hoxe, semellan marcar dende discursos distintos mais complementarios,... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 22, ZOOM IN · Etiquetado como actor, André Novais Oliveira, artista, before we go, Ben Russell, cámara, ce qu'il reste de la folie, christophe bisson, Comunismo, corea do norte, culture, depardon, documental, el futuro, Ela Volta na Quinta, emigración, familiar, felliniano, fid marseille, filósofo, glawogger, Hillbrow, Holocausto, intermittent, intimista, jorge leon, joris lachaise, Lluis Miñarro, luis lópez carrasco, marie voignier, ming of harlem, minimal, mis en scene, negro, nicolas boone, patrimonial, phillip warnell, política, político, posta en escena, Ramiro Ledo, Ruth Beckermann, sarah k, sarah kaufman, social, stella cadente, Those Who Go Those Who Stay, tolemia, tourisme international, trazo, violencia, wiseman
Todos estamos traumatizados, dun xeito ou doutro, con máis ou menos motivos. Todos sufrimos algunha desgraza, desgusto ou mala experiencia que nos deixou unha fonda pegada. No mellor dos casos, o trauma fica gardado no noso inconsciente como unha mala lembranza, como unha peza máis da nosa identidade; mais no peor, o trauma emerxe unha e outra vez, fóra de control e de contexto, até converternos nalguén que, como dicían na miña aldea, ‘está mal dos nervios’.... Ler máis
Filed under NÚMERO 20, PANORÁMICA · Etiquetado como Alex de la Iglesia, Anos Cincuenta, Anos Setenta, Balada Triste de Trompeta, blue jasmine, Caperucita Roja, Carrapuchiña Vermella, Christine Cynn, Claude Lanzmann, Consecuencia, Doenzas Mentais, Emoción, experiencia, Exterminio, Freddy Quell, Genocidio, harmony korine, Holocausto, Identidade, Joshua Oppenheimer, la machine de mort Khmère rouge, Le dernier des injustes, Lynne Ramsay, martin scorsese, Mecánica Narrativa, memoria, Montaxe Sensitivo, Paul Thomas Anderson, Psicodrama, rithy panh, S21, Segunda Guerra Mundial, Sentimento, shame, Shoah, shutter island, Síntoma, spring breakers, steve mcqueen, Teddy Daniels, terrence malick, The Act of Killing, The Master, the tree of life, Tokyo Story, tortura, trauma, Trauma Colectivo, Trauma Individual, Trauma Nacional, Trauma Psicolóxico, Verdugos, Víctimas, We Need to Talk About Kevin, woody allen, Xenocidio, Yasujiro Ozu
Non houbo tempo para o rumor ou o transcendido. Simplemente chegou un mail avisando do evento: Open Talk Bong Joon-ho (BJH) e Quentin Tarantino (QT). Así, nunha fermosa tarde na que a luz acusaba o final do outono e do Festival Internacional de Busán (BIFF) Quentin Tarantino chegou á cidade surcoreana desde Macao, onde recibiu o premio pola súa carreira nos Premios Huading. Así, de súpeto, espontaneamente, como fan, non como convidado, e este foi o único evento que aceptou... Ler máis
Filed under NÚMERO 18, PANORÁMICA · Etiquetado como autor, biff, Bong Joon-ho, busan, ciencia ficción, django unchained, escravitude, familia, género, Holocausto, inglorious basterds, medioambiente, memories of murder, premios huading, quentin tarantino, scott foundas, serial killer, Snowpiercer, the host, western, xénero
A segunda grande tendencia do Doc Lisboa 2013 (primeira crónica aquí) foi o diario filmado. O vencedor desta edición, Joaquim Pinto e a súa E Agora? Lembra-me (2013) estaba na boca de todos, para ben ou para mal, pois esta longa do mítico deseñador de son, ante todo, non deixa indiferente. Ao longo de algo máis de dúas horas e media, Pinto analiza todos os costados da súa experiencia co sida, e como iso impacta na súa vida persoal, especialmente na relación de parella.... Ler máis
Filed under NÚMERO 18, ZOOM IN · Etiquetado como a campanha do creoula, alan berliner, Alzheimer, andre valentin almeida, aventura, bill morrison, brigadas rojas, brigadas vermellas, canibalismo, cervantes, cine portugues, cinema portugués, contemplación, danny lyon, diario, doc lisboa, documental, documentario, e agora lembra-me, ed van der elsken, edwin honig, emigración, exploración, federico rossin, First Cousin Once Removed, found footage, François Truffaut, Frederick Wiseman, fuxida, harvard sensory ethnography lab, heart beats, Holocausto, huida, illas salvaxes, inmigración, islas salvajes, joaquim pinto, just ancient loops, la maison de la radio, le chagrin et la pitié, luso, man ray, marcel ophuls, Marco Martins, memoria, Metraje encontrado, metraxe atopada, mítico, montaxe, morte, moving stills, muerte, música, nazi, nicolas philibert, ocupación, Pacho Velez, Pedro Neves Marques, pessoa, pippo delbono, portugal, religión, Relixión, robert frank, salazar, salome lamas, sangue, sida, Stephanie Spray, táctil, terra, theatrus orbis terrarum, tierra, transcendente, trascedente, Twenty-One Twelve The Day The World Didn't End, último cinema portugués, un voyageur, Where to Sit at the Dinner Table
Canto tempo se pode traballar nunha única idea, nun proxecto, nunha obra? Claude Lanzmann botou nada menos que once anos, dende 1974 até 1985, argallando Shoah (1985), o seu documentário de máis de nove horas sobre o exterminio do pobo xudeu durante a Segunda Guerra Mundial. Por que tanto tempo? Porque Lanzmann fixo deste proxecto o seu imperativo vital, o motivo arredor do que xira a súa vida dende aquela: primeiro pasou un par de anos lendo todo o que puido ler sobre o... Ler máis
Filed under FOUND FOOTAGE, NÚMERO 17 · Etiquetado como Auschwitz, Campos de Exterminio, Campos Nazis, Chelmno, cinema documental, Cinema Documentário, Claude Lanzmann, documental, Documental Histórico, Documental Performativo, Documental Reflexivo, documentario, Documentário Histórico, Documentário Performativo, Documentário Reflexivo, Filip Müller, Gueto de Varsovia, Holocausto, Holocausto Judío, Holocausto Xudeu, Le dernier des injustes, Le rapport Karski, Lugares de Memoria, memoria, memoria histórica, paisaje, Paisajismo, paisaxe, paisaxismo, Raul Hilberg, Schindler's List, Segunda Guerra Mundial, Shoah, Sobibór 14 de octobre 1943 16 heures, Testemuñas, Testemuños, Testigos, Testimonios, Treblinka, Un vivant qui passe
Unha das cualidades máis valiosas que posúe o cinema é a de recuperar para o gran público personaxes históricos que a propia Historia non colocou no lugar que lles corresponde. Este sería o caso de Johannah Arendt (Hannover, 1906 – Nova York, 1975), politóloga e filósofa (aínda que ela rexeitaba esta denominación) de orixe xermana que foi quen de abrirse paso nun mundo eminentemente masculino até converterse nunha das mentes máis lúcidas á hora de analizar... Ler máis
Filed under NÚMERO 16, PANTALLAS · Etiquetado como Adolf Eichmann, Banalidad del Mal, Banalidade do Mal, Barbara Sukowa, Filosofía, Hannah Arendt, Holocausto, Margarethe von Trotta, Martin Heidegger, Nazismo, Novo Cinema Alemán, Nuevo Cine Alemán, The New Yorker, Totalitarismos
