“Ser libre é non ter medo”. A cita pertence a Nina Simone e pode escoitarse no breve inserto que abre Tódalas mulleres que coñezo (Xiana do Teixeiro), quizais a película máis pertinente de todas cantas tivemos ocasión de ver durante a decimo quinta edición de DocumentaMadrid. Pero tamén podería servir para ilustrar a filosofía adoptada por un festival que, tras librarse da lousa que lle supuxo no pasado certa vontade absurda de compracer a un sector mal entendido... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 38 · Etiquetado como A Valparaíso…, Absent Wound, Agnès Varda, Ainhoa: Yo no soy esa, Alberto García Ortiz, alegría, Alejandra Pizarnik, Alfred Hitchcock, Amanecer, Ana Serret Ituarte, Antígona, baronesa, Becoming Animal, Ben Russell, Bixa Travesty, Buddha.mov, Camila Rodríguez, Carmen Torres, Carolina Astudillo, Claudia Priscilla, De la joie dans ce combat, denuncia, documental, DocumentaMadrid 2018, El gran vuelo, El señor Liberto y los pequeños placeres, Elena Molina, Emma Davie, experimentación, Fán Dòng, Fugas, good luck, Guy Maddin, Howard Hawks, Interior, internacional, Irene Yagüe, jean-gabriel periot, João Moreira Salles, joris ivens, juliana antunes, Juliette Achard, Kabir Mehta, Kiko Goifman, La Grieta, Laila Pakalnina, Linn Da Quebrada, Lo que dirán, lucha, Maria Augusta Ramos, Maryam Tafakory, Matjaž Ivanišin, My Rifle My Pony and Me, nacional, Nila Núñez, Nina Simone, no intenso agora, O Processo, Pedagogía, pedro gonzález-rubio, Peter Mettler, Pia Borg, Playing Men, Rêve de Mousse, Río Bravo, ross mcelwee, Saule Marceau, Silica, Silvia Rey, Sylvia Plath, the green fog, Tódalas mulleres que coñezo, Vertigo, Visages Villages, Wan Xia la última luz del atardecer, Xiana do Teixeiro, Zhou Tao
No noso balance do pasado Festival de San Sebastián, publicado neste enlace, incidíamos xustamente na pervivencia de varios vicios adquiridos ao longo dos anos de extensa programación. O baixísimo nivel sistemático da Sección Oficial, a miúdo rechea con saldos chamados a esfumarse de calquera circulación en poucos meses, facía pensar nun inmobilismo atroz por parte do comité de selección, máis preocupado de non molestar demasiado ao persoal que de incluír títulos... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 36 · Etiquetado como braguino, clement cogitore, closeness, festival de cine de san sebastian, Frederick Wiseman, gustavo salmeron, hong sang-soo, james franco, João Moreira Salles, Juan Cavestany, l'amant d'un jour, muchos hijos un mono y un castillo, New York, no intenso agora, philippe garrel, san sebastián, tabakalera, the day after, the disaster artist, verguenza, Zabaltegi
Un serán calquera a mediados dos anos oitenta. Un equipo de rodaxe instálase á metade das escadas que soben á Favela Santa Marta do Rio de Janeiro, na hora xusta na que os seus habitantes volven do traballo a casa. A cámara rexistra o vai-e-ven da xente e de súpeto unha voz emerxe do fóra de campo con preguntas sinxelas, directas e respectuosas cara os transeúntes: é o cineasta Eduardo Coutinho, disposto a atopar aos seus suxeitos filmados coa cámara por diante. Non... Ler máis
Filed under NÚMERO 15, ZOOM IN · Etiquetado como As Canções, auto mise en scene, Babilonia 2000, Boca de Lixo, Cabra Marcado para Morrer, Cinema Brasileiro, cinéma vérité, documental, Documentário Reflexivo, Edifício Master, Eduardo Coutinho, Favelas, João Moreira Salles, Jogo de Cena, Moscou, punto de vista, Rio de Janeiro, Santa Marta – Duas Semanas no Morro
