Desde o comezo da súa carreira como director e guionista, Jonás Trueba dialogou de forma decidida co universo adolescente. Do texto da iniciática Más pena que Gloria (Víctor García León, 2001), centrada na primeira decepción amorosa dun mozo de 16 anos; á recente La reconquista (2016), a súa película máis notable ata a data, que trasladaba a historia de amor na trintena da súa primeira metade cara a unha significativa orixe de instituto, o director madrileño mostrou... Ler máis
Filed under NÚMERO 40, PANTALLAS · Etiquetado como <3, Candela Recio, Festival Punto de Vista, iniciático, Instituto, Jean Rouch, jonás trueba, La pirámide humana, La reconquista, María Antón Cabot, Más pena que Gloria, Pablo Hoyos, Principiantes, punto de vista, Quién lo impide, Si vamos 28 volvemos 28, Sólo somos, Tódalas mulleres que coñezo, Tú también lo has vivido, universo adolescente, victor garcía león, Xiana do Teixeiro
Recolle Jonás Trueba unha frase de Mekas na que o director lituano recordaba que “o mal e a fealdade cóidanse sós; son o ben e a beleza os que precisan dos nosos coidados”. Sen dúbida esa debe ser a función dos festivais e a crítica de verdadeiro valor, protexer e servir de altofalante daquelas xemas que se escapan cada ano do noso limitado radar individual. Unha necesidade crucial en tempos de consumo rápido e múltiples propostas, que pon de manifesto o valor dos... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 39 · Etiquetado como albert serra, Antoine Bourges, Apichatpong Weerasethakul, arraianos, Cinema du Reel, Clément Schneider, D’A), diana toucedo, East Hastings Pharmacy, eloy enciso, Fail to appear, filmadrid, Graham Swon, Hermia & Helena, João Pedro Rodrigues, jonás trueba, matías piñeiro, mekas, novo cinema galego, Novos Cinemas, pasolini, primeras películas, Quentin Dolmaire, sección oficial, Short Stay, sofia coppola, ted fendt, terrence malick, the new world, The Virgin Suicides, The World is Full of Secrets, Tree of Life, Trinta Lumes, Un violent désir de bonheur
Asistir por quinta vez consecutiva a un festival implica coñecer de antemán os mecanismos do mesmo. Xa non resulta ningún secreto que o único certame nacional de Categoría A, en cuxa programación se dan cita tantos acertos coma sensabores, acomodouse nunha liña que lle permite repetir cada mes de setembro unha tónica coñecida de sobra polos seus asiduos: algunha das mellores películas do ano rebotadas doutros festivais –principalmente Cannes-, os descubrimentos puntuais... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 31 · Etiquetado como Alberto Rodríguez, Alexandra Balteanu, American Pastoral, Arnaud des Pallières, As You Are, Bartosz M. Kowalski, Bayona, bertrand bonello, cannes, Colossal, Double Play, Eduard Fernández, El hombre de las mil caras, Emmanuelle Bercot, Ewan McGregor, Feng Xiaogang, festival de san sebastián 2016, Fin de semana, gabe klinger, hong sang-soo, I Am Not Madame Bovary, Ikari, jean-gabriel periot, Jo Sol, jonás trueba, La fille de Brest, La isla mínima, La reconquista, Lee Sang-il, Liu Yu, Lo imposible, los ilusos, maría y los demás, Miles Joris-Peyrafitte, Moroco Colman, Nacho Vigalondo, nely reguera, Nocturama, Nuevo Cine Español, One Hundred and Fifty Years of Life, Orpheline, Our Sunhi, Park, Playground, Porto, Pretenders, Que Dios nos perdone, Right Now, rodrigo sorogoyen, Sofia Exarchou, stockholm, Summer Lights, Un monstruo viene a verme, une jeunesse allemande, Vallo Toomla, Vanatoare, Vivir y otras ficciones, Wrong Then, Yourself and Yours
Boa parte das divisións que xurdiron no recente Festival de San Sebastián contaron coa xuventude como pilar dos seus debates. A presencia no certame dun Xurado Xoven numeroso e heteroxéneo, cuxas puntuacións delatan unha ausencia xeral de aprecio cara o cine arriscado ou con certo carácter de búsqueda -títulos variopintos como La idea de un lago, Summer Lights ou La larga noche de Francisco Sanctis apenas sobrepasaron o seu aprobado- en beneficio dunha serie de filmes... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 31 · Etiquetado como Anton Yelchin, As You Are, Benning, Chema García Ibarra, claire denis, Double Play, festival de san sebastián 2016, gabe klinger, gus van sant, jonás trueba, La disco resplandece, La idea de un lago, La larga noche de francisco sanctis, La reconquista, Linklater, los ilusos, mia hansen-love, Miles Joris-Peyrafitte, Playground, Porto, Santiago Berrio, Santiago Racaj, Summer Lights, vendredi soir
O verán. Tempo para o lecer e o pracer, para saír da casa e saír dun mesmo, para cruzar fronteiras sen ollar atrás. Mágoa que nesta década, con máis de cinco millóns de parados no estado e un mercado laboral moi precarizado, onde o único traballo posíbel semella ser a prestación puntual de servizos, moitos teñamos que ficar na casa, sen cartos nin xeito de conseguilos, vivindo da caridade familiar e dos convites dos amigos, como lle ocorre, en parte, aos tres amigos... Ler máis
Filed under NÚMERO 27, PANORÁMICA · Etiquetado como 10.000 Km, A puerta fría, Alex de la Iglesia, Alfonso Sánchez, Alfonso Zarauza, Angustia, Burbuja Inmobiliaria, Burbulla Inmobiliaria, capital, Carlos Marques-Marcet, carlos vermut, Cinco metros cuadrados, Cine Negro, cinema español, Comedias de Atracos, crise, Crisis, Desempleo, Edificio España, El Gran Salto Adelante, El mundo es nuestro, Elías León Siminiani, emigración, En tierra extraña, Fenómeno Viral, FINANZAS, Hermosa Juventud, Icíar Bollaín, Isabelle Stoffel, Isaki Lacuesta, jaime rosales, Jaione Camborda, jonás trueba, juventud, Las brujas de Zugarramurdi, Los Exiliados Románticos, Luis E. Parés, Magical Girl, Mapa, Marcos M. Merino, Max Lemcke, metáfora, mocidade, murieron por encima de sus posibilidades, Nacho G. Velilla, neo noir, Os Fenómenos, pablo llorca, País de Todo a Cien, Perdiendo el Norte, Proceso Histórico, Recesión, redes sociales, Remine. El Último Movimiento Obrero, Santiago Segura, Sigfrid Monleón, Torrente 5. Operación Eurovegas, Víctor Moreno, Xavi Puebla
Unha das vantaxes de traballares como programador é que che dá unha perspectiva sobre o presente cinematográfico distinta (e complementaria) á que terías como público ou crítico, posto que te empurra a deixar de centrarte na película como unidade de estudo para ollar o conxunto, observar as tendencias que subxacen na carteleira e así tratar de confeccionar ciclos a partir delas. Dese xeito, ao buscar nexos de unión potenciais entre as estreas máis interesantes da... Ler máis
Filed under NÚMERO 22, ZOOM IN · Etiquetado como alexander payne, B/N, blanco y negro, Branco e Negro, Caligrafías, Cine en Blanco y Negro, Cinema en Branco e Negro, Das Weisse Band, DIY, Do-It-Yourself, El Artista y la Modelo, estetica, Faino Ti Mesmo, Fernando Trueba, Frances Ha, Frankenweenie, Hazlo Tú MIsmo, homenaje, homenaxe, Ida, Jan Ole Gerster, jonás trueba, joss whedon, los ilusos, Lu Chuan, michael haneke, Miguel Gomes, Much Ado About Nothing, Nanjing! Nanjing!, Nebraska, Noah Baumbach, Oh Boy, Pawel Pawlikowski, Posibilismo, Postmodernidad, Postmodernidade, Primitivismo, Tabu, tim burton
Jara Yáñez durante a súa intervención no seminario ‘A Crítica Intermedia’, celebrado dentro do Festival Play-Doc 2014, onde expuxo por primeira vez o contido deste texto. FOTO: Tamara de la Fuente.
Até que punto é posíbel conservar a independencia precisa para que o crítico non se converta nun mero transmisor de intereses comerciais ou, se acaso, en prisioneiro do seu propio horror vacui ante a posibilidade de ficar desprazado do aparello institucional, dos... Ler máis
Filed under NÚMERO 21, PANORÁMICA · Etiquetado como (s8) mostra de cinema periférico, Agentes Catalizadores, Agustí Villaronga, albert serra, alberte pagan, andrés duque, Antonio Weinrichter, Artistic Metropol, Axentes Catalizadores, Caimán. Cuadernos de Cine, Carlos Losilla, Carlos Muguiro, Carlos Reviriego, CCCB, Centro de las Artes de Sevilla, Centro Niemeyer, Cineteca, Circuito de Cine Independiente, crítica, crítica intermedia, D-Generación, Daniel Villamediana, distribución, eddie saeta, eloy enciso, Fernando Franco, festivais, festival de cine europeo de sevilla, Festival de Las Palmas de Gran Canaria, Festival de Xixón, Festival Punto de Vista, Festivales, fic xixon, Gregorio Belinchón, Isaki Lacuesta, jaime pena, jaime rosales, Javier Rebollo, jonás trueba, Jordi Cadena, jose maria de orbe, josetxo cerdán, Juan Cavestany, Lluis Galter, Lluis Miñarro, Los Hijos, luis lópez carrasco, Mallerich Films, Mar Coll, margenes, Museos, oliver laxe, otro cine español, Paco Poch, PLAT, Plataformas Online, Producción, Programadores, punto de vista, Remix, s(8), Salas Alternativas, Sergio Candel, Splendor, Tendencias, Venusplutón, Víctor Moreno, Zumzeig
Que é a narrativa cinematográfica? Podemos comprender os filmes sen a influencia doutras artes, como a fotografía, a pintura ou a literatura? Dando por sentado que é imposible abstraernos por completo destas herdanzas, son moitos os teóricos do cinema que, dende a semiótica ou outros campos, intentaron establecer unha gramática para o cinema. Pensemos en Dziga Vertov e o seu cine-ollo, na caméra-stylo de Alexandre Astruc, no aparato cinematográfico de Jean-Louis Comolli,... Ler máis
Filed under NÚMERO 19, PANORÁMICA · Etiquetado como actores, albert serra, alter ego, argumento, atmosfera, autor, claire denis, dirección, documental, estructura, estrutura, experiencial, ficción, greta gerwig, guión, Història de la meva mort, hong sang-soo, improvisación, interpretación, jonás trueba, Lee Kang-sheng, lena dunham, Les salauds, lola creton, los ilusos, lúdico, método, montaje, montaxe, narrativa, performance, performatico, performativo, presencia, semiótica, Stray Dogs, The Act of Killing, top 2013, trama, tratamento, tratamiento, Tsai Ming-liang, woody allen
Jonás Trueba (Madrid, 1981) é un dos directores máis renovadores do panorama español actual. Logo de debutar en 2010 na longametraxe con Todas las canciones hablan de mí, unha película xeracional sobre a dificultade de manter viva unha longa relación de parella, volveu este ano á carga con Los ilusos. Un filme moito máis libre, sen guión tradicional, que mestura actores profesionais con outros amateur, no ambiente do Madrid cinéfilo no que el se move día a día.... Ler máis
Filed under MOVIOLA, NÚMERO 18 · Etiquetado como actores, amor, blanco y negro, cgai, cineuropa, ciudad, comedia, drama, experimental, Fernando Trueba, jonás trueba, literatura, los iliusos, madrid, música, nouvelle vague, Proceso, romance, todas las canciones hablan de mí, tratamiento