Logo dun ano pandémico no que o Festival de Sevilla se fixo só para o público local (alén de actividades online para industria), puidemos volver ás salas nunha edición que estivo moi cargada emocionalmente, pois por fin nos viamos e tocabamos tras ano e medio comunicándonos a través de pantallas. As do cinema déronnos mostra de que a sétima arte goza de boa saúde. É esta unha crónica parcial, de visita breve, na que con todo atopamos unha concentración de xoias... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 45 · Etiquetado como abstracto, alexander koberidze, Apichatpong Weerasethakul, Arthur harari, atlantide, belfast, bergman island, cine, Cine Europeo, comedia, diarios de otsoga, documental, drama, europeo, experimental, fuera de campo, Ingmar Bergman, Japón, Kenneth branagh, Maureen Fazendeiro, memoria, mia hansen-love, Miguel Gomes, nani moretti, nuevas olas, onoda, seff, Segunda Guerra Mundial, sevilla, sonido, tilda swinton, tre piani, Yuri Ancarani
Rematamos a nosa cobertura da Sección Oficial do SEFF 2017 analizando outra das liñas temáticas presentes na súa selección. Neste caso, o conxunto de filmes que imos a tratar xiran arredor do concepto de procura, ben sexa física ou metafórica. Os protagonistas destas obras adoitan ser personaxes ‘incompletas’, que navegan á deriva en busca de algo –ou alguén- capaz de encher un baleiro que os atormenta. Esta busca pode traducirse nunha viaxe exterior ou adoptar... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 36 · Etiquetado como Bajarí, Barbara, cannes, Christine Angot, claire denis, Cruzadas, diana toucedo, espera, Eva Vila, Festival de Karlovy Vary, Homero, Jaroslav Vrchlický, Jeanne Balibar, juliette binoche, Kaerl Roden, Little Crusader, Mathieu Amalric, Paolo Taviani, Penélope, Procura, Quincena dos realizadores, retorno, roland barthes, sección oficial, seff, Segunda Guerra Mundial, Un beau soleil, Una questione privata, vaclav kadrnka, Vittorio Taviani, Xavier Beauvois
Nós non vimos ren en Berlín, en 1945. Non estabamos aló. Non naceramos sequera. Mais si que vimos Die Mörder sind unter uns (Wolfgang Staudte, 1946), Berlin Express (Jacques Tourneur, 1948) e Germania anno zero (Roberto Rossellini, 1948), entroutros trümmerfilm, filmes das ruínas rodados en pleno entullo da posguerra. Vimos a súa reconstrución, nada compracente, en Die Ehe der Maria Braun (Rainer Werner Fassbinder, 1979) e Europa (Lars von Trier, 1991). Vimos como volvía... Ler máis
Filed under NÚMERO 28, PANTALLAS · Etiquetado como amor, Berlin 1945, Campos de Exterminio, Christian Petzold, cine alemán, Cinema Alemán, Donostia, Donostia 2014, Donostia Zinemaldia, Donostia Zinemaldia 2014, Festival de Donostia, Festival de Donostia de 2014, festival de san sebastián, Festival de San Sebastián de 2014, Harun Farocki, Holocausto Judío, Holocausto Xudeu, Kurt Weill, Lo Mejor de 2015, memoria, memoria histórica, Nina Hoss, O Mellor de 2015, Pareja, Parella, Phoenix, reconstrucción, representación, Ronald Zehrfeld, san sebastián, San Sebastián 2014, Segunda Guerra Mundial, Shoah, Speak Low, Stunde Null, Supervivientes do Holocausto, Supervivintes do Holocausto, Sus ojos se cerraron y el mundo sigue andando, trauma, Trümmerfilm, Vertigo
A multipremiada longametraxe do director Pawel Pawlikowski foi, sen dúbida, un dos exercicios fílmicos máis interesantes do ano pasado. Con máis de medio centenar de galardóns ás súas costas sen que concluíse aínda a tempada de premios, Ida (2013) reflexiona desde o concreto sobre a historia recente de Polonia. A urxencia persoal do cineasta de explorar as súas orixes tomou forma no relato da noviza que dá nome ao filme, obrigada a saír ao mundo exterior para confrontar... Ler máis
Filed under NÚMERO 24, PANTALLAS · Etiquetado como #43, B/N, blanco y negro, Branco e Negro, Cinema polaco, Crime, Crimen, Culpa, Encadre, Encuadre, Estalinismo, Expiación, Holocausto Judío, Holocausto Xudeu, Ida, Lo Mejor de 2014, Lukasz Zal, O Mellor de 2014, Pawel Pawlikowski, Polonia, Rebecca Lenkiewicz, Ryszard Lenczewski, Segunda Guerra Mundial
O conflito bélico, nas súas distintas magnitudes, estivo moi presente na edición 2014 do London Film Festival. Non é que este feito nos sorprenda, posto que o cinema, en moitos casos, convértese nunha plataforma de denuncia e de representación dunha realidade que por cuestións xeográficas, históricas, económicas ou políticas non chega até nós. Este foi o caso, por exemplo, do filme gañador na sección oficial documental, Silvered Water, Syria Self-Portrait (Ossama... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 23, ZOOM IN · Etiquetado como ’71, Alan Turing, Alfred Machin, Anime, Benedict Cumberbatch, Biografía, Biopic, brad pitt, Christian Petzold, Cine Bélico, Cinema Bélico, conflicto, David Ayer, David Oelhoffen, Deutschland bleiche Mutter, Enigma, Fury, Giovanni’s Island, Graham Moore, guerra, Helma Sanders-Brahms, Heroe, Heroismo, James Kent, Keira Knightley, LFF, LFF 2014, Logan Lerman, Loin des hommes, London Film Festival, London Film Festival 2014, Maudite soit la guerre, Mizuho Nishikubo, Morten Tyldum, Nadav Schirman, Nina Hoss, Ossama Mohammed, Phoenix, Primeira Guerra Mundial, Primera Guerra Mundial, Segunda Guerra Mundial, Shia LaBeouf, Silvered Water. Syria Self-Portrait, Testament of Youth, The Battles of Coronel and Falkland Islands, The Green Prince, The Imitation Game, Walter Summers, Wiam Simav Bedirxan, Yann Demange
La última película del cineasta de animación japonés Hayao Miyazaki, con la que precisamente ha decidido interrumpir su carrera como realizador de largometrajes, es una obra atípica en muchos sentidos. Criticada y aclamada a partes iguales, su canto de cisne supone un cierre meditado para el conjunto de su filmografía. Los guiños y alusiones se suceden y, en ella, se resumen sus grandes preocupaciones y obsesiones como realizador. Por un lado, 風立ちぬ (The Wind Rises,... Ler máis
Filed under NÚMERO 21, PANTALLAS · Etiquetado como animación, Antibelicismo, Aviación, Aviones, Avións, Bienal de Venecia, Bienal de Venecia 2013, Biografía, Caza Mitsubishi A6M Zero, Cine asiático, Cine de Animación, Cine Japonés, Cinema Asiático, Cinema de Animación, cinema xaponés, El Viento se Levanta, Estudio Ghibli, Festival de Venecia, Festival de Venecia 2013, Giovanni Battista Caproni, guerra, Hayao Miyazaki, Hideaki Anno, Historia, Japón, Jirō Horikoshi, Kaze Tachinu, memoria, Segunda Guerra Mundial, Tatsuo Hori, The Wind Rises, venecia, Venecia 2013, xapon
Todos estamos traumatizados, dun xeito ou doutro, con máis ou menos motivos. Todos sufrimos algunha desgraza, desgusto ou mala experiencia que nos deixou unha fonda pegada. No mellor dos casos, o trauma fica gardado no noso inconsciente como unha mala lembranza, como unha peza máis da nosa identidade; mais no peor, o trauma emerxe unha e outra vez, fóra de control e de contexto, até converternos nalguén que, como dicían na miña aldea, ‘está mal dos nervios’.... Ler máis
Filed under NÚMERO 20, PANORÁMICA · Etiquetado como Alex de la Iglesia, Anos Cincuenta, Anos Setenta, Balada Triste de Trompeta, blue jasmine, Caperucita Roja, Carrapuchiña Vermella, Christine Cynn, Claude Lanzmann, Consecuencia, Doenzas Mentais, Emoción, experiencia, Exterminio, Freddy Quell, Genocidio, harmony korine, Holocausto, Identidade, Joshua Oppenheimer, la machine de mort Khmère rouge, Le dernier des injustes, Lynne Ramsay, martin scorsese, Mecánica Narrativa, memoria, Montaxe Sensitivo, Paul Thomas Anderson, Psicodrama, rithy panh, S21, Segunda Guerra Mundial, Sentimento, shame, Shoah, shutter island, Síntoma, spring breakers, steve mcqueen, Teddy Daniels, terrence malick, The Act of Killing, The Master, the tree of life, Tokyo Story, tortura, trauma, Trauma Colectivo, Trauma Individual, Trauma Nacional, Trauma Psicolóxico, Verdugos, Víctimas, We Need to Talk About Kevin, woody allen, Xenocidio, Yasujiro Ozu
Canto tempo se pode traballar nunha única idea, nun proxecto, nunha obra? Claude Lanzmann botou nada menos que once anos, dende 1974 até 1985, argallando Shoah (1985), o seu documentário de máis de nove horas sobre o exterminio do pobo xudeu durante a Segunda Guerra Mundial. Por que tanto tempo? Porque Lanzmann fixo deste proxecto o seu imperativo vital, o motivo arredor do que xira a súa vida dende aquela: primeiro pasou un par de anos lendo todo o que puido ler sobre o... Ler máis
Filed under FOUND FOOTAGE, NÚMERO 17 · Etiquetado como Auschwitz, Campos de Exterminio, Campos Nazis, Chelmno, cinema documental, Cinema Documentário, Claude Lanzmann, documental, Documental Histórico, Documental Performativo, Documental Reflexivo, documentario, Documentário Histórico, Documentário Performativo, Documentário Reflexivo, Filip Müller, Gueto de Varsovia, Holocausto, Holocausto Judío, Holocausto Xudeu, Le dernier des injustes, Le rapport Karski, Lugares de Memoria, memoria, memoria histórica, paisaje, Paisajismo, paisaxe, paisaxismo, Raul Hilberg, Schindler's List, Segunda Guerra Mundial, Shoah, Sobibór 14 de octobre 1943 16 heures, Testemuñas, Testemuños, Testigos, Testimonios, Treblinka, Un vivant qui passe
Non semella existir no cinema contemporáneo un director cunhas raíces culturais que procedan tan claramente do século XIX coma este ‘romántico violento’, como se quixo definir o propio Andrzej Wajda. Toda a súa obra expresa un nacionalismo exacerbado que, nunha primeira etapa, se presenta baixo a forma do romanticismo. Os seus filmes emerxen así do subconsciente colectivo dun pobo, o polaco, cuxa historia foi unha invitación constante á rebelión e á loita... Ler máis
Filed under FOUND FOOTAGE, NÚMERO 16 · Etiquetado como Andrzej Wajda, Biez zniezculenia, Brzenina, Cinema polaco, Colosalismo, Czlowiek z marmaru, Czlowiek z zelaza, Danton, Dyrigent, Expresionismo, Kanal, Katyn, Krystyna Janda, L'amour à vingt ans, Lech Walesa, Les possedés, Lotna, Nacionalismo, nouvelle vague, Pan Tadeusz, Panny z Wilka, Pokolenie, Polonia, Polowanie na muchty, Popiól i diament, Popioly, Posguerra, Resistencia, Romanticismo, Segunda Guerra Mundial, Smuga cienia, Solidarność, Superproduccións, Tatarak, Wesele, Wszystko na sprzedaz, Zbgniew Cybulski, Ziemia obiecana
