Unha das constantes nas últimas edicións do festival de Sitges foi a maneira na que o xénero soubo reflexionar sobre si mesmo, con exercicios metacinematográficos de diversa índole, que teñen como principal intención realizar unha deconstrución narrativa e estética das películas das que beben. Este ano non foi menos, e a selección deixou unha boa nómina de propostas parecidas.
Nada máis chegar ao festival, gozabamos da última delicia de Jafar Panahi. O autor iraniano... Ler máis
Filed under NÚMERO 17, ZOOM IN · Etiquetado como bad film, blind detective, closed curtain, david perrault, fama, freud, género, guión, homenaje, homenaxe, hong sang-soo, iakuza, Instituto, irán, Jafar Panahi, johnnie to, joss whedon, kambozia partovi, matanza, matt johnson, metacine, negro, nobody's daughter haewon, noir, porno blando, porno brando, roman coppola, shakespeare, sion sono, sitges 2013, teatro, the dirties, why don't you play in hell, xénero, yann gonzález
“Repite unha mentira mil veces ata que se converta en realidade”
Joseph Goebbels
Diciamos na primeira crónica deste Sitges 2013 que o determinismo fatal apropiouse de boa parte das propostas da selección. Os dous títulos máis representativos, Only Lovers Left Alive (Jim Jarmusch, 2013) e The Congress (Ari Folman, 2013), contiñan ademais unha clara reflexión sobre os mecanismos de control social a través do poder das historias. A primeira imaxina uns vampiros,... Ler máis
Filed under NÚMERO 17, ZOOM IN · Etiquetado como bosque mitago, brillante mendoza, capitalista, cine, cinema, control social, corpo, cuerpo, detective, documental, erotismo, goltzius & the pelican company, Historia, ilena psikou, investigación, jorge dorado, l'autre monde, lanthimos, mentira, mindscape, montsegur, multidisciplinar, only lovers left alive, pang ho-cheung, paranormal, Peter Greenaway, pintura, poder, posesión, red, red social, rede, sapi, secostro, sexo, sistema, sitges 2013, teatro, terry gilliam, the congress, The Eternal Return of Antonis Paraskevas, the world's end, the zero theorem, verdad, verdade, virtual, vulgaria, xornalismo
Suponse que a función dun programador é a de xuntar títulos para producir un discurso. Atendendo a este principio básico, pódese afirmar que o equipo de Sitges tivo as cousas moi claras para trazar as liñas definitorias deste 2013. Advertimos polo menos dúas moi claras e cruzadas, e outros tantos apuntamentos que dialogan con temas de pasadas edicións. Polo rico da proposta, dividiremos a nosa cobertura deste ano en catro partes, publicadas ao longo de dúas semanas, para... Ler máis
Filed under NÚMERO 17, ZOOM IN · Etiquetado como alcoholismo, alejandro jorodowsky, amit kumar, animación, ari folman, artes marciais, artes marciales, caníbal, civilización, comedia, control social, corrupción, cultura, determinismo, detroit, dictadura, ditadura, edgar wright, fantástico, fin, found footage, género, ibáñez, Jim Jarmusch, jim mickle, la danza de la realidad, lesson of the evil, matanza, matrix, monsoon shootout, negro, new haven, new hollywood, nick frost, only god forgives, only lovers left alive, policial, programación, psyco killer, robin wright, robot, sangre, sangue, simon pegg, sitges 2013, southern gothic, stalin, Stanislaw Lem, Takashi Miike, terror, the congress, the world's end, we are what we are, xénero
