Pretender efectuar con plena satisfacción unha visita rápida a un festival xigantesco como o de San Sebastián, incluso cando as xornadas alí son varias e as proxeccións acontecen por decenas, supón para calquera cinéfilo unha ardua tarefa. Abordar de forma parcial unha programación de seu impoñente ten como consecuencia o descarte inevitable de moitas das súas mellores propostas, aínda que tamén aporta unha maior finura na elección: o labor de peneirar a programación,... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 39 · Etiquetado como Alexandre Desplat, Amanece que no es poco, Ana Schulz, apuntes, Apuntes para una película de atracos, ash is purest white, Belmonte, Benjamin Naishtat, Bi Gan, cannes, carlos vermut, Categoría A, Celia Rico Clavellino, Chantal Akerman, claire denis, concha de oro, cristian mungiu, Cristóbal Fernández, dardenne, Eco, El apóstata, El reino, Enrique López Lavigne, Entre dos aguas, Familia sumergida, Federico Veiroj, Fernando Franco, festival, Flako, godard, Hélène Louvart, High Life, hirokazu kore-eda, Hiroshi Okuyama, histoire(s) du cinema, Historia del Miedo, Isaki Lacuesta, Jacques Audiard, jaime rosales, Jesus, Jia Zhang-ke, José Luis Cuerda, jose luis rebordinos, juliette binoche, kaili blues, Koldo Almandoz, kursaal, La niña santa, Le livre d’image, León Siminiani, Long Day’s Journey Into Night, Lucrecia Martel, Manta Ray, Mapa, María Alché, Mercedes Morán, Mudar la piel, Nadie sabe, naomi kawase, noir, Nuestra hermana pequeña, Nuev@s Directores, Oreina (Ciervo), palma de oro, pasolini, Perlas, petra, Phuttiphong Aroonpheng, Premio Donostia, Quién te cantará, Rapa das Bestas, rodrigo sorogoyen, Rojo, san sebastián, Santiago Racaj, sección oficial, shara, shoplifters, Sîpo Phantasma, Still Walking, tarkovsky, The Sisters Brothers, Tiempo después, trote, Un profeta, venecia, Viaje al cuarto de una madre, visión, western, Xacio Baño, Zabaltegi-Tabakalera, Zinemaldia, Zinemira
Disque a vida
está construída de tal xeito
que ninguén pode vivila só.
Por iso, non abonda con que as flores
teñan pistilos e estames.
Precisan que un insecto ou o vento
leve o pole dun estame até o pistilo.
A vida contén a súa propia ausencia,
o seu propio baleiro,
que só pode encher o outro.
O mundo é a suma dos demais.
Con todo, non sabemos,
e tampouco nos contan
que remataremos por completarnos.
Seguimos coa nosa vida solitaria,
ignorando aos demais con indiferenza.
Ás... Ler máis
Filed under NÚMERO 20, PANORÁMICA · Etiquetado como After Life, Air Doll, August without Him, Cine asiático, Cine Japonés, Cine Oriental, Cinema Asiático, Cinema Oriental, cinema xaponés, Distance, Duelo, familia, Going My Home, Hana, hirokazu kore-eda, Hiroshi Abe, However…, I Want to Be Japanese, I Wish, infancia, Jidaigeki, Lessons from a Calf, like father like son, Loito, Maboroshi, memoria, Nenos, Niños, Nobody Knows, Still Walking, Substitutos baleiros, Sustitutos vacíos, trauma, Trauma Colectivo, Trauma Familiar, Trauma Nacional, Without Memory
