Non son tempos para a contención. Podería ser outro titular. Hai dez, quince ou vinte anos, películas como Los lunes al sol (Fernando León de Aranoa, 2002) ou Sweet Sixteen (Ken Loach, 2002) parecían vehicular o sentimento combativo dunha época na que a clase obreira semellaba ser a outra. Concepto pasado de moda, dicían moitos, o certo é que a imperante clase media miraba para os parados e as familias disfuncionais case coma un obxecto de estudo antropolóxico. O cinema... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 27, ZOOM IN · Etiquetado como a million miles away, adolescente, Alexander Carver, animación, Bär, becoming anita eckberg, Biografía, colonialismo, competición, corpo, Cortometraje, cuerpo, curtametraxe, curtas vila do conde, daniel schmidt, David Sandberg, documental, espiritualidad, espiritualidade, estado, ficción, Francisco Javiér de Balmis, género, gospel, hollywood, internacional, jean-gabriel periot, jennifer reeder, kitsch, Kung Fury, La isla está encantada con ustedes, mark rappaport, Matthew Rankin, música negra, Mynarski chute mortelle, oficial, Pascal Flörks, posesión, rap, sergei loznitsa, sexo, Swimming in Your Skin Again, Terence Nance, The Old Jewish Cemetery, trash, xénero
Gran plano xeral. Unha figura diminuta atravesa paseniñamente un amplo espazo aberto. Ás veces non é unha figura, senón unha presenza, un obxecto, algo que pasaba por alí, ou algo que xa estaba alí. Esta caste de imaxe, que procede da tradición pictórica romántica, como ben explicou Horacio Muñoz Fernández no seu texto ‘Sobre a obra paisaxística de Lois Patiño‘, é unha constante na historia do cinema, dende Greed (Erich von Stroheim, 1924) até Costa... Ler máis
Filed under NÚMERO 23, PANORÁMICA · Etiquetado como albert serra, Alessandro Gagliardo, Apolíneo, Basilio Martín Patino, Canciones para después de una guerra, Catania, Cine Paisajista, Cinema Paisaxista, Dario Castelli, détournement, Dionisíaco, Disorder, Documental de Archivo, espacio, espazo, Etnografía Involuntaria, Figura, Fondo, Gianfranco Rosi, Hiperrealismo, huang weikai, james benning, Jayne Loader, Kevin Rafferty, Lluis Sabadell Artiga, lois patiño, María Cañas, Maria Helene Bertino, Mediascape, paisaje, Paisaje Mediático, Paisanaje, Paisanaxe, paisaxe, Paisaxe Mediática, Pierce Rafferty, Roma, Sacro GRA, Scratch Documental, sevilla, The Atomic Cafe, Toxic Film Artifact, trash, Un mito antropológico televisivo, Visualismo
Hai tres anos que acudo como crítico ao festival de Sitges. Nestes tres anos, podo asegurar que ningún outro certame se lle parece. Nesta vila barcelonesa dáse cada outubro unha festa de cinema sen igual. A xente de Barcelona chega a Sitges desexosa de ver cinema, pero tamén de pasalo ben. Rir, gritar, aplaudir e incluso comentar as películas en directo con toda a sala. Para os críticos, moitas veces é unha experiencia frustrante non poder concentrarse no filme e ter que... Ler máis
Filed under NÚMERO 06, SITGES 2011, ZOOM IN · Etiquetado como angelos frantzis, antonioni, attack the block, auditori, beyond the black rainbow, brigadoon, cannibal mercenary, chanbara, chuck norris, cinefilia, crítica, erótico, fantástico, género, godard, gore, greg araki, harmony korine, hellacious acres, hong kong, in the woods, jidai geki, joe cornish, joe dante, jose ramon larraz, kaboom, kaidan, kaiju, kamen kalev, l'avventura, las flores del miedo, le mepris, maska, miramar, of vampyres and other symptons, panos cosmatos, pat tremblay, pinku, prado, quay brothers, retiro, sex and zen 3d, Sitges, terror, the hole, the island, trash, trash humpers, yakuzas, yokai, Zombies
