O cinema da escocesa Lynne Ramsay ten a determinación de deixar que as imaxes falen por si soas. Existe a miúdo un aire de realismo máxico na súa obra; un realismo no que as imaxes, estrañas e incómodas pero tamén poéticas, significan as sombrías historias dunhas personaxes que se enfrontan ás consecuencias da incomunicación e da violencia.
A pesar de que a maioría das súas películas son adaptacións a partir de novelas ou relatos literarios, o seu cinema estrutúrase... Ler máis
Filed under NÚMERO 39, ZOOM IN · Etiquetado como aislamiento, alain bergala, Alan Warner, autoría, depresión, drive, expresión, feminista, francis bacon, fuera de campo, género, gilles deleuze, incomunicación, Jonny Greenwood, Kill the day, límite, Lionel Shriver, Lynne Ramsay, marginación, martin scorsese, Mirada, Morvern Callar, nicolas winding refn, Philippe Grandrieux, Ratcatcher, realismo mágico, Small Deaths, steve mcqueen, suspensión, Taxi Driver, trauma, violencia, We Need to Talk About Kevin, yorgos lanthimos, You Were Never Really Here
Cómpre eloxiar a extraordinaria coherencia coa que os programadores do Doc Lisboa establecen ligazóns entre as diferentes seccións do festival: este ano, dunha banda, había varios filmes espello, que trataban os mesmos temas dende distintas perspectivas –como a morte, en 方綉英 (Mrs. Fang, Wang Bing, 2017) e End of Life (John Bruce & Pawel Wojtasik, 2017); ou o racismo, en Did You Wonder Who Fired the Gun? (Travis Wilkerson, 2017) e Purge this Land (Lee Anne Schmitt,... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 37 · Etiquetado como À Tarde, Anabela Moreira, António e Catarina, BARULHO ECLIPSE, Beiras, Catarina Botelho, Cine de No-Ficción, cine portugues, Cinema de Non-Ficción, cinema documental, cinema portugués, colonialismo, control, crise, Crisis, Cristina Haneș, Deportación, Desterro, Destierro, Diário das Beiras, Diogo Pereira, Discurso Poscolonial, Dispositivo, doc lisboa, Doc Lisboa 2017, documental, Documental Musical, Documental Observacional, documentario, Dom Fradique, Ejercicio de Estilo, espacio, Espacio Vivido, Espadim, espazo, Espazo Vivido, Exercicio de Estilo, Fala Popular, festival, Foretes, Gentrificación, Gran Recesión, Grande Recesión, Habla Popular, I Don’t Belong Here, Ico Costa, Inês Oliveira, João Braz, João Canijo, Lugar de Fala, Lugar del Discurso, Margaux Dauby, memoria, memoria histórica, Minimalismo, música, Nathalie Mansoux, No-Ficción, non ficción, Notas de Campo, O Canto do Ossobó, observacional, paisaje, Paisajismo, paisaxe, paisaxismo, Paulo Abreu, Pedro Florêncio, performativo, Poscolonialismo, Recesión, São Tomé e Príncipe, Silas Tiny, Terramoturismo, trauma, Travelogue, Turismo, Vira Chudnenko, Voz, Xentrificación
Segunda parte dunha crónica que comeza aquí
A pegada do pasado no presente do territorio, ou a forma na que o presente convive coa acumulación de pasados, sobre todo cando estes foron traumáticos, estaba na orixe de varios filmes presentados na competición internacional, como Ismyrne (Joana Hadjithomas & Khalil Joreige, 2016), Atlante 1783 (Maria Giovanna Cicciari, 2016), The Sea is History (Louis Henderson, 2016) ou Mata Atlântica (Nicolas Klotz & Elisabeth Perceval,... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 32 · Etiquetado como 16 mm, 95 and 6 to Go, A Noi ci dicono, A Road, Alexander Montov, arte, Artistas, Atlante 1783, Azayz, Byron Waite, calabria, Cartas, Cine de lo Real, Cine de No-Ficción, Cinema de Non-Ficción, Cinema do Real, cinema documental, Constantin Brancusi, Correspondencia, correspondencias, Daichi Sugimoto, Derek Walcott, Desplazamientos, Diálogos, doc lisboa, Doc Lisboa 2016, documental, documentario, elisabeth perceval, Erasers, Esclavitud, escravitude, Esmirna, espacio, Espacios Intermitentes, espazo, Espazos Intermitentes, Etel Adnan, Félix Rehm, festival, Festival Doc Lisboa, Festival Doc Lisboa 2016, formato, Ilias El Faris, Ismyrne, Izmir, joana hadjithomas, Jorge de Sena, khalil joreige, Kimi Takesue, La Siesta del Tigre, Laura Huertas Millán, Louis Henderson, Ludovica Tortora de Falco, lugar, Maria Giovanna Cicciari, mata atlantica, Maximiliano Schonfeld, memoria, memoria histórica, nicolas klotz, No-Ficción, non ficción, observacional, paisaje, paisaxe, Pasărea în văzduh, performativo, poesía, Poeta, Poetas, Poscolonial, Poscolonialismo, Reflexivo, Retrato Familiar, Rita Azevedo Gomes, Sol Negro, Sophia de Mello Breyner Andresen, super 8, Terremoto, territorio, THE BIRD AND US, The Sea is History, trauma, Un ami de Sibérie, Yuki Kawamura
A primeira vez que vin Juventude em Marcha (Pedro Costa, 2006) non me decatei de que había un flash-back ao pasado de Ventura como obreiro da construción no Portugal da Revolução dos Cravos. Estaba demasiado prendado da súa presenza, da música dos Tubarões, e sobre todo do xeito no que as Fontainhas mutaran en Casal da Boba como para reparar na dislocación temporal que propuña Pedro Costa. Algo debín sospeitar, iso si, cando vin que Lento morría non unha, senón dúas... Ler máis
Filed under NÚMERO 24, PANTALLAS · Etiquetado como 25 de Abril, Cabo Verde, Casal da Boba, cavalo dinheiro, Cine de Terror, Cine Digital, Cine fantástico, cine portugues, Cinema de Terror, Cinema Digital, Cinema Fantástico, cinema portugués, Corrente de Consciencia, Corriente de Consciencia, Fantasmas, fantástico, festival de locarno, Festival de Locarno 2014, Fontainhas, inmigración, Inmigrantes, juventude em marcha, locarno, Locarno 2014, Pantasmas, pedro costa, portugal, Revolução dos Cravos, Revolución de los Claveles, Sweet Exorcist, trauma, ventura
Nós non vimos ren en Berlín, en 1945. Non estabamos aló. Non naceramos sequera. Mais si que vimos Die Mörder sind unter uns (Wolfgang Staudte, 1946), Berlin Express (Jacques Tourneur, 1948) e Germania anno zero (Roberto Rossellini, 1948), entroutros trümmerfilm, filmes das ruínas rodados en pleno entullo da posguerra. Vimos a súa reconstrución, nada compracente, en Die Ehe der Maria Braun (Rainer Werner Fassbinder, 1979) e Europa (Lars von Trier, 1991). Vimos como volvía... Ler máis
Filed under NÚMERO 28, PANTALLAS · Etiquetado como amor, Berlin 1945, Campos de Exterminio, Christian Petzold, cine alemán, Cinema Alemán, Donostia, Donostia 2014, Donostia Zinemaldia, Donostia Zinemaldia 2014, Festival de Donostia, Festival de Donostia de 2014, festival de san sebastián, Festival de San Sebastián de 2014, Harun Farocki, Holocausto Judío, Holocausto Xudeu, Kurt Weill, Lo Mejor de 2015, memoria, memoria histórica, Nina Hoss, O Mellor de 2015, Pareja, Parella, Phoenix, reconstrucción, representación, Ronald Zehrfeld, san sebastián, San Sebastián 2014, Segunda Guerra Mundial, Shoah, Speak Low, Stunde Null, Supervivientes do Holocausto, Supervivintes do Holocausto, Sus ojos se cerraron y el mundo sigue andando, trauma, Trümmerfilm, Vertigo
Na escuridade da noite, un vehículo viaxa sen rumbo polas rúas de São Paulo. Acompañando o desconcertante percorrido, imos escoitando un programa radiofónico no que o condutor fai un repaso por un gran número de cancións reivindicativas, das que acompañaron os diversos procesos revolucionarios xurdidos no continente latinoamericano no século pasado. Nun momento dado, un home se cruza no percorrido do vehículo, desafiando coa ollada ao condutor do mesmo, e, polo tanto,... Ler máis
Filed under NÚMERO 25, PANTALLAS · Etiquetado como Avanti Popolo, Cine Latinoamericano, Cinema Brasileiro, Cinema Brasileño, Cinema Latinoamericano, Desaparecidos, dictadura, Dictadura Brasileña, ditadura, Ditadura Brasileira, familia, memoria, memoria histórica, Michael Wahrmann, super 8, trauma, Trauma Colectivo, Trauma Familiar, Trauma Histórico, Trauma Nacional
Desque os Khmers Vermellos tomaron o control de Cambodia o 17 de abril de 1975, a vida do director Rithy Panh estivo marcada polo pasado e a actualidade do seu país natal. Documentalista tenaz, certeiro e renovador, Panh desenvolveu ao longo dos seus máis de vinte anos de traxectoria profesional unha ollada inquisitiva cara ao trauma e a súa posíbel representación fronte á cámara. Debedor do exhaustivo traballo de Claude Lanzmann en Shoah (1985), o interese do cambodiano... Ler máis
Filed under NÚMERO 21, PANTALLAS · Etiquetado como animación, Autobiografía, Cambodia, Camboya, Cine Camboyano, Cine de Animación, Cinema Cambodiano, Cinema de Animación, cinema documental, documentario, Genocidio, Jemeres Rojos, Khmers Vermellos, l'image manquante, memoria histórica, rithy panh, S21 la machine de mort Khmère rouge, trauma, Víctimas, Xenocidio
Disque a vida
está construída de tal xeito
que ninguén pode vivila só.
Por iso, non abonda con que as flores
teñan pistilos e estames.
Precisan que un insecto ou o vento
leve o pole dun estame até o pistilo.
A vida contén a súa propia ausencia,
o seu propio baleiro,
que só pode encher o outro.
O mundo é a suma dos demais.
Con todo, non sabemos,
e tampouco nos contan
que remataremos por completarnos.
Seguimos coa nosa vida solitaria,
ignorando aos demais con indiferenza.
Ás... Ler máis
Filed under NÚMERO 20, PANORÁMICA · Etiquetado como After Life, Air Doll, August without Him, Cine asiático, Cine Japonés, Cine Oriental, Cinema Asiático, Cinema Oriental, cinema xaponés, Distance, Duelo, familia, Going My Home, Hana, hirokazu kore-eda, Hiroshi Abe, However…, I Want to Be Japanese, I Wish, infancia, Jidaigeki, Lessons from a Calf, like father like son, Loito, Maboroshi, memoria, Nenos, Niños, Nobody Knows, Still Walking, Substitutos baleiros, Sustitutos vacíos, trauma, Trauma Colectivo, Trauma Familiar, Trauma Nacional, Without Memory
Todos estamos traumatizados, dun xeito ou doutro, con máis ou menos motivos. Todos sufrimos algunha desgraza, desgusto ou mala experiencia que nos deixou unha fonda pegada. No mellor dos casos, o trauma fica gardado no noso inconsciente como unha mala lembranza, como unha peza máis da nosa identidade; mais no peor, o trauma emerxe unha e outra vez, fóra de control e de contexto, até converternos nalguén que, como dicían na miña aldea, ‘está mal dos nervios’.... Ler máis
Filed under NÚMERO 20, PANORÁMICA · Etiquetado como Alex de la Iglesia, Anos Cincuenta, Anos Setenta, Balada Triste de Trompeta, blue jasmine, Caperucita Roja, Carrapuchiña Vermella, Christine Cynn, Claude Lanzmann, Consecuencia, Doenzas Mentais, Emoción, experiencia, Exterminio, Freddy Quell, Genocidio, harmony korine, Holocausto, Identidade, Joshua Oppenheimer, la machine de mort Khmère rouge, Le dernier des injustes, Lynne Ramsay, martin scorsese, Mecánica Narrativa, memoria, Montaxe Sensitivo, Paul Thomas Anderson, Psicodrama, rithy panh, S21, Segunda Guerra Mundial, Sentimento, shame, Shoah, shutter island, Síntoma, spring breakers, steve mcqueen, Teddy Daniels, terrence malick, The Act of Killing, The Master, the tree of life, Tokyo Story, tortura, trauma, Trauma Colectivo, Trauma Individual, Trauma Nacional, Trauma Psicolóxico, Verdugos, Víctimas, We Need to Talk About Kevin, woody allen, Xenocidio, Yasujiro Ozu
Moitos grandes filmes tentan transmitir coas súas imaxes as sensacións asociadas a experiencias físicas ou psicolóxicas, funcionando así como mediadores entre o artificio do cinema e a realidade do público. Nos últimos anos, unha serie de títulos afondaron nesta tendencia ao propor diferentes variacións sobre a representación de traumas colectivos e individuais, históricos e psicolóxicos, moitas veces asociados con algunha doenza mental. Emporiso, dende A Cuarta Parede... Ler máis
Filed under EDITORIAL, NÚMERO 20 · Etiquetado como Bill Douglas, Cómic Autobiográfico, Documental de Animación, Doenza Mental, Enfermedad Mental, festival de rotterdam, hirokazu kore-eda, iffr, Luis E. Parés, luis lópez carrasco, otro cine español, rithy panh, trauma, Trauma Colectivo, Trauma Histórico, Trauma Individual, Trauma Psicológico, Trauma Psicolóxico
