Artigos de Aurelio Castro:

MARÍA RUIDO, UNHA OVERLOQUISTA

 Coa entrevista aos seus pais coma epicentro, A memoria interior (2002) abeiraba un seísmo subxectivo, constituínte á vez do biotopo audiovisual de María Ruido (Pidre, Ourense, 1967). Era aí –onde a biografía parte– o tremor dun retroco: a memoria do traballo, o traballo da memoria. Aínda o é, non deixou de selo nunca; ao longo de dez anos, tirada agora ElectroClass... Ler máis

ALBANELERÍA DA ESCENA EN FONTAINHAS

Enxeño de Louis Lumière no prólogo do século XX –acaso de 1890 a 1914–, a palabra cinématographe axuga dúas voces gregas: kinema (movemento) e grafos (escrita). O dispositivo ao que nomea, pola súa banda, ten levado ao real esa cosedura léxica coma escritura do movemento –isto é, pondo en escena o tránsito do mundo a partir del propio: azar e cálculo1. Non fica... Ler máis