CAROL, de Todd Haynes

Cando Todd Haynes espertou, o melodrama seguía estando aí. O idilio do cineasta con este xénero denostado resultou ser amor verdadeiro, e todos os espectadores saímos gañando desta unión. Sen dúbida trátase do rexistro formal que mellor lle permite canalizar as súas constantes autorais, nomeadamente a súa aproximación posmoderna e transgresora a modelos codificados da cultura popular e o seu interese militante por temáticas feministas e/ou queer. Amais, de momento,... Ler máis

PRIDE, de Matthew Warchus

Da industria audiovisual británica podería aprenderse moito neste país. Empezando polo seu modelo de televisión pública de prestixio, ou a súa forma de subvencionar proxectos cos fondos da lotería, pero tampouco vaiamos aspirar a imposibles. Sinxelamente, hai pequenas leccións que se podían sacar vendo como fan as cousas por alí. Por exemplo, como montar un blockbuster digno. Por estes lares seica unhas cantas brincadeiras sobre estereotipos rexionais son abondo para... Ler máis