Para Mia Hansen-Løve (París, 1981), ter actuado na súa tardía adolescencia en dous filmes de Olivier Assayas, un dos tótems do cinema francés contemporáneo, non era suficiente. Con 21 anos, foi redactora de Cahiers du Cinéma, plantando os seus estudos de intérprete. A súa formación humanística, cun máster en filosofía alemá, semellaba dirixila cara un terreo máis teórico, o das letras, que exercería non só como crítica, senón como cineasta, anos máis tarde.... Ler máis
Filed under FIC XIXÓN 2011, NÚMERO 07, ZOOM IN · Etiquetado como amor, antoine doinel, arquitectura, bauhaus, cahiers du cinema, camille, dessau, edén, eterno retorno, fic xixon, François Truffaut, friedrich nietzsche, Hansen-Løve, impresionismo, jacques emile blanche, jean-pierre leaud, le cinematographe, le pére de mes enfants, lola creton, louis-do de lencquesaing, louisiana museum of modern art, magne havard brekke, mia hansen-love, música de recurso, música electrónica, narrativa, objeto, olivier assayas, paso del tiempo, pintura, ritmo, robert bresson, sullivan, tout est pardonne, un amour de jeunesse
