LAS DOS ORILLAS DEL ANÁLISIS FÍLMICO
Hay dos herejías simétricas en la crítica: 1)la aplicación objetiva a la obra de una cuadrícula crítica, un marco maestro de referencia, y 2)el considerar suficiente la afirmación del crítico de su placer o disgusto ante la obra. La primera niega el rol del gusto mientras que la segunda establece a priori la superioridad del gusto del crítico sobre el del artista. –André Bazin, 1957 Antonio Weinrichter, acompañado de Castro de Paz durante su intervención en el... Ler máis
NIN XERALISTA NIN ESPECIALIZADA: CRÍTICA
José Manuel López, no seminario ‘A crítica intermedia’ no Play-Doc, onde presentou orixinalmente este texto en formato de poñencia aos estudantes alí presentes. FOTO: Tamara de la Fuente 1. En 1961, o crítico Pierre Marcabru escribía, con ironía non privada dun certo amargor, nas páxinas de Cahiers du cinéma: «Botade nun pozo a todos os críticos cinematográficos […], enchede ese pozo, nada se deterá. O cinema, libre, tranquilo, continuará o seu... Ler máis
ESES MESTRES QUE NOS GUSTARÍA TER
PEDAGOXÍA DA IMAXE: STRAUB-HUILLET / BENNING / GODARD E para aprender, é necesario ir á escola. Non tanto á escola da vida coma ao cine como escola. Serge Daney Malia as súas heteroxeneidades e diferenzas, estes cineastas, a través de obras claramente afastadas dos códigos dominantes da representación, intentan transmitir unha pedagoxía da imaxe, mediante un cuestionamento directo do que é unha imaxe e por extensión a eterna pregunta baziniana de que é o cine. As... Ler máis
A HIPÓTESE DO CINEMA, de Alain Bergala
PEDAGOXÍA FÍLMICA · É un lugar común afirmar que a expresión audiovisual posúe máis ramificacións e posibilidades das que nunca tivera. Mais en plena voráxine deste amplo conglomerado, o cine, precedente e/ou compañeiro afamado e máis visible das restantes manifestacións, tenta conservar ou procurar a súa especificidade. Porén, a súa presenza nas etapas formativas académicas fica apenas esbozada, un feito que acontece tanto en ensaios e tratados didácticos como... Ler máis
RECONFIGURACIÓNS DO CINEMA POLÍTICO
Pero no momento que falla o modelo de autenticidade na produción artística, revolucionouse toda a función social da arte. O seu fundamento non aparece no ritual, senón nunha praxe diferente: a saber, o seu fundamento aparece na política1. Walter Benjamin Que función pode ter hoxe en día o cinema político nunha sociedade na que a política e os políticos están en descrédito? Por que calquera relación do cinema e a política ponse baixo sospeita? Fíxose extensiva a... Ler máis
“A CRÍTICA LOGRA QUE OS FILMES DEIXEN PEGADA”
Alain Bergala, mítico redactor xefe de Cahiers du Cinéma, cineasta e autor de numerosos libros, entre os que destaca Nadie como Godard (ed. Paidós), estivo no CGAI para falar do director de Film Socialisme, e nomeadamente deste filme; amais de presentar a súa última película, Víctor Erice: Paris-Madrid, allers-retours. A cinta, que forma parte da serie Cineastas do noso tempo, parte da exposición Erice-Kiarostami, correspondencias, comisariada polo propio Bergala para... Ler máis
