IRMÁNS QUAY, UNHA LECTURA OBLICUA (2/2)
Primeira parte do artigo. Anamorfoses da narración Na súa curtametraxe documental Anamorfosis, or De artificiali Perspectiva (1991), os Quay ofrecen unha marabillosa introdución a unha das técnicas máis misteriosas desenvolvidas durante o renacemento. A través das pinturas de Erhard Schön e Hans Holbein entre outros, xógase coa idea do multiperspectivismo na arte como vehículo para cifrar mensaxes ocultas. Baixo unha estrutura en aparencia incomprensible ou polo menos... Ler máis
IRMÁNS QUAY, UNHA LECTURA OBLICUA (1/2)
In death have I blossomed (Bruno Schulz) Sentar a escribir sobre un autor é unha tarefa complexa desde o momento en que asumimos que existe certa unidade temática que atravesa toda a súa produción. Dita consigna fórzanos a separar a palla do trigo, o útil do inútil. Pasamos entón, da pura contemplación, ao odioso papel dun xuíz fronte as súas testemuñas. Interrogamos a obra, esperando dela certas respostas preconcibidas, refugamos os balbucidos, as divagacións... Ler máis
ZOMBIES, CINÉFILOS E OUTRAS BESTAS – SITGES 2011
Hai tres anos que acudo como crítico ao festival de Sitges. Nestes tres anos, podo asegurar que ningún outro certame se lle parece. Nesta vila barcelonesa dáse cada outubro unha festa de cinema sen igual. A xente de Barcelona chega a Sitges desexosa de ver cinema, pero tamén de pasalo ben. Rir, gritar, aplaudir e incluso comentar as películas en directo con toda a sala. Para os críticos, moitas veces é unha experiencia frustrante non poder concentrarse no filme e ter que... Ler máis
