MUROS INVISÍBEIS / TRAUMAS INDIVIDUALMENTE COLECTIVOS NO CINEMA DE HIROKAZU KORE-EDA
Disque a vida está construída de tal xeito que ninguén pode vivila só. Por iso, non abonda con que as flores teñan pistilos e estames. Precisan que un insecto ou o vento leve o pole dun estame até o pistilo. A vida contén a súa propia ausencia, o seu propio baleiro, que só pode encher o outro. O mundo é a suma dos demais. Con todo, non sabemos, e tampouco nos contan que remataremos por completarnos. Seguimos coa nosa vida solitaria, ignorando aos demais con indiferenza. Ás... Ler máis
