Asistir por quinta vez consecutiva a un festival implica coñecer de antemán os mecanismos do mesmo. Xa non resulta ningún secreto que o único certame nacional de Categoría A, en cuxa programación se dan cita tantos acertos coma sensabores, acomodouse nunha liña que lle permite repetir cada mes de setembro unha tónica coñecida de sobra polos seus asiduos: algunha das mellores películas do ano rebotadas doutros festivais –principalmente Cannes-, os descubrimentos puntuais... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 31 · Etiquetado como Alberto Rodríguez, Alexandra Balteanu, American Pastoral, Arnaud des Pallières, As You Are, Bartosz M. Kowalski, Bayona, bertrand bonello, cannes, Colossal, Double Play, Eduard Fernández, El hombre de las mil caras, Emmanuelle Bercot, Ewan McGregor, Feng Xiaogang, festival de san sebastián 2016, Fin de semana, gabe klinger, hong sang-soo, I Am Not Madame Bovary, Ikari, jean-gabriel periot, Jo Sol, jonás trueba, La fille de Brest, La isla mínima, La reconquista, Lee Sang-il, Liu Yu, Lo imposible, los ilusos, maría y los demás, Miles Joris-Peyrafitte, Moroco Colman, Nacho Vigalondo, nely reguera, Nocturama, Nuevo Cine Español, One Hundred and Fifty Years of Life, Orpheline, Our Sunhi, Park, Playground, Porto, Pretenders, Que Dios nos perdone, Right Now, rodrigo sorogoyen, Sofia Exarchou, stockholm, Summer Lights, Un monstruo viene a verme, une jeunesse allemande, Vallo Toomla, Vanatoare, Vivir y otras ficciones, Wrong Then, Yourself and Yours
Boa parte das divisións que xurdiron no recente Festival de San Sebastián contaron coa xuventude como pilar dos seus debates. A presencia no certame dun Xurado Xoven numeroso e heteroxéneo, cuxas puntuacións delatan unha ausencia xeral de aprecio cara o cine arriscado ou con certo carácter de búsqueda -títulos variopintos como La idea de un lago, Summer Lights ou La larga noche de Francisco Sanctis apenas sobrepasaron o seu aprobado- en beneficio dunha serie de filmes... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 31 · Etiquetado como Anton Yelchin, As You Are, Benning, Chema García Ibarra, claire denis, Double Play, festival de san sebastián 2016, gabe klinger, gus van sant, jonás trueba, La disco resplandece, La idea de un lago, La larga noche de francisco sanctis, La reconquista, Linklater, los ilusos, mia hansen-love, Miles Joris-Peyrafitte, Playground, Porto, Santiago Berrio, Santiago Racaj, Summer Lights, vendredi soir
Unha das vantaxes de traballares como programador é que che dá unha perspectiva sobre o presente cinematográfico distinta (e complementaria) á que terías como público ou crítico, posto que te empurra a deixar de centrarte na película como unidade de estudo para ollar o conxunto, observar as tendencias que subxacen na carteleira e así tratar de confeccionar ciclos a partir delas. Dese xeito, ao buscar nexos de unión potenciais entre as estreas máis interesantes da... Ler máis
Filed under NÚMERO 22, ZOOM IN · Etiquetado como alexander payne, B/N, blanco y negro, Branco e Negro, Caligrafías, Cine en Blanco y Negro, Cinema en Branco e Negro, Das Weisse Band, DIY, Do-It-Yourself, El Artista y la Modelo, estetica, Faino Ti Mesmo, Fernando Trueba, Frances Ha, Frankenweenie, Hazlo Tú MIsmo, homenaje, homenaxe, Ida, Jan Ole Gerster, jonás trueba, joss whedon, los ilusos, Lu Chuan, michael haneke, Miguel Gomes, Much Ado About Nothing, Nanjing! Nanjing!, Nebraska, Noah Baumbach, Oh Boy, Pawel Pawlikowski, Posibilismo, Postmodernidad, Postmodernidade, Primitivismo, Tabu, tim burton
Que é a narrativa cinematográfica? Podemos comprender os filmes sen a influencia doutras artes, como a fotografía, a pintura ou a literatura? Dando por sentado que é imposible abstraernos por completo destas herdanzas, son moitos os teóricos do cinema que, dende a semiótica ou outros campos, intentaron establecer unha gramática para o cinema. Pensemos en Dziga Vertov e o seu cine-ollo, na caméra-stylo de Alexandre Astruc, no aparato cinematográfico de Jean-Louis Comolli,... Ler máis
Filed under NÚMERO 19, PANORÁMICA · Etiquetado como actores, albert serra, alter ego, argumento, atmosfera, autor, claire denis, dirección, documental, estructura, estrutura, experiencial, ficción, greta gerwig, guión, Història de la meva mort, hong sang-soo, improvisación, interpretación, jonás trueba, Lee Kang-sheng, lena dunham, Les salauds, lola creton, los ilusos, lúdico, método, montaje, montaxe, narrativa, performance, performatico, performativo, presencia, semiótica, Stray Dogs, The Act of Killing, top 2013, trama, tratamento, tratamiento, Tsai Ming-liang, woody allen
