LOS HONGOS, de Óscar Ruiz Navia

Unha constante actual en occidente é dar marcha atrás en materia de liberdade cidadá, como apuntan as protestas estudantís do pasado ano en México ou a aprobación da Lei Mordaza hai apenas uns meses en España. Porén, contra estas políticas da opresión e do medo, xorden movementos subterráneos que se moven por debaixo dun sistema corrupto e obsoleto á procura de novas vías de expresión. Ras e Calvin, os protagonistas de Los Hongos (Óscar Ruiz Navia, 2014), son dous... Ler máis

ENTRE O RURAL E O URBANO

A representación do barrio moderno en Os Verdes Anos Ler o artigo orixinal en portugués A análise que segue sobre Os Verdes Anos (Paulo Rocha, 1963) ten como base a representación do barrio como elemento central da paisaxe urbana lisboeta a comezos dos anos sesenta. Considerado como un dos traballos máis relevantes do Novo Cinema Portugués, a primeira longametraxe de Paulo Rocha explora mediante unha sofisticada posta en escena a transformación urbana que sofreu a cidade... Ler máis

郊遊 (STRAY DOGS), de Tsai Ming-liang

Soñan os humanos con paisaxes pintadas? -Que caste de cadros? – Paisaxes. – Síntoo, non teño paisaxes. Blow Up (Michelangelo Antonioni, 1966) ——————————————————– I’m not in love with the modern world, I’m not in love with the modern world, It was a torch driving the savages back to the trees Wolf Parede, Modern Times —————————————– A... Ler máis

PdV 2013: SOSPEITOSOS HABITUAIS

En menos dunha década, Punto de Vista soubo crear unha liña de programación na que xa se van recoñecendo varios ‘cineastas na casa’: entre os sospeitosos habituais deste ano, algúns competían na sección oficial (Jem Cohen, Kevin J. Everson, Sylvain George, Laila Pakalnina), outros pasaron polas seccións paralelas (Alan Berliner, Thom Andersen, Ben Russell & Ben Rivers) e mesmo houbo un que volveu como xurado (JP Sniadecki). Ademais, o festival coida con... Ler máis

ARQUEOLOXÍA VISUAL DO TERRITORIO

Os efectos da crise actual non se notan somentes nos mercados, senón que tamén se poden rastrexar na superficie do territorio. Nos últimos anos, as cidades do estado español, e sobre todo as súas periferias rururbanas, estanse convertendo nun ermo de ruínas a medio construír, lugares abandonados, paisaxes intermedias ou, no mellor dos casos, paisaxes banais (1). Estes espazos condensan a historia da sociedade que os produciu, unha historia que, neste caso, fala dun estado... Ler máis