DOCLISBOA 2015: ZILNIK E TERRORISMO
Esta crónica continúa dunha anterior, sobre a sección oficial. Zelimir Zilnik A retrospectiva que, como cada ano, o Doclisboa dedica a un cineasta de relevancia internacional recaeu, nesta edición, na figura do serbio Zelimir Zilnik. Neste caso, a inabarcable obra do autor, con máis de medio cento de filmes para cinema e televisión, lévanos a pór en cuestión o espírito “completista” desta caste de retrospectivas que se desenvolven en tan pouco espazo de tempo. Se... Ler máis
INDIELISBOA 2015 (III/III): TODO É POSTA EN ESCENA
Esta crónica vén de aquí (primeira parte) e aquí (segunda parte). ‘Zucht und Ordnung’ (Jan Soldat, 2012). O real, construto ficcional Do lado dos documentais, as cuestións identitarias tamén estiveron presentes, mais se cadra o máis relevante das non ficcións do Indielisboa foron dúas liñas apuntadas, que cada vez cobran máis importancia no cinema do real contemporáneo. Dunha banda, varias propostas parecían preguntarse sobre a construción das ficcións... Ler máis
DOC LISBOA 2013 (1/2): PROGRAMAR É POLÍTICA
Doc Lisboa. Un festival que conta con seis salas nas que se están a pasar filmes de maneira simultanea, e ás que aínda se lle suman actividades paralelas e outro par de espazos con proxeccións máis esporádicas. Un festival no que chegar dunha sala a outra leva unha media de 20 a 45 minutos, aínda utilizando o metro. En resumo, un verdadeiro mastodonte cinematográfico. Loxicamente, imposible ver todo, tópico que se di en case todos os certames, pero aquí non esaxeramos.... Ler máis
MICHEL GAZTAMBIDE: “O XÉNERO É UNHA LUPA PARA LER A LETRA PEQUENA DA VIDA”
O pasado outubro, Michel Gaztambide impartiu con enorme éxito de asistencia unha clase maxistral de guión de cinema negro, organizada pola Asociación Galega de Guionistas (AGAG), na Fundación Novacaixagalicia de Santiago de Compostela. Con máis de vinte anos no oficio, un dos seus primeiros traballos foi con Julio Medem en Vacas, e dende entón participou en multitude de películas, sendo as máis famosas as que asinou xunto a Enrique Urbizu: La caja 507, La vida mancha... Ler máis
CARLOS, de Olivier Assayas
XEOPOLÍTICA DO TERRORISMO E DA IMAXE TRANSNACIONAL · O ‘trans’ está de moda: transnacional, transxenérico, transmodernidade. Algo ‘trans’ é algo que vai ‘alén de’, un termo que inclúe e supera os conceptos sobre os que se apoia. Por iso, o ‘transnacional’ vai alén dunha única nacionalidade, e o ‘transmoderno’ é aquilo que procede da modernidade mais que tamén inclúe a postmodernidade. Vivimos nun tempo ‘trans’. Queremos daquela un cinema... Ler máis
