FIRST LOVE, de Takashi Miike
NIHILISTA E AGUDAMENTE LIXEIRO MIIKE “O ser humano é unha comedia, (…) dáo todo por encaixar, ata o punto que parece ridículo”. Son palabras de Takashi Miike en reflexión sobre a súa obra na campaña de promoción do seu último filme de estrea en España, First Love (初恋, 2019), e, debemos dicir que, por unha vez, último filme en xeral. Non sabemos se é a idade ou a COVID-19, mais o nipón non sacou película en 2020, e tampouco ningunha máis o ano pasado.... Ler máis
LONDON FILM FESTIVAL 2014 (III / III): XAPÓN, MORTE E VIOLENCIA
A nosa crónica do certame londiniense, ofrecida en varias entregas, non podía concluír sen dar conta da presenza xaponesa na súa programación. Malia que as propostas máis novidosas xa se viran no Tokio International Film Festival –primeiro e principal escaparate da produción procedente deste país asiático– o London Film Festival reuniu algúns dos títulos máis emblemáticos de 2014. Iso si, botamos en falta a presenza dalgún filmes do Studio Ghibli, xa fose a... Ler máis
SITGES 2013 (1/4): WE ALL DIE IN THE END
Suponse que a función dun programador é a de xuntar títulos para producir un discurso. Atendendo a este principio básico, pódese afirmar que o equipo de Sitges tivo as cousas moi claras para trazar as liñas definitorias deste 2013. Advertimos polo menos dúas moi claras e cruzadas, e outros tantos apuntamentos que dialogan con temas de pasadas edicións. Polo rico da proposta, dividiremos a nosa cobertura deste ano en catro partes, publicadas ao longo de dúas semanas, para... Ler máis
IFFR 2013 (BONUS): GRANDES MESTRES… FUTUROS BRILLANTES
E chegamos ao final. Róterdam é moito máis que a súa Tiger Competition, é un punto de encontro para gozar do mellor cinema que deixa o ano anterior e pór as bases da programación de festivais que van celebrarse no ano en curso (probablemente máis pequenos) que veñen pescar aquí a finais de xaneiro para configurar parte das súas grellas. Ollo, porque non son os únicos. Tamén se achegan á cidade holandesa un bo puñado de distribuidores de prestixio, o que garante... Ler máis
RÓTERDAM DÍA 3: OS NENOS NON SOMOS PARVOS… OS IAKUZA SI
Trinta minutos, ese é o tempo que me leva percorrer a distancia dende o meu piso ata o Pathé, o multicine onde se proxectan as películas para a prensa e os delegados de industria polas mañás. É unha media hora que atesouro e que me serve de preparación antes dos visionados. Sigo un ritual fixo, coma se fose o supersticioso pateador dun equipo de fútbol americano, e que consiste nun café na estación central e un croissant. Logo un cigarro e estou listo para o que me... Ler máis
