No Time To Die, de Cary Joji Fukunaga
A FIN DUNHA ERA (DE BLOCKBUSTERS) Hai películas que, sen acabar de gustarnos, espertan en nós o desexo irrefreable de escribir sobre elas. Isto mesmo me pasou con No Time To Die (Cary Joji Fukunaga, 2021), despedida de Daniel Craig a James Bond. Poderiamos dicir que se move entre o épico e o íntimo, ou que fai gala dun melodramatismo acusado, ou que está composta por un sen fin de set pieces ben executadas (aínda que quizais esgotadoras por acumulación), que son características... Ler máis
THE LIGHTHOUSE, de Robert Eggers
Ao menos unha vez ao ano, a prensa faise eco dalgunha oferta de traballo que promete estar ao cargo dunha illa, nalgún paraíso da Terra. E, ao menos unha vez ao ano, todos temos esa conversa na que imaxinamos esa paradisíaca vida, lonxe do ruído das cidades e absortos na convivencia coa natureza. Cousas do capitalismo, supoño. The Lighthouse xoga a absolutamente o contrario. Quizais por iso, por non vendernos un paraíso na Terra, a súa estrea retrasouse máis de medio... Ler máis
BRUCE WEBER: A SUBLIMACIÓN DA MASCULINIDADE E ALGO MÁIS
O foco que Play-Doc lle dedica a Bruce Weber permítenos agora repasar a filmografía dun cineasta ocasional que está considerado coma un dos máis grandes fotógrafos de moda dos últimos trinta anos. Se ben tratar das súas instantáneas non resulta aquí o noso principal obxectivo e o volume de obra é inabarcable, as imaxes estáticas e en movemento que o norteamericano produce son indisociables as unhas das outras, polo que un pouco de contexto non sobrará. Weber iniciou... Ler máis
PHANTOM THREAD, de Paul Thomas Anderson
A oitava obra de PTA, Phantom Thread (2018), é unha película estraña e espléndida. Magnificamente confusa, o seu título dio todo. Esta é unha historia tanto de fíos coma de fantasmas. Ao longo de quilómetros de seda e tafetá, revélase a relación neurótica coa creación dun prestixioso deseñador de moda no Londres da posguerra, Reynolds Woodcock (Daniel Day-Lewis), e o seu amor obsesivo coas mulleres importantes da súa vida: a súa defunta nai, a súa irmá,... Ler máis
Trote, de Xacio Baño
Hai case un ano, Ángel Suanzes publicaba en A Cuarta Parede un texto no que daba conta da produción que se achegaba para o 2018 e a súa relación coa lingua. O texto tamén servía para sinalar a grande produción que se achegaba neste ano que agora remata, ano no que o cinema galego (e en galego) seguiu a loitar por un espazo nas salas de cinema. Este é o caso de Trote (Xacio Baño, 2018), un filme do que se vén falando moito desde a súa rodaxe e que xa espertou hype en... Ler máis
STREETWISE: RECOMPOÑENDO IMAXES E XÉNERO
Esta peza foi elaborada durante o obradoiro do Seminario de Crítica Feminista que organizamos en Play-Doc, Festival Internacional de Documentais de Tui 2018 (Le o texto na súa versión orixinal en portugués aquí) Recompoñer imaxes, recompoñendo o xénero. No fondo, esta é a proposta, a partir de Streetwise, de Martin Bell, e da teoría da performatividade de Judith Butler. E de que forma nos axuda a montaxe, o colado, a re-ver os xestos máis cotiás? Comparándoos, sobrepoñéndoos,... Ler máis
FORCE MAJEURE, de Ruben Östlund
-It just sounds very strange, when we say it in English, an ‘avalanche’ [“Soa raro cando o dicimos en inglés, unha avalancha”] ¡Papá, papá! Ebba (Lisa Loven Kongsli) e Tomas (Johannes Bah Kuhnke) son un matrimonio sueco de vacacións que quedaron para cear cunha compatriota e co seu novo amigo norteamericano. Co anterior diálogo, Ebba interrompe o relato parcial que seu home está a facer do que lles ocorreu esa mesma mañá. O acontecemento foi brutal: mentres... Ler máis
