Boyhood (Richard Linklater, EUA, 2014) – 66 puntos / 9 votos
The Grand Budapest Hotel (Wes Anderson, EUA / Reino Unido / Alemaña, 2014) – 42/7
Cavalo Dinheiro (Pedro Costa, Portugal, 2014) – 37/6
Adieu au language (Jean-Luc Godard, Suíza, 2014) – 32/7
The Wolf of Wall Street (Martin Scorsese, EUA, 2013) – 30/5
Jauja (Lisandro Alonso, Arxentina / Dinamarca / Francia / México / EUA / Alemaña / Brasil / Holanda, 2014) – 29/5
Her (Spike... Ler máis
Filed under NÚMERO 24, PANORÁMICA · Etiquetado como 2014, Adieu au langage, alexander payne, boyhood, cavalo dinheiro, Her, Ida, Jauja, jean-luc godard, Jim Jarmusch, lisandro alonso, martin scorsese, mejor 2014, mellor 2014, Nebraska, only lovers left alive, Pawel Pawlikowski, pedro costa, Richard Linklater, Spike Jonze, The Grand Budapest Hotel, the wolf of wall street, top 2014, top10, Wes Anderson
1. Boyhood (Richard Linklater, EUA, 2014) – 44 puntos / 7 votos
2. La vie d’Adèle (Abdellatif Kechiche, Francia, 2013) – 37/9
3. The Act of Killing (Joshua Oppenheimer, Dinamarca / Noruega / Reino Unido, 2012) – 37/7
4. Amour (Michael Haneke, Austria / Francia / Alemaña, 2012) – 35/6
5. A torinói ló (Béla Tarr & Ágnes Hranitzky, Hungría / Francia / Alemania / Suiza / EUA, 2011) – 33/5
6. La grande bellezza (Paolo Sorrentino, Italia /... Ler máis
Filed under NÚMERO 24, PANORÁMICA · Etiquetado como 2010-2014, A torinói ló, Amour, boyhood, copie conforme, La grande bellezza, La Vie d'Adele, leviathan, Lista, Listaxe, lustro, mejor, melancholia, melllor, spring breakers, The Act of Killing, the tree of life, top, uncle boonmee
Vaites, manda truco: preguntamos aos nosos colaboradores cal é o mellor filme do lustro e van e elixen Boyhood (Richard Linklater, 2014), un título deste ano, antes mesmo de que publiquemos a escolma do mellor do ano. Porén, Boyhood é un filme tanto de 2014 como de 2010, ou mesmo de 2005, posto que Richard Linklater botou doce anos filmando a vida de Mason / Ellar Coltrane. Dende esta perspectiva, Boyhood ben pode ser o mellor filme do lustro, do século, do milenio!
Hipérboles... Ler máis
Filed under NÚMERO 24, PANORÁMICA · Etiquetado como 2010-2014, Actualidad, Actualidade, boyhood, cannes, Canon, Consumo, Escolma, espacio, espazo, Festival de Cannes, FICCIÓN DOCUMENTAL, Formatos, Geopolítica, Hibridación, hong sang-soo, Intermedialidad, Intermedialidade, james benning, Jean-Pierre & Luc Dardenne, kelly reichardt, lars von trier, Lista, Listaxe, Lluis Miñarro, Lo Mejor del Lustro, manoel de oliveira, Miguel Gomes, museo, nicolas winding refn, O Mellor do Lustro, palma de oro, Palma de Ouro, Pasado, pintura, Producción, produción, Relato, Richard Linklater, sexo, televisión, tempo, Temporalidad, temporalidade, Tendencias, tiempo, Tsai Ming-liang, verena paravel, Votación, Xeopolítica
O relato vai, volve, muta, non hai xeito de tiralo da cabeza: temos a estrutura narrativa marcada a lume no pensamento, na nosa propia linguaxe. Cada vez que tentamos artellar dúas frases, dúas ideas ou mesmo dúas imaxes creamos ligazóns que, sumadas, van cara algures. Pasada a fase heroica modernista, na que os artistas exploraron os límites do discurso e da linguaxe (pensai en Beckett, pensai na dificultade de entender as súas obras e na fascinación que producen), a... Ler máis
Filed under NÚMERO 24, PANORÁMICA · Etiquetado como 2010-2014, A torinói ló, Abdellatif Kechiche, andrea arnold, Béla Tarr, bertrand bonello, bildungsroman, Bir zamanlar Anadolu’da, boyhood, Causalidad, causalidade, Cine del Vacío, Cine Etnográfico, Cine Posnarrativo, Cinema do Baleiro, Cinema Etnográfico, Cinema Posnarrativo, coherencia, Convenciones, Convencións, cotián, cotidiano, dilatación, disponibilidad, disponibilidade, emily brontë, Emoción, emociones, emocións, Enigmas, espectáculo da vida, espectáculo de la vida, excepcionalidad, excepcionalidade, filmes de episodios, flash-forward, fracaso, Frances Ha, harmony korine, Heathcliff, hiperreal, Hiperrealismo, inmadurez, Inside Llewyn Davis, intensidad, intensidade, irreversibilidad, irreversibilidade, Jan Ole Gerster, Joel & Ethan Coen, l'apollonide, L’Apollonide (Souvenirs de la maison close), La Vie d'Adele, leviathan, Lo Mejor del Lustro, lucien castaing-taylor, Misterios, momentos fugaces, momentos fuxidíos, Mommy, montaje caleidoscópico, montaxe calidoscópica, Noah Baumbach, Nuri Bilge Ceylan, O Mellor do Lustro, Oh Boy, películas de episodios, real, Relato, Relato de Aprendizaje, Relato de Aprendizaxe, relato sensorial, Relatos Frustrados, Retorno al Relato, Retorno ao Relato, Richard Linklater, Sensorial, Simulacro, simultaneidad, simultanidade, spring breakers, tempo mental, Temporalidad, temporalidade, temporalidades, Terence Malick, the tree of life, tiempo mental, verena paravel, vida, wuthering heights, xavier dolan
Entre o comercial e o autoral, o cineasta norteamericano Richard Linklater leva case tres décadas compartindo co espectador o seu concepto sobre a sétima arte. Se internacionalmente o seu recoñecemento chegaría en 1991 con Slacker (1991) –unha película experimental na que retrataba 24 horas na vida de varios personaxes da paisaxe urbanística de Austin–, para quen estas liñas escribe o seu primeiro encontro co director produciuse catro años máis tarde con Before Sunrise... Ler máis
Filed under NÚMERO 22, PANTALLAS · Etiquetado como adolescencia, adulto, boyhood, crecer, documental, Ethan Hawke, familia, ficción, interpersoal, Lee Daniel, lorelei linklater, medrar, neno, niño, patricia arquette, posta en escena, Proceso, procesual, puesta en escena, relación, Richard Linklater, rodaje, rodaxe, Shane F. Kelly, tempo, tiempo
