Sabemos o que non queremos: nin demagoxia, nin desposesión. Non queremos un capital que esvaeza de súpeto deixando un ronsel de traballadores desempregados e fábricas abandonadas, nin que nolo conten unha e outra vez do mesmo xeito, coa mesma mecánica oxidada. Os camaradas da produtora Terratreme son os primeiros que non queren filmes resesos. Teñen unha historia: unha fábrica autoxestionada que sobreviviu á fuga dos seus patróns, nos tempos da Revolución dos Cravos.... Ler máis
Filed under NÚMERO 37, PANTALLAS · Etiquetado como a fabrica de nada, A Póvoa de Santa Iria, Anselm Jappe, Autocrítica, Autoparodia, cannes, Cannes 2017, capitalismo, cine militante, cine portugues, Cine Social, cinema militante, cinema portugués, Cinema Social, Daniele Incalcaterra, De Nietsfabriek, Deslocalización, FICCIÓN DOCUMENTAL, João Matos, Jorge Silva Melo, Judith Herzberg, Leonor Noivo, Lo Mejor de 2017, Lo Mejor del Año, Loita Obreira, Lucha Obrera, Luísa Homem, neoliberalismo, o mellor de 2017, O Mellor do Ano, pedro pinho, Resistencia, Susana Nobre, Terratreme Filmes, Tiago Hespanha
Nunca chegamos a ningures ceibes de prexuízos: temos a mente colonizada por discursos alleos, impostos, que damos por supostos. Non sabemos ren, mais temos opinións para todo. De onde xurdiron? Cómpre desconfiar desas ideas: conta máis inmediatas, máis sospeitosas. Mellor a dúbida que a certeza, a curiosidade que a seguridade, como ben sabe a equipa de programación do Doc Lisboa, encabezada polos seus directores Cintia Gil e Davide Oberto. Por iso, a competición internacional... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 37 · Etiquetado como Also Known as Jihadi, archivo, arquivo, Autorretrato Filmado, Axel Salvatori-Sinz, brasil, Calais, Camila Rodríguez Triana, Chjami è rispondi, Cinema de Non-Ficción, cinema documental, cintia gil, Conflictos Raciais, Conflictos Raciales, cuestion indigena, cuestion indixena, Davide Oberto, Descolonización, Dispositivo, doc lisboa, Doc Lisboa 2017, documental, Documental Observacional, Documental Performativo, documentario, Ebrû Avci, El pez, elisabeth perceval, Emancipacion, End of Life, Eric Baudelaire, Ernesto de Carvalho, Fairuz & El Moïz Ghammam, familia, festival, FICCIÓN DOCUMENTAL, Filipa César, Flora Gomes, found footage, Fronteira, frontera, guaraní-kaiowá, Guiné-Bissáu, Horta, Ileana Dell’unti, Inmigrantes, Interior, Jivko Darakchiev, John Bruce, Juliette Achard, Jungla de Calais, L’heroïque lande – la frontier brûle, lee anne schmitt, Limousin, Lucia Martínez, Manel Raga Raga, Manel viu a Sarajevo, Martin Verdet, Martírio, Masao Adachi, Mato Grosso do Sul, Metraje encontrado, metraxe atopada, migracion, Milla, Mirador, Naeem Mohaiemen, nicolas klotz, non ficción, Oumon, PAIGC, paisaje, Paisajismo, paisaxe, paisaxismo, Partido Africano da Independência da Guiné e Cabo Verde, Pawel Wojtasik, People Pebble, Perrine Gamot, Pilar Palomero, Pornomiseria, Poscolonial, Preferiría no hacerlo, Purge This Land, Refugiados, refuxiados, Relaciones Familiares, Relacións Familiares, Remontaje, Remontaxe, Retrato Familiar, Sana Na N'Hada, Saule Marceau, Spell Reel, Tatiana Almeida, Temporalidad, temporalidade, Teoría da Paisaxe, Teoría del Paisaje, Trabajo Creativo, Traballo Creativo, Tripoli Cancelled, Valerie Massadian, Vincent Carelli, Why Is Difficult to Make a Film in Kurdistan, Xungla de Calais
Os tempos da hibridación entre o documental e a ficción, así como o debate sobre os límites destes rexistros, fican definitivamente atrás. A deriva que tomou o cinema nos últimos anos convida a superar esta dicotomía e a abandonar as categorías ríxidas coas que antes se definían estilos e tendencias. Todo resulta agora máis complexo e, á vez, de súpeto, máis doado de encarar, como suxiren as dúas longametraxes vencedoras da competición internacional do último... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 35 · Etiquetado como Adaptación, Affonso Uchoa, Arábia, Boli Bana, Cetrería, Ciao Ciao, Cine de la Marginalidad, Cine Doméstico, Cine Familiar, Cine Negro, Cine Sensorial, Cinema da Marxinalidade, Cinema Doméstico, Cinema Familiar, Cinema Negro, Cinema Sensorial, Clase Obreira, Clase Obrera, Deserto, Desierto, Desierto de Sonora, Dion McGregor, documental, documental etnográfico, documentario, Eduardo Roy Jr., el mar la mar, familia, festival, Festival Indie Lisboa, ficción, FICCIÓN DOCUMENTAL, Film-Noir, género, Guadalupe Gaona, Huanuni, Indie Lisboa, Indie Lisboa 2017, j.p. sniadecki, João Dumans, Joshua Bonnetta, kiro russo, La idea de un lago, lucien castaing-taylor, memoria, Mercedes Mumenthaler, Mina, Minas Gerais, Mineiros, Mineros, No-Ficción, non ficción, Obreiros, Obreros, Pamilya Ordinaryo, Pobo Fula, Pozo del aire, Pueblo Fula, SEL, Sensory Ethnography Lab, Simon Coulibaly Gillard, somniloquies, Song Chuan, The Challenge, Trabajadores, Traballadores, verena paravel, viejo calavera, xénero, Yuri Ancarani
Público e crítica tiñan moitos motivos para estar á vontade no último Curtas Vila do Conde: o reencontro cos amigos, o gol do Éder, o sol do verán ou as copas na noite. Neste sentido, a experiencia do festival estivo á altura das expectativas, mais o nivel dalgunha sección, nomeadamente da competición nacional, ficou un bocado por debaixo doutros anos. O problema, como xa argumentaron os meus colegas Luís Mendoça e Jorge Mourinha nas súas respectivas crónicas para... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 31 · Etiquetado como A Brief History of Princess X, A Casa ou Máquina de Habitar, A Gloria de Fazer Cinema em Portugal, À Noite Fazem-se Amigos, Alain Giraudi, Ana Maria Gomes, Anabela Moreira, André Santos, animación, António Lindo António, Austericidio, Austeritarismo, boda, Caligrafía, Carlos Amaral, Catarina Romano, Cidade Pequena, cine portugues, Cine Transnacional, cinema portugués, Cinema Transnacional, Constantin Brancusi, Costa da Morte, Crisis Económica, curtas vila do conde, Curtas Vila do Conde 2016, Diáspora, Diáspora Portuguesa, Diogo Costa Amarante, Distopía, Eduardo Brito, Endogamia, Epígonos, Etnoficción, Etnografía, Faits et Dits de Nasreddin, Feitos e Ditos de Nasreddin II, festival, Festival de Cine, Festival de Cinema, FICCIÓN DOCUMENTAL, Fiesta Forever, Fórmulas, found footage, gabriel abrantes, Genealogía, Gonçalo Almeida, Herederos, identidad, Identidade, industria, industria cinematográfica, João Canijo, João César Monteiro, João Nicolau, João Pedro Rodrigues, João Salaviza, Jorge Jácome, L'inconnu du lac, Leonor Noivo, Linaje, Liñaxe, London Film School, Lúcia Prancha, Lugares Comunes, manoel de oliveira, Manuel Mozos, Marco Leão, metáfora, Metraje de Archivo, Metraje encontrado, Miguel Gomes, Modelos, Nasreddin, O Dia do Meu Casamento, o som e a furia, Pedro, Penúmbria, Pierre-Marie Goulet, Por Diabos, Princess X, puesta en escena, Referentes, Rei Sevastião, Rita Barbosa, Ruinas, Sebastianismo, Sebastião O Fantasma, Setembro, Severed Garden, Teresa Villaverde, thriller, tiago rosa-rosso, Trás-os-Montes, Voda, Xenealoxía, Zootrópio
O que me interesa non é a perfección, senón máis ben a idea de estar á fronte,
alí onde todo é incerto, onde se move o mundo
Claire Simon
A última edición de Play-Doc homenaxeou á cineasta francesa Claire Simon (Londres, 1955) cunha retrospectiva que logo recuperou o CGAI coruñés. A súa presenza en Tui serviu para compartir impresións e dúbidas co público arredor dunha traxectoria de corazón combativo e talante observador. Calquera combinación das súas obras... Ler máis
Filed under NÚMERO 26, OBRADOIRO · Etiquetado como Ça brûle, cine directo, Cine Social, cinema documental, cinema francés, Cinema Social, Claire Simon, Coûte que coûte, documental, Documental Observacional, Documental Participativo, documentario, FICCIÓN DOCUMENTAL, Gare du nord, Geographie humaine, Globalización, Intimidad, Les bureaux de Dieu, Mimi, Mon cher Simon, play-doc, Play-Doc 2015, política, Récréations
Vaites, manda truco: preguntamos aos nosos colaboradores cal é o mellor filme do lustro e van e elixen Boyhood (Richard Linklater, 2014), un título deste ano, antes mesmo de que publiquemos a escolma do mellor do ano. Porén, Boyhood é un filme tanto de 2014 como de 2010, ou mesmo de 2005, posto que Richard Linklater botou doce anos filmando a vida de Mason / Ellar Coltrane. Dende esta perspectiva, Boyhood ben pode ser o mellor filme do lustro, do século, do milenio!
Hipérboles... Ler máis
Filed under NÚMERO 24, PANORÁMICA · Etiquetado como 2010-2014, Actualidad, Actualidade, boyhood, cannes, Canon, Consumo, Escolma, espacio, espazo, Festival de Cannes, FICCIÓN DOCUMENTAL, Formatos, Geopolítica, Hibridación, hong sang-soo, Intermedialidad, Intermedialidade, james benning, Jean-Pierre & Luc Dardenne, kelly reichardt, lars von trier, Lista, Listaxe, Lluis Miñarro, Lo Mejor del Lustro, manoel de oliveira, Miguel Gomes, museo, nicolas winding refn, O Mellor do Lustro, palma de oro, Palma de Ouro, Pasado, pintura, Producción, produción, Relato, Richard Linklater, sexo, televisión, tempo, Temporalidad, temporalidade, Tendencias, tiempo, Tsai Ming-liang, verena paravel, Votación, Xeopolítica
Hai unhas semanas tiven o privilexio de asistir ao seminario ‘A Crítica Intermedia’ dentro das actividades do Festival Play-Doc de Tui. No marco deste curso, déronnos a posibilidade de escribir unha crítica ou unha crónica entroutras opcións para publicar n’A Cuarta Parede. Por que explico todo isto? Pois porque quería ofrecer a miña visión do festival, mais non sabía moi ben que elixir, xa que foron moitos os traballos audiovisuais que me gustaron.... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 21, OBRADOIRO · Etiquetado como a cuarta parede, Basilio Martín Patino, Casas Viejas, El Palacio, f for fake, FICCIÓN DOCUMENTAL, José Manuel López, juntos, La sortie des usines Lumière, los mejores temas, Nanook of the North, nicolás pereda, Palindromes, play-doc, ricardo bar, Ricky Gervais, Roberto Minervini, Stephen Merchant, Stop the Pounding Heart, The Office, todd solondz, verano de goliat, Vérités et mensonges
A traxedia dos corazóns desbocados
Stop the Pounding Heart (2013) é unha cámara orbitando arredor dunha galaxia afastada, unha ollada a un mundo alleo que vén a explicar os mecanismos universais polos que se rexe o noso propio. Roberto Minervini é quen peta na porta deste recuncho da Texas profunda e semella que a súa presenza non incomoda aos seus anfitrións. Desta forma elabora unha narración híbrida que tanto poderiamos dicir que ofrece unha ficción con recursos... Ler máis
Filed under NÚMERO 21, OBRADOIRO · Etiquetado como cinema documental, Colby Trichell, Diego Romero, documental, documentario, festival de cine europeo de sevilla, FICCIÓN DOCUMENTAL, Fundamentalismo Religioso, Fundamentalismo Relixioso, LeeAnne Carlson, Machismo, play-doc, Play-Doc 2014, Relación Materno-Filial, Roberto Minervini, Sara Carlson, seff, SEFF 2014, Stop the Pounding Heart, Texas, Texas Way of Life
Da experiencia do amor: un filme-proceso
No 2012, o festival de cinema Curtas Vila do Conde organizou o Campus/Estaleiro, un programa intensivo con estudantes de cinema da rexión do Porto que, como corolario, produciu diversas curtametraxes, poñendo en contacto a eses estudantes con realizadores profesionais. Nese contexto, xurdiu unha proposta directa para o cineasta João Canijo: abordar o microcosmos social das Caxinas, un barrio pesqueiro histórico da zona norte de Vila... Ler máis
Filed under NÚMERO 15, PANTALLAS · Etiquetado como Anabela Moreira, Aproximación por Contaxio, Caxinas, cinema portugués, curtas vila do conde, Documento Sociolóxico, É o Amor, experiencia, FICCIÓN DOCUMENTAL, João Canijo, memoria, Peixeiras, Proceso, representación, Sónia Nunes, Subxetividade, Suxeitos Filmados, Vila do Conde
A FORMA DEVORADA POLA FÓRMULA
Os presos da cadea de Rebibbia son tan bos actores que ben merecen este filme. Un deles, Salvatore Striano, o intérprete de Bruto nesta versión carcelaria de Xulio César, láiase nunha escena dos seus atrancos cun parlamento: “se presento mal esta liña, terei problemas”, reflexiona. “Entendo o que Shakespeare trata de dicir, mais como llo podo transmitir ao público?”. A súa preocupación revela unha das claves de Cesare deve morire,... Ler máis
Filed under NÚMERO 13, PANTALLAS · Etiquetado como CESARE DEVE MORIRE, CINEMA ITALIANO, FABIO CAVALLI, FICCIÓN DOCUMENTAL, JOSEPH L. MANKIEWICZ, JULIUS CAESAR, MATTEO GARRONE, PAOLO & VITTORIO TAVIANI, REALITY, REBIBBIA, SALVATORE STRIANO, TARDOMODERNIDADE, william shakespeare