Ángel Filgueira: “Un dos retos do filme foi intentar fuxir dunha imaxe máis pornográfica e así naturalizar un contido que tira moito cara ao sexual”
Ángel Filgueira pechou a oitava edición de Novos Cinemas coa estrea en Galicia da súa primeira longametraxe de ficción, Canto toco un animal, protagonizada por Lidia Veiga, Ánxela Ríos e Xulio Besteiro, e producida por Sétima, a produtora galega fundada por Anxos Fazáns e Silvia Fuentes. Explorando o traballo previo de Filgueira, incluída unha curtametraxe titulada As ondas, que serviu como experiencia previa e toma de contacto do equipo para a creación deste filme,... Ler máis
MID90S, de Jonah Hill
Hai unha clase de filmes, os chamados coming of age, nos que acudimos como espectadores a un proceso de madurez, crecemento ou aprendizaxe dun protagonista que vive unha época de cambios. No caso de Mid90s (Jonah Hill, 2018), ese protagonista é Stevie, un rapaz de trece anos que vive nun barrio obreiro de Los Angeles a mediados dos anos 90. Stevie ten que lidiar no seu día a día cunha nai ausente e un irmán violento que abusa del. Interésase polo mundo do skate e atopa... Ler máis
FESTIVAL INTERNACIONAL DE CINE DE XIXÓN 2018: SECCIÓN OFICIAL
Acaba de finalizar a segunda edición do Festival Internacional de Cinema de Xixón con Alejandro Díaz Castaño e Tito Rodríguez á súa fronte, e queda patente o traballo pola consolidación deste novo proxecto que propón configurar un escenario que aúne cinema de autor e cinema de vangarda, con propostas máis populares (non por iso de menor calidade), de maneira que o festival ofreza opcións a diferentes públicos e sensibilidades. Dentro da idea desta heteroxénea mirada... Ler máis
STREETWISE: RECOMPOÑENDO IMAXES E XÉNERO
Esta peza foi elaborada durante o obradoiro do Seminario de Crítica Feminista que organizamos en Play-Doc, Festival Internacional de Documentais de Tui 2018 (Le o texto na súa versión orixinal en portugués aquí) Recompoñer imaxes, recompoñendo o xénero. No fondo, esta é a proposta, a partir de Streetwise, de Martin Bell, e da teoría da performatividade de Judith Butler. E de que forma nos axuda a montaxe, o colado, a re-ver os xestos máis cotiás? Comparándoos, sobrepoñéndoos,... Ler máis
THELMA, de Joachim Trier
Despois da súa inmersión en Estados Unidos tras rodar en inglés e con actores xa afianzados en Louder than bombs (2015), Joachim Trier regresa á súa Noruega de orixe con Thelma. Seleccionada para representar ao país escandinavo nos Oscars, foi pasando varios festivais como o Mar de Plata ou Sitges, nos que recibiu boas críticas. Interpretada por moitos como unha reinvención de Carrie (Brian de Palma, 1976), Thelma ofrécenos unha mestura de xéneros, con forte contido... Ler máis
120 BATTEMENTS PAR MINUTE, de Robin Campillo
París, principios dos noventa. Un grupo de activistas de Act-Up, asociación internacional que loita pola visibilización do VIH e a súa erradicación, reúnese nas aulas dunha facultade e, entre acalorados debates e saídas nocturnas, sucédense as accións reivindicativas, radicais e transgresoras, poñendo contra as cordas ás autoridades e ás grandes farmacéuticas para empurralas a atopar unha solución asequible e universal á súa enfermidade. Francia levaba xa unha... Ler máis
MARÍLIA ROCHA: “NOS MEUS FILMES HAI UNHA VONTADE CLARA DE ESTAR COAS PERSONAXES E FILMALAS”
A programación desta 22ª edición do Festival de Cinema de Ourense traía tres focos centrados en tres figuras do sur de América: Jeannete Muñoz, Mariano Llinás e Marília Rocha. Desde que comezou a nosa cobertura do festival, ollamos con interese cara a figura de Marília Rocha, directora cunha carreira curta pero intensa na que explorou a etnografía brasileira en Aboio (2005), o colonialismo portugués en Acácio (2008), a adolescencia e o corpo feminino en A falta que... Ler máis
PETER GREENAWAY: HEDONISMO E SIMETRÍA
Revisamos o cinema de Peter Greenaway cun videoensaio que repasa os seus fetiches e os seus temas recurrentes. Os seus filmes, mestura de intriga e universos estraños, adoitan disporse de forma milimétrica, simétrica, coma se estivesemos ante un xogo de espellos. Nesta presentación case cartesiana, as personaxes festexan o hedonismo entre comida e corpos espidos, nunha voráxine de tentacións que non sempre acaba ben. Read More
CANNES DÍA 11: A VOLTA DO VERHOEVEN MÁIS PERVERSO
Hai quen di que O libro negro (2006) supuxo o aburguesamento de Paul Verhoeven logo de 30 anos en Holanda e Hollywood facendo filmes claramente controvertidos e desprexuízados, por momentos considerados mesmo fascistas, coma o caso de Starship Troopers (1997), ou frívolos, como a agora película de culto Showgirls (1995). A filmografía deste director sempre tivo a mesma preocupación, estudar a condición humana no que se refire aos nosos instintos máis básicos, como a posesión... Ler máis
CANNES DÍA 4: PARK CHAN-WOOK E MAREN ADE DIVIDEN
Cuarta xornada en Cannes e os ánimos non podían estar tan divididos. As dúas últimas películas da sección oficial, The Handmaiden (Park Chan-wook, 2016) e Toni Erdmann (Maren Ade, 2016) están a fomentar nos pasillos do Palais un intenso debate. Para nós, a única que lles fai sombra é a de Cristi Puiu, e aventurámonos a afirmar que estas tres van levar algo, se non é a Palma. Aínda queda moito festival, pero logo dunha primeira morna xornada, o nivel está tan elevado... Ler máis
