Festival de Sevilla significa Las Nuevas Olas. Esta sección é o tradicional lugar de refuxio para aquelas películas arriscadas e innovadoras, as que se atreven a cruzar os límites do cinema para trazar camiños aínda non descubertos ou dinamitar polos aires o que xa existe. Ser público desta sección supón abrir os ollos e deixarnos levar polos filmes, xulgándoos só cando varios días permitan que o noso xuízo repouse e analice o visto. Os primeiros impulsos poden levar... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 39 · Etiquetado como alberto gracia, anestesia, asturias, Camille Vidal-Naquet, caos, Comunismo, Corneliu Porumboiu, cultura, destrucción, droga, Festival de Sevilla, futbol, gai, herdanza, Homosexualidade, imaxe, in memoriam, infinite football, ionquis, la estrella errante, las nuevas olas, manuel merino, Mina, Nazismo, Pasado, pobreza, portugal, prostitución, raiva, realizacion, retrato, revolución, sauvage, seff, seff 2018, sergei loznitsa, sergio trefaut, ultradereita, victory day, violencia, voluntariado, western
A sensación ao chegar a un gran festival é a de querer velo todo. Unha ollada ao horario amosa a grandísima variedade de opcións e filmes programados que, mentres non se resolva a posibilidade da ubicuidade, se solapan e contraprograman. Comeza aí o tetris de filmes tradicional, a selección de que ver e cando, que remata por derivar nunha experiencia única e persoal a cada un dos asistentes. Isto é o que pasa no Festival de Sevilla, unha cita que reúne nas súas máis... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 39 · Etiquetado como 120 battement par minute, ACT UP, Alexei German Jr., amor, Apocalipse, Babis Makridis, Canino, christophe honore, ciencia ficción, comedia negra, culturismo, Documental Observacional, Dovlatov, elsa amiel, embargo, escuridade, estetica, familia, feminidade, Festival de Sevilla, imaxe, israel, La ciudad oculta, literatura, M, Machismo, madrid, me too, morte, Oliver Assayas, parís, pearl, Pity, plaire aimer at courir vite, risa, robin campillo, rusia, sergei loznitsa, sida, sísifo, sociedade, The house that Jack builtm Mia Hansen-Løve, unión soviética, Víctor Moreno, violacion, yolande zauberman, yorgos lanthimos
“I wonder how many people I’ve looked at all my life and never seen.”
― John Steinbeck, The Winter of Our Discontent
Seguindo o ronsel de grandes nomes do cinema mundial como Teddy Williams, Sergei Loznitsa ou Jørgen Leth, a 15º edición do Festival Internacional Curtocircuíto, que se celebra en Santiago de Compostela do 29 de setembro ao 7 de outubro, adica unha das súas retrospectivas ao realizador italiano Roberto Minervini (Fermo, 1970). Coñecido principalmente... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 39 · Etiquetado como A Ciambra, Akerman, america profunda, armas, cannes, comunidad, crónica social, crudeza, curtocircuíto, didactismo, Diego Romero Suárez-Llanos, división racial, documental, donald trump, drogas, empatía, estados unidos, estudio antropológico, ficción, film iniciático, fronteras líquidas, Hibridación, hiperrealista, humanista, integrismo religioso, Jeanne Dielman, Jonas Carpignano, jorgen leth, León de Oro, lindes, Lousiana, Low Tide, Mardi Gras, margenes, marginales, Mediterranea, naturalismo, nueva orleans, observación, Orizzonti, pobreza, político, Pornomiseria, racismo, retrospectiva, Road Movie, Roberto Minervini, sección oficial, sergei loznitsa, Stop the Pounding Heart, Sur, teddy williams, Texas, The Other Side, The Passage, Trilogía de Texas, un certain regard, venecia, veteranos, violencia, What You Gonna Do When the World's on Fire?, white trash
Pode que fose o efecto Trump, que nos caeu no medio do festival, condicionando a lectura dos filmes. Pode que fose iso, ou simplemente que os cineastas do presente opinan que o temos moi chungo. O caso é que a selección de Las Nuevas Olas do Festival de Cinema Europeo de Sevilla en 2016 deixounos moi mal corpo. Non porque as propostas elixidas pola equipa de José Luis Cienfuegos non fosen estimulantes –aí non perderon un ápice da súa procura de novos camiños para o cinema–... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 32 · Etiquetado como album, archivo, Ariane Labed, arquivo, Austerlitz, bogdan mirica, Cine Doméstico, Cinema Doméstico, Claudio Giovannesi, correspondencias, Damien Manivel, Daphne Scoccia, David Macián, Delphine & Muriel Coulin, Distopía, dogs, Eldorado XXI, Enrique Baró, Eugène Green, Exile, faire la parole, feminismo, festival, festival de cine europeo de sevilla, Festival de Cine Europeo de Sevilla 2016, Fiore, Homo Sapiens, Isaac Rosa, Já Olga Hepnarová, justine triet, Kirill Serebrennikov, Kurdwin Ayub, La mano invisible, La película de nuestra vida, las nuevas olas, Las Nuevas Olas. No Ficción, Le parc, mehmet can mertoglu, nikolaus geyrhalter, No-Ficción, non ficción, Paradise! Paradise!, Petr Kazda, Ramón Lluís Bande, Rita Azevedo Gomes, rithy panh, Ruth Beckermann, salome lamas, seff, SEFF 2016, sergei loznitsa, sistema, Soko, The Dreamed Ones, The Student, Tomas Weinreb, Verdugos, Víctimas, victoria, Vida Vaquera, Voir du pays
O festival de Sevilla caracterizouse nos últimos anos pola súa aposta por un cinema experimental de difícil acceso e necesaria reivindicación. Gunvor Nelson, Heinz Emigholz ou Peter Tscherkassky foron froito de varios dos ciclos das tres últimas edicións, así coma o pasado ano se dedicaba unha sesión ao cinema de vangarda austriaco. Non obstante, os programadores non tiveran a valentía ata o momento de incluír en seccións competitivas este tipo de pezas, privándonos... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 27, ZOOM IN · Etiquetado como adolescencia, amor, armel hostiou, Ben Rivers, berserker, cañi, documental, ficción, ingrid garcia johnson, jean-marie straub, João Nicolau, john from, julian genisson, kommunisten, la france est notre patrie, materialismo, mauro herce, mimosas, nikolaus geyrhalter, nouvelle vague, nuevas olas, oliver laxe, ópera prima, over the years, pablo hernando, raymond chandler, revelacion, Rithy Pahn, robin cook, rodaje, seff, seff 2015, sergei loznitsa, the event, The Sky Trembles and the Earth is Afraid and the Two Eyes are not Brothers, thomas heise, une histoire americaine, vanguardia, vincent macaigne
Non son tempos para a contención. Podería ser outro titular. Hai dez, quince ou vinte anos, películas como Los lunes al sol (Fernando León de Aranoa, 2002) ou Sweet Sixteen (Ken Loach, 2002) parecían vehicular o sentimento combativo dunha época na que a clase obreira semellaba ser a outra. Concepto pasado de moda, dicían moitos, o certo é que a imperante clase media miraba para os parados e as familias disfuncionais case coma un obxecto de estudo antropolóxico. O cinema... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 27, ZOOM IN · Etiquetado como a million miles away, adolescente, Alexander Carver, animación, Bär, becoming anita eckberg, Biografía, colonialismo, competición, corpo, Cortometraje, cuerpo, curtametraxe, curtas vila do conde, daniel schmidt, David Sandberg, documental, espiritualidad, espiritualidade, estado, ficción, Francisco Javiér de Balmis, género, gospel, hollywood, internacional, jean-gabriel periot, jennifer reeder, kitsch, Kung Fury, La isla está encantada con ustedes, mark rappaport, Matthew Rankin, música negra, Mynarski chute mortelle, oficial, Pascal Flörks, posesión, rap, sergei loznitsa, sexo, Swimming in Your Skin Again, Terence Nance, The Old Jewish Cemetery, trash, xénero
É posible que esteamos a vivir un cambio de paradigma político a nivel internacional, e non sabemos que resultados terá. Moitos cineastas parecen intuílo e, dende o rexistro urxente, están a documentar estes cambios dificilmente definibles. O ano 2014 está a ser especialmente rico neste eido, e o Doc Lisboa soubo verdadeiramente identificar este pulso. É unha tendencia que mira tamén ao pasado, pois a historia pode ensinarnos moito das turbulencias da actualidade política.... Ler máis
Filed under CIRCUÍTO, NÚMERO 23, ZOOM IN · Etiquetado como adolescencia, artista, atmosfera, autor, balcanes, balcans, barbarie, carta, china, cine, cine directo, cinema, conflicto, conflito, contemplación, contestacion, cronista, cultura, cura, dictadura, doc lisboa, documental, documentario, europa, father and sons, ferdinand marcos, filmacion, from what is before, Fronteira, frontera, fu yu zi, german concentration camps factual survey, gran premio, guerra, Historia, huellas, ica, internet, j.p. sniadecki, joao rui guerra da mata, johan van der keuken, kiev, lav diaz, lei do audiovisual, maidan, Manuel Mozos, Miguel Gomes, militante, militar, mobil, montaje, montaxe, movil, nacionalism, neorrealismo, operador, palestina, pegadas, política, protesta, registro, religión, Relixión, retrato, revolución, rexistro, rural, sacro, sao jorge, seca, século xx, separatismo, sergei loznitsa, siglo xx, sociedad, sociedade, the iron ministry, traces, tren, tv, ucrania, vietnam, wang bing
A teoría di que tódolos filmes falan, dun xeito ou doutro, do tempo no que foron filmados, mesmo se a súa trama acontece en calqueroutro período histórico. Esta consigna atravesa boa parte da colleita cinematográfica de 2013, o sexto ano de crise e depresión, un ano no que o cinema segue sen abordar de fronte este proceso malia ser moito máis consciente das pantasmas do pasado.
O pasado como territorio histórico
Os únicos dous filmes da nosa listaxe que semellan ter... Ler máis
Filed under NÚMERO 19, PANORÁMICA · Etiquetado como 12 years a slave, 2013, Ajuste de Cuentas, asghar farhadi, Axuste de Contas, Barbara, Before Midnight, Bir zamanlar Anadolu’da, blue jasmine, Christian Petzold, claire denis, Claude Lanzmann, Costa da Morte, django unchained, Dora la Exploradora, edgar wright, el futuro, Elías León Siminiani, Historia, in the fog, jeff nichols, Jep Gambardella, Joshua Oppenheimer, l'image manquante, La grande bellezza, Le dernier des injustes, le passé, Les salauds, Lo Mejor de 2013, lois patiño, luis lópez carrasco, Malik Bendjelloul, Mapa, Miguel Gomes, Mud, nicolas winding refn, No, Nuri Bilge Ceylan, O Mellor de 2013, only god forgives, Pablo Larraín, Paolo Sorrentino, park chan-wook, Pasado, Presente, quentin tarantino, Ramiro Ledo, Rapa das Bestas, redemption, representación, Richard Linklater, rithy panh, salome lamas, Searching for Sugar Man, sergei loznitsa, Sixto Rodríguez, Stephen Chbosky, steve mcqueen, Stoker, Tempo Afectivo, Tempo Histórico, Terra de Ninguém, The Act of Killing, The Grandmaster, The Perks of Being a Wallflower, the world's end, Tiempo Afectivo, Tiempo Histórico, VidaExtra, wong kar wai, woody allen
Na ansia de ver nacer novas imaxes da vella factura fermosa do cinema silente, acudía impenitentemente ás salas. Agora a La Antena (Esteban Sapir, 2007), logo a The Artist (Michel Hazanavicius, 2011), aínda sen convencerme da imposibilidade, sentábame a ver Blancanieves (Pablo Berger, 2012), e mesmo despois Tabu (Miguel Gomes, 2012). E filme tras filme saía sen atopar nin a densidade nin a solidez rexa daqueloutras imaxes. E pensaba, como considerar que a (retro)técnica... Ler máis
Filed under NÚMERO 15, PANORÁMICA · Etiquetado como aki kaurismaki, Blancanieves, Brand Upon the Brain!, Caligrafía, Cinema Mudo, Cinema Postmoderno, Cinema Silente, Dracula. Pages from a Virgin's Diary, Esteban Sapir, Guy Maddin, Juha, La Antena, michel hazanavicius, Miguel Gomes, my winnipeg, Pablo Berger, Pastiche, peter forgacs, Portret, Postmodernidade, Reescritura, sergei loznitsa, Tabu, the artist, The Maelstrom: A Family Chronicle, The Saddest Music in the World
Le este artigo na súa versión orixinal en catalán
Georgy está de viaxe
no límite do mundo
agora atrapado nunha vila
onde o tempo se detén,
os descoñecidos non son benvidos
e a xente non é o que parece.
Extraido do trailer de My Joy (2010)
Tradución libre do inglés
Emoción e intelixencia, xuntas
As películas de Sergei Loznitsa son portadoras dunha carga intelectual e emocional substantiva que fai difícil escribir ou reflexionar respecto diso sen quedar extremadamente... Ler máis
Filed under NÚMERO 11, ZOOM IN · Etiquetado como fipresci, in the fog, las palmas, my joy, Nana Dzhordzhadze, retrospectiva, sergei loznitsa, Sharunas Bartas, urss, Vasili Bykov
